โถงโลหิตปรโลกเจียดเนื้อและมอบทรัพยากรมีค่าเลี้ยงดูไปนับไม่ถ้วน ทว่าทั้งหมดกลับทำไปเพื่อมนุษย์คนหนึ่งจริงๆ!
ติงเอ๋อและดาราสวรรค์เหลียวมองสบตากันทันที แทบลมจับหมดสติกันทั้งคู่
ทันใดนั้น ดาราสวรรค์หันขวับจับจ้องไปที่ติงฟานและเค้นเสียงเย็นเอ่ยขึ้นว่า
“เจ้าบอกว่า มันกำลังเลื่อนระดับชั้นอยู่ใช่ไหม?”
ติงฟานพยักหน้ากล่าวตอบว่า
“ถูกต้องแล้วท่าน! เขาเข้าสู่สภาวะตัดชั่วฟ้าและทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรบรรพชนพระเจ้าของเผ่ามนุษย์โดยตรง! ดังนั้นร่องรอยความผิดปกติจึงปรากฏ”
เมื่อดาราสวรรค์ได้ยินเช่นนั้น จิตสังหารขุมใหญ่พลันล้นทะลักออกมาทันใด
“ช่างเป็นมนุษย์ตัวน้อยที่น่าประทับใจนัก! หาญกล้าเล่นลิ้นกับเราชายชราผู้นี้จริงๆ! เช่นนั้นข้าจะแสดงความน่ากลัวให้เจ้าเห็นเอง!”
ยามเอ่ยจบ ด่าราสวรรค์ก็หยิบตะเกียงหลอมวิญญาณจำนวนนับสิบออกมา ก่อนจะเริ่มร่ายคำสาปใส่โดยตรง
ทันทีทันใด ภายในซากโบราณสถาน หวูเฉินพลันสัมผัสได้ถึงบางสิ่งในทันใด เขาแสยะยิ้มเย้ยหยันฉีกกว้างบนมุมปากขึ้นทันที
ไข่มุกสยบวิญญาณลอยขึ้นอยู่เหนือศีรษะเย่หยวนอีกครั้งพร้อมเปล่งแสงสีแดงเข้มจรัสจ้าออกมา
“เหอะ ดูเหมือนว่าปีศาจพวกนั้นจะล่วงรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเย่หยวนแล้ว ตาแก่นั้นยังกล้าร่ายคำสาปวิญญาณเลือดอีกงั้นรึ? เช่นนั้นก็แสวงหาความตายแล้ว! คราวนี้ข้าไม่มียั้งมืออีกต่อไป เจ้าเตรียมตัวถูกสูบจนตัวแห้งได้เลย!”
หวูเฉินเอ่ยกล่าวขึ้นพร้อมรอยยิ้มที่มิใช่รอยยิ้ม
ขณะนี้เย่หยวนยังคงมุ่งความสนใจกับการเลื่อนระดับชั้นอยู่ ดังนั้นจึงหลงลืมเรื่องเหล่านี้ไปโดยสิ้นเชิง
เหนือศีรษะเย่หยวน ไข่มุกสยบวิญญาณที่ลอยเคว้งเริ่มเปล่งแสงสีแดงเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ เกลียวคลื่นกระแสวิญญาณเริ่มก่อตัวขึ้นเป็นวังวนพายุดูดกลืนพลังวิญญาณอย่างบ้าคลั่ง
ก่อนหน้านี้ที่หวูเฉินจงใจยั้งมือไว้เพราะกลัวว่าดาราสวรรค์อาจตรวจจับความผิดปกติได้
แต่ตอนนี้ในเมื่ออีกฝ่ายรู้ตัวแล้ว เช่นนั้นหวูเฉินก็ไม่จำต้องยั้งมือใดๆอีกต่อไป
ดาราสวรรค์เร่งร่ายคำสาปวิญญาณเลือดใส่เย่หยวนทันที เนื่องด้วยความโกรธจัด เขาจึงอัดพลังวิญญาณที่มีทั้งหมดหวังฆ่าเย่หยวนในตายในอึดใจ
แต่ชั่วอึดใจต่อมา ดาราสวรรค์พลันค้นพบสิ่งผิดแปลกได้อย่างรวดเร็ว พลังวิญญาณของเขากลับไหลบ่าออกไปไม่หยุดหย่อน ราวกับว่ามีใครบางคนกำลังสูบน้ำอย่างหิวกระหายยิ่ง
ดาราสวรรค์ตื่นตกใจอย่างมาก และต้องการจะหยุดร่ายคำสาปวิญญาณเลือดนี้ทันที
แต่เขากลับค้นพบว่ายามนี้ตนไม่สามารถควบคุมอะไรได้อีกแล้ว!
ภายในค่ายกล ดาราสวรรค์ดูน่าเกรงขามคู่กลิ่นอายพลังวิญญาณสุดน่าสะพรึงที่ปลดปล่อยออกมาไม่หยุดยั้ง มันยิ่งทวีความน่ากลัวอย่างหาที่เปรียบไม่
เหล่าจ้าวทัพปีศาจและเหล่าอัจฉริยะที่เฝ้าสังเกตอยู่ห่างๆต่างร้องอุทานลั่นต่อความทรงพลังของดาราสวรรค์ ชายชราคนนี้แกร่งกล้าอย่างไม่ต้องสงสัย
“ช่างเป็นพลังวิญญาณที่ทรงพลังนัก! ด้วยความแข็งแกร่งของท่าอาวุโสผู้นี้ น่าจะเป็นบุคคลระดับสูงของโถงโลหิตปรโลกกระมัง?”
“จุจุ ข้าสงสัยเสียจริงว่า ท่านผู้นั้นกำลังร่ายคำสาปชนิดใดอยู่ ตอนนี้เจ้าบรรพกาลราตรีคงกำลังทุกข์ทรมานอยู่เป็นแน่?”
“หึ! มันกล้าหลอกพวกเราทุกคนให้วิ่งเล่นบนฝ่ามือของมัน กรรมสนองแล้ว มันสมควรถูกทรมานให้ตายด้วยคำสาปแล้ว!”
…
ดาราสวรรค์ยามนี้กรีดร้องคร่ำครวญอย่างบ้าคลั่งภายในใจ แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถถอนพลังวิญญาณออกจากห้วงวังวนอันหิวกระหายนี้ได้เลย ทำอะไรไม่ได้แม้แต่จะตะโกนเรียกให้คนช่วย
สิ่งหนึ่งที่ควรทราบ คู่ต่อสู้ของเขาในยามนี้เป็นถึงสมบัติเวทย์สวรรค์!
สีหน้าของดาราสวรรค์ยามนี้มืดทมิฬดูน่ากลัวยิ่ง หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไปพลังวิญญาณทั้งหมดในตัวเขาจะถูกสูบออกไปจนแห้งเหือดแน่นอน
“หื้ม?”
ติงเอ๋อขมวดคิ้วถักแน่นโดยไว ในที่สุดเขาก็ค้นพบว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องนัก
บูม! บูม! บูม!
ปลายนิ้วของติงเอ๋อโบกสะบัด ริ้วแสงพลังหลายสิบสายปราดพุ่งเข้าใส่ตะเกียงหลอมวิญญาณจนทั้งหมดแตกเป็นเสี่ยงโดยตรง
วูวววว…
เสียงโหยหวนคร่ำครวญร้องระงมดังลั่น ทั่วทุกมุมภายในหุบเขา ช่างเป็นสุ้มเสียงที่ดูสิ้นหวังและน่าสยดสยองอย่างหาที่เปรียบไม่
“หนวกหู!”
ติงเอ๋อสะบัดแขนเสื้ออย่างแรง กวาดล้างร่างวิญญาณอาฆาตจำนวนนับไม่ถ้วนที่หลุดออกจากตะเกียงหลอมวิญญาณจนตายสิ้น
“พร๊วดดด!”
ดาราสวรรค์กระอักพ่นเลือดสดออกมาคำโตโดนตรง พินิจจากสภาพร่างกายของเขาขณะนี้ราวกับคนป่วยหนัก ไร้ซึ่งพลังอ่อนแอถึงขีดสุด
ติงเอ๋อจับจ้องไปยังดาราสวรรค์พลางเอ่ยถามขึ้นว่า
“นี่เกิดอะไรขึ้น?”
ดาราสวรรค์เอ่ยตอบอย่างอ่อนแรงว่า
“มะ-ไม่รู้! อีกฝ่ายดูดกลืนพลังวิญญาณข้าดั่งหลุดดำไร้สิ้นสุด!”
“มันกลืนกินพลังวิญญาณของข้าราวกับตายอดตายอยากมาช้านาน กระทั่งข้ายังไม่สามารถถอนพลังออกมาได้! ข้าควบคุมอะไรไม่ได้เลย! หากเมื่อครู่เจ้าไม่เคลื่อนไหว เกรงว่าข้าคงถูกสูบจนตัวแห้งแน่นอน!”
สีหน้าการแสดงออกของติงเอ๋อมืดลงทันที การที่จะสามารถดูดกลืนพลังวิญญาณของจ้าวทัพปีศาจเก้าดาวโดยที่เจ้าตัวไม่สามารถทำอะไรได้เลยเช่นนี้ อีกฝ่ายต้องแกร่งกร้าวจนน่าสะพรึงกลัวเพียงใดกัน?
“เจ้ามนุษย์น้อยคนนี้มันแปลกนัก! มีความลับไม่น้อยที่เก็บซ่อนอยู่เบื้องหลังของมัน ไม่แปลกใจเลยที่ไฉนมันถึงซ่อนตัวจากพวกเราทุกคนได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...