“หื้ม? เจ้าเด็กนั้นกลับมาแล้ว นี่เพิ่งผ่านไปร้อยปีแต่กลับสามารถเดินทางกลับมาได้แล้ว?”
ดวงตาคู่นั้นของคุนหวูสาดสะท้อนความสงสัยออกมา และงุนงงอย่างมากต่อการกลับมาของเย่หยวน
คุนหวูย่อมทราบดี เวลาหนึ่งร้อยปีในมหาพิภพถงเทียนราวกับดีดนิ้วครั้งเดียว
กล่าวตามตรง หากเย่หยวนสามารถทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรปฐมพระเจ้าชั้นปลายได้ นี่นับว่าน่าเหลือเชื่อยิ่งแล้ว
ด้วยความแข็งแกร่งของเขาที่ต้องการทำให้บรรลุจุดประสงค์ ท้ายที่สุดนี้กลับยากเกินไป
อย่างไรก็ตาม สีหน้าของเขาก็เผยเล่ห์เหลี่ยมแสนขี้เล่นออกมา พลางกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า
“แต่เขาคงไม่เคยคิดมาก่อน ตอนนี้มีอีกคนแล้วที่ได้การยอมรับจากศาสตร์แห่งสวรรค์ในดินแดนพฤกษานิรันดร์แห่งนี้ การกลับมาครั้งนี้ของเขาดูจะบังเอิญเสียเหลือเกิน อีกไม่นานทั้งสองจักต้องปะทะกันเป็นแน่!”
…
ภายในหออาญาสิทธิ์ ทุกคนต่างมีสีหน้าเคร่งเครียดกันเป็นอย่างมาก
สีหน้าของฟางเทียนซีดเซียว ดวงตาลึกโบ๋เผยให้เห็นความสิ้นหวังออกมา
ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาเองจะได้รับบาดเจ็บสาหัสมากเช่นกัน
ข้างกายเขาเป็นกวนควางเทียน ที่มีสภาพไม่ดีไปกว่าเขาเลย
หลังจากที่เย่หยวนจากออกไป ฟางเทียนและกวนควางเทียนก็ทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรบรรพชนพระเจ้าได้แล้ว
ทว่า…ในดินแดนพฤกษานิรันดร์แห่งนี้ ยังมีใครสามารถคุกคามพวกเขาทั้งสองจนบาดเจ็บหนักเพียงนี้ได้อีก?
“พวกเราชายชราควรทำอย่างไรดี? หากเจ้ามีแผนก็จงกล่าวออกมา!”
กวงควางเทียนเอ่ยกล่าวอย่างเฉยเมย
ฟางเทียนถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ความแข็งแกร่งของเย่หยวน เจ้าเองก็เคยเห็นมาก่อนแล้ว! เขาใช้เพียงนิ้วเดียวก็สามารถฆ่าล้างเผ่าปีศาจนับหมื่นแสนได้ รวมไปถึงจัดการเทพปีศาจข่านนั่ว! ในเวลานั้นเย่หยวนเป็นเพียงเซียนอาณาจักรปฐมพระเจ้าชั้นต้นเท่านั้น แต่เทพนอกรีตบาปสวรรค์กลับแข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าเขาในตอนนั้น! ไม่ว่าเราจะใช้แผนอย่างไร แต่ต่อหน้ามันกลับเปล่าประโยชน์!”
กวนควางเทียนกล่าวตอบเจือน้ำเสียงวิตกกังวลยิ่งว่า
“หากเช่นนั้น…เราจำต้องส่งตัวแม่นางเยวี่ยให้มันโดยจำนนหรอกรึ? หากเย่หยวนกลับมาแล้วรู้เข้า มีหวังได้ทำลายดินแดนพฤกษานิรันดร์เป็นแน่!”
ฟางเทียนกัดฟันแน่นอย่างเกลียดชังกล่าวว่า
“เราไม่มีทางมอบนางให้มันแน่นอน! อย่างมากที่สุดเราคนนี้จะเสี่ยงชีวิตสู่กับมันเอง!”
ทันทีทันใด กวนควางเทียนก็ถอนหายใจกล่าวว่า
“เฮ้ออ… หากเย่หยวนอยู่ที่นี่ก็คงดี! เทพนอกรีตบาปสวรรค์คงถูกอีกฝ่ายตีตายโดยฝ่ามือเดียว!”
ฟางเทียนถอนหายใจเฮือกใหญ่ กล่าวว่า
“แม้เย่หยวนจะอยู่ที่นี่ แต่ก็ไม่สามารถเป็นคู่มือของมันแช่นกัน มันเป็นคนที่สองที่ได้การยอมรับจากศาสตร์แห่งสวรรค์ เย่หยวนเพิ่งทะลวงขึ้นสู่อาณาจักรพระเจ้าได้แค่ร้อยปี มีหรือจะเข้าคู่กับเทพนอกรีตบาปสวรรค์?”
กวนควางเทียนเอ่ยกล่าวอย่างไม่พอใจขึ้นว่า
“ตาแก่สวรรค์คุนหวูนั้นใจร้ายโดยแท้! เหตุใดถึงยอมปล่อยให้มันคงอยู่จวบจนปัจจุบันเ!”
ฟางเทียนกล่าวตอบว่า
“ศาสตร์แห่งสวรรค์ไม่มีความรู้สึกนึกถึง ขอเพียงบรรลุตามเงื่อนไขย่อมสามารถได้การยอมรับ”
ฟางเทียนเองก็พยายามทำสิ่งต่างๆเพื่อให้บรรลุเงื่อนไขนี้เช่นกัน แต่ท้ายที่สุดเขาก็ยังไม่ได้การยอมรับจากศาสตร์แห่งสวรรค์เสียที
พวกเขาล้วนเป็นสองบุคคลที่ไร้เทียมทานที่สุดบนดินแดนพฤกษานิรันดร์แห่งนี้ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเทพนอกรีตบาปสวรรค์ กลับไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะเงยมอง
แม้ว่าจะไม่ได้ยืมพลังของดินแดนพฤกษานิรันดร์มาใช้ แต่เทพนอกรีตบาปสวรรค์เองก็สามารถบดขยี้พวกเขาได้อย่างไม่ยากเย็น
เทพนอกรีตบาปสวรรค์เป็นสิ่งมีชีวิตเมื่อสามแสนปีก่อน
เมื่อกล่าวถึงเทพนอกรีตบาปสวรรค์ผู้นี้ เขาเองก็เป็นคนประเภทเดียวกับเย่หยวนเช่นกัน ยอดอัจฉริยะลายครามชั้นเลิศ
เมื่อสามแสนปีก่อน เทพนอกรีตบาปสวรรค์เคยเป็นเซียนที่มีพรสวรรค์ที่สุดแห่งยุค และความสามารถของเขาก็ยังมากมายมหาศาล สามารถปกครองทั่วทั้งผืนพิภพได้อย่างเบ็ดเสร็จ ณ ช่วงเวลานั้น
มิอาจทราบเลยว่า มีเหล่าเซียนก็พันหมื่นคนที่ต้องตายลงในเงื้อมมือของเขา
นอกจากนี้เทพนอกรีตบาปสวรรค์ยังมากไปด้วยตัณหา เขาสูญเสียสติยั้งคิดไปชั่ววูบและจับบุตรสาวของบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งยุคไปข่มขืนจนสาแก่ใจ
การกระทำครั้งนั้นไม่ต่างอะไรจากยั่วยุสรวงสวรรค์อย่างแท้จริง
เทพนอกรีตบาปสวรรค์ดันไปปลุกกระตุ้นความเคียดแค้นแก่ผู้คนทั่วทั้งผืนพิภพ จนถูกหมายหัวจากทุกฝักฝ่าย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...