จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2012

“เทพสวรรค์สี่ดาว! นี่มันเทพสวรรค์สี่ดาวอย่างแท้จริง!”

“พระเจ้าช่วย! จะทำอย่างไรกันดี?”

“อาณาจักรเทพสวรรค์นั้นมันยิ่งใหญ่เหนือล้ำ หนึ่งดาวเทียบเท่าโลกทั้งใบ ต่อหน้าเทพสวรรค์สี่ดาวแล้วท่านเย่หยวนย่อมจะไม่อาจต้านทานใดๆ ได้แม้แต่น้อย!”

…

มันเกิดเสียงร่ำร้องขึ้นทั่วทั้งเมืองด้วยความตื่นตะลึงในการมาถึงของเทพสวรรค์ชางหยวน

อาณาจักรเทพสวรรค์นั้นความแตกต่างของหนึ่งดาวนั้นมันสุดแสนยิ่งใหญ่

ในหมู่คนที่อยู่ตรงนี้ไป๋ตงคงนับได้ว่าเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด

แต่ต่อให้เขาจะมีสมบัติวิญญาณเทพสวรรค์สองชิ้นอยู่กับตัวมันก็ไม่อาจจะช่วยให้เขาก้าวข้ามขีดจำกัดนั้นได้

ไหนจะยังเรื่องที่ว่าเทพสวรรค์สี่ดาวนั้นเป็นเทพสวรรค์ขั้นกลาง เหนือล้ำกว่าเทพสวรรค์ขั้นต้นอย่างมากมายมหาศาลอีกด้วย

ไม่มีใครนึกใครฝันว่าเรื่องราวมันจะกลับกลายมาเป็นเช่นนี้

ทางวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้ส่งคนออกมาเองและเขายังเป็นถึงเทพสวรรค์สี่ดาวสุดแข็งแกร่ง

คนเช่นนี้ต่อให้เย่หยวนจะมีแผนการที่เหนือล้ำปานใดมันก็คงไม่อาจพลิกกลับมาชนะได้อีก!

เทพสวรรค์ชางหยวนนั้นหันไปมองเย่หยวนอย่างเย็นเยือก “เจ้าจะเดินไปเอง? หรือต้องให้เทพสวรรค์ผู้นี้อุ้มกลับไป?”

เมื่อหลบรอดจากห้วงความตายมาได้หลู่เหยียนจึงหัวเราะลั่นอย่างตื่นเต้นดีใจ “เด็กน้อย เจ้าเก่งกาจมากหรือ? เจ้าคิดอยากสังหารเทพสวรรค์ผู้นี้หรือ? ตอนนี้เทพสวรรค์ผู้นี้อยากจะรู้เหลือเกินว่าเจ้าจะยังมีปัญญามาอวดดีอีกหรือไม่!”

เติ้งหยุนไซและไต้ชุนห่าวเองก็แสดงสีหน้าตื่นเต้นดีใจออกมา ความเจ็บแค้นสิ้นหวังในอกนั้นมันทำให้พวกเขาแทบลืมไปว่าตัวนั้นเป็นถึงเทพสวรรค์ไปชั่วขณะ ตอนนี้พวกเขาทั้งสองได้แต่หัวเราะลั่นราวกับคนเสียสติ

“เจ้าเด็กเย่หยวน เทพสวรรค์ผู้นี้จะฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆ ให้ได้!” เติ้งหยุนไซกัดฟันร้องบอก

ในฐานะเทพสวรรค์แล้วตัวเขาย่อมไม่เคยคิดว่าตนจะต้องพ่ายให้แก่น้ำมือของเทพถ่องแท้

แต่ตอนนี้เป็นด้านเทพสวรรค์ชางหยวนที่มองดูคนรอบๆ อย่างมึนงงไม่เข้าใจว่าเหตุใดจึงได้มีความแค้นฝังรากลึกปานนี้

เขานั้นแค่รีบมุ่งหน้าออกมามีหรือที่จะได้รู้ว่าเทพสวรรค์ทั้งสามคนนี้ถูกเย่หยวนเล่นงานจนไม่เหลือความสูงส่งใด?

คนที่คิดจะสังหารพวกเขาทั้งสามนั้นคือเทพสวรรค์ทั้งสามคนของอีกฝ่ายแท้ๆ!

ต่อให้เย่หยวนจะวางยาทัพเทพถ่องแท้นับพันๆ ได้แต่คนทั้งหลายนี้มันก็ไม่น่าจะโกรธแค้นเย่หยวนได้ถึงขั้นนี้ใช่หรือไม่?

แต่ดูหน้าตาของคนทั้งสามในตอนนี้แล้วพวกเขาทั้งหลายไม่ได้มีความโกรธแค้นกับเทพสวรรค์ทั้งสามที่ประมือด้วยเลย

มันเป็นภาพที่แปลกประหลาด

ในตอนนั้นเองที่เจียนหงเซียวรีบพุ่งตัวเข้ามาปิดทางขวางหน้าเย่หยวนไว้ “ผู้ฝึกตนชางหยวน ข้านั้นเป็นผู้อาวุโสแห่งวังดาราจากยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศ เจียนหงเซียว เย่หยวนนั้นเป็นสหายกับยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศเรา ท่านคิดจะทำให้ยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศเราต้องตกที่นั่งลำบากแล้วหรือ?”

ต้วนยี่เองก็พูดขึ้นมาตาม “เย่หยวนนั้นคือผู้อาวุโสใหญ่แห่งศาลาโอสถสวรรค์เราและยังเป็นยอดคนเทียบเคียงท่านเทพสวรรค์เปียวหยูได้ ท่านแน่ใจหรือว่าอยากจะชิงพาตัวเขาไปเช่นนี้?”

นั่นทำให้สีหน้าของชางหยวนเปลี่ยนสีไปทันที

ดูท่าแล้วคำพูดของทั้งสองเทพสวรรค์นี้มันจะทำให้ความคิดของเขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างมหาศาล

นอกจากตัวท่านจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉีโยวแล้วมันย่อมจะไม่มีใครในวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉีโยวกล้าไปท้าทายยอดค่ายสำนักทั้งสองนี้

แค่เด็กน้อยเทพถ่องแท้ผู้หนึ่งกลับมีเบื้องหลังและเส้นสายที่ยิ่งใหญ่ปานนี้?

ชางหยวนนั้นตื่นตะลึงอย่างไม่อาจควบคุมได้

แต่ถึงเขาจะหยุดคิดไปสุดท้ายก็ต้องส่ายหัวออกมา “เทพสวรรค์ผู้นี้เองก็เพียงแค่รับคำสั่งจากผู้อาวุโสใหญ่ให้นำพาตัวเย่หยวนกลับไปยังวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉีโยว บางที… มันอาจจะมิใช่เรื่องเลวร้ายก็ได้ หากทางวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ประเมินเขาไว้สูง บางทีวันหน้าเขาอาจจะได้ผงาดขึ้นด้วยอนาคตที่แสนสดใส”

เมื่อพวกหลู่เหยียนได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็แทบจะสำลัก

นี่มันมิใช่ผลที่พวกเขากำลังเฝ้ารออยู่เลย!

แต่ไม่นานสีหน้าของหลู่เหยียนก็เริ่มสงบลงได้

เพราะหากเย่หยวนเข้าวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉีโยวไปจริง วันหน้าตัวเขาก็คงพอที่จะทำอะไรได้บ้าง

เย่หยวนมองดูที่ชางหยวนอย่างเย็นชาก่อนจะตอบกลับไป “เช่นนั้นคงต้อบขอบคุณผู้อาวุโสใหญ่ที่มีเจตนาดี แต่… เย่ผู้นี้ไม่ต้องการจะเดินทางไปยังวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉีโยว”

นั่นทำให้สีหน้าของเทพสวรรค์ชางหยวนเปลี่ยนสีไปทันที ดูท่าเจ้าเด็กคนนี้มันจะไม่รู้จักประมาณตัวเสียแล้ว!

เขาจึงได้แต่ต้องหัวเราะออกมา “เจ้าหนู คนเขาไว้หน้ายังจะคิดปฏิเสธอีก! แค่เทพถ่องแท้ผู้หนึ่งคิดหรือว่าตัวเองจะสำคัญมากมายนัก? ต่อให้เบื้องหลังของเจ้าจะมีสองยอดค่ายสำนักหนุนแต่เจ้าคิดว่าด้วยกำลังของตนนั้นจะสามารถหลบรอดเทพสวรรค์ผู้นี้ไปได้? ช่างเถอะ! หากเป็นเช่นนั้นแล้วเทพสวรรค์ผู้นี้ก็ไม่อยากจะเสียน้ำลายคุยให้มากกว่านี้ ข้าจะจับตัวเจ้าไปเสียเดี๋ยวนี้”

พูดจบเทพสวรรค์ชางหยวนก็ปล่อยคลื่นพลังออกมาอย่างรุนแรง

เรื่องราวที่เย่หยวนล้างบางทัพเทพถ่องแท้นั้นมันเป็นเรื่องที่ใหญ่โตจนเกินจะปิดปัง

หลังจากซงหยูได้ยินเขาก็รีบไปขอให้เทพสวรรค์เฉาหยวนออกมาช่วยเย่หยวนในทันที

ทางเทพสวรรค์เฉาหยวนนั้นก็ไม่ได้คิดจะปฏิเสธแม้แต่น้อย รีบรุดหน้ามาทันที

หลังจากซงหยูกลับไปถึงเมืองเขาก็ได้เล่าเรื่องราวที่พบเจอมาให้เทพสวรรค์เฉาหยวนฟังจนสิ้นว่ามันเกิดอะไรขึ้นในสนามรบเทพโบราณบ้างทำให้แม้แต่ตัวเทพสวรรค์เฉาหยวนยังต้องตกตะลึงหลังได้ยิน

นอกจากเรื่องที่ว่าเย่หยวนพาเขาไปได้สมบัติมามากมายมหาศาลแล้วลำพังแค่เรื่องที่ว่าเย่หยวนนั้นมีเต๋าโอสถที่เหนือล้ำมันก็มากพอที่จะมาผูกสัมพันธ์ไว้แล้ว!

เทพสวรรค์ชางหยวนได้แต่หัวเราะขึ้น “พี่เฉาหยวนนั้นยังหน้าใหญ่ไม่พอหรอก! อย่าได้ลืมว่านี่คือเขตแดนในปกครองของจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉีโยว!”

“เช่นนั้นหรือ? เช่นนั้น… หากรวมหน้าเราเข้าไปด้วยเล่า?”

เทพสวรรค์ชางหยวนยังพูดไม่ทันขาดคำมันก็เกิดเสียงตอบรับขึ้นมาจากความว่างเปล่า

เทพสวรรค์อีกสามคนปรากฏตัวออกมา!

รวมตัวเฉาหยวนด้วยแล้ว คลื่นพลังที่คนทั้งหลายนี้ปล่อยออกมาจากร่างมันไม่ได้ด้อยไปกว่าชางหยวนเลย!

“ข้าหวู่เฟิงแห่งใบชาด!”

“ข้าเทียนเซียวแห่งลมช่วย!”

“ข้าชางหลันแห่งหมอกฟ้า!”

เทพสวรรค์ทั้งสามยกมือขึ้นคารวะพร้อมแนะนำตัวต่อชางหยวนติดๆ กัน

ทุกผู้คนนั้นได้แต่สูดหายใจเข้าลึก ไม่นึกไม่ฝันว่าวันนี้ที่เมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์มันจะมีเทพสวรรค์มาปรากฏตัวกันมากมายปานนี้

ที่สำคัญพวกเขาแต่ละคนนั้นยังเป็นเทพสวรรค์ที่เลื่องชื่อสนั่นโลกา

ชางหยวนได้แต่หันไปมองเย่หยวนอย่างมึนงง ตื่นตะลึงอย่างสุดหัวใจ

เจ้าเด็กคนนี้มันเป็นเทพเจ้ามาจากที่ใดถึงได้ทำให้ยอดคนผู้ปกครองโลกาทั้งหลายเดินทางนับล้านๆ กิโลเมตรเพื่อมาช่วยปกป้องตัวเขาเช่นนี้!

…………………………