จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2079

เบื้องหน้าเทพสวรรค์ปิงหยุนนั้น ศิษย์พี่รองแห่งสำนักหยางเฟยเอ๋อได้กล่าวขึ้นอย่างกังวลใจ “ท่านอาจารย์ ด้วยความที่หอเมฆาน้ำแข็งเราไม่ได้โอสถใหม่มาเลยในเวลากว่าปีมานี้ ตอนนี้หอเมฆาน้ำแข็งเราจึงมีโอสถเหลือเก็บไว้เพียงไม่ถึงหนึ่งในสิบของโกดัง!”

เฮ่อเซียงหยุนยิ้มตอบกลับมา “ศิษย์น้อง เจ้าจะกังวลใดไป? เรื่องในทุ่งราบสุดอุดรนี้มีเรื่องใดที่อาจารย์เราจะรับมือไม่ได้?”

ตอนนี้เทพสวรรค์ปิงหยุนที่นั่งนิ่งได้พูดขึ้นมาบ้าง “หึ! ไอ้เด็กคนนั้นมันคิดว่าแค่มีห้างยอดโอสถหนุนหลังแล้วจะทำอะไรหอเมฆาน้ำแข็งเราได้? ช่างประเมินตัวเองสูงส่งเสียเหลือเกิน! แม้ว่าคนสุดอุดรเราจะเคารพนักหลอมโอสถแต่กู้หงนั้นก็มิใช่คนเดียวในโลกหล้านี่เสียหน่อยที่รู้จักวิชาโอสถ!”

“หึ ๆ เจ้าเด็กคนนั้นมันเพิ่งเดินทางมาถึงแดนเรา มีหรือที่มันจะเข้าใจความเหนือล้ำของอาจารย์ได้? เฮ่อเซียงหยุนกล่าวเสริม

แต่แท้จริงในใจของนางนั้น นางเองก็ไม่พอใจอย่างมาก

ตัวนางนั้นเป็นถึงเทพถ่องแท้เก้าดาวที่อยู่ไม่ห่างจากขั้นสุดแล้ว

เฮ่อเซียงหยุนนั้นได้ยินมาว่าอาจารย์จี้ผู้นั้นมีความสามารถเก่งกาจเหนือคนสามารถหลอมโอสถลาภครองสวรรค์ขั้นเทวะได้

หากนางนั้นเอามันมาได้แล้วการจะบรรลุขึ้นอาณาจักรเทพสวรรค์ก็คงมิใช่เรื่องยากแล้วมิใช่หรือ?

และร้านโอสถที่ขายโอสถนั้นได้ในทุ่งราบสุดอุดรนั้นมันก็คงมีแค่แห่งเดียวนี้!

ทั้งอย่างนั้นอาจารย์ของนางกลับไปทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจจนถูกคว่ำบาตร เท่านี้ความหวังใด ๆ ที่นางจะขึ้นไปถึงอาณาจักรเทพสวรรค์มันก็คงเป็นได้แค่ฝันแล้ว

เฮ่อเซียงหยุนนั้นเข้าใจตัวเองดีว่าอาณาจักรเทพถ่องแท้เก้าดาวขั้นสุดนั้นคงเป็นจุดสูงสุดที่นางจะขึ้นไปได้ด้วยตนเองแล้ว

ส่วนอาณาจักรเทพสวรรค์นั้น มันเป็นสิ่งที่ยากเย็นจนเกินไป

ในเวลากว่าปีมานี้เทพสวรรค์ปิงหยุนได้เดินทางไปทั่วเพื่อหาคู่ค้าใหม่และจนไปตกลงกับเทพสวรรค์หลงหยูแห่งชุมรุ่งอุดรได้ ตกลงเจรจากันว่าพวกเขาทั้งหลายนั้นจะเป็นคนส่งมอบโอสถนั้นให้แก่ทางหอเมฆาน้ำแข็ง

แม้มันจะยุ่งยากไปหน่อย แต่มันก็ไม่ได้ถึงขั้นจะหาโอสถมาแทนที่ไม่ได้

คิดมาได้ถึงตรงนี้เทพสวรรค์ปิงหยุนก็ยิ้มขึ้นมาด้วยใบหน้าโล่งใจ “หึ หากนับเวลาแล้วโอสถชุดแรกมันคงใกล้ส่งมาถึงเต็มที ไม่ต้องกังวลให้มากมายหรอก เป็นทางนางซุนต่างหากที่ข้าสงสัย ไม่ได้ยินข่าว ๆ ใด ๆ ของมันเลย หรือจะเกิดเรื่องร้ายใดขึ้น?”

เฮ่อเซียงหยุนยิ้มตอบกลับมา “อาจารย์ท่านอย่าได้กังวลไป แค่เมืองจักรพรรดินั้นมันจะมีคนเก่งกาจปานใดได้? ข้าว่ามันคงเป็นเพราะศิษย์น้องซุนมันหาคนไม่เจอเสียมากกว่าจึงได้เสียเวลามาจนป่านนี้”

เทพสวรรค์ปิงหยุนเองก็พยักหน้าเห็นด้วยออกมา เพราะหากจะเกิดเรื่องใดขึ้นมันคงเป็นไปได้ยาก

ที่ด้านข้างนั้นใบหน้าของหยางเฟยเอ๋อต้องกระตุกขึ้นมา เพราะหากศิษย์น้องซุนนั้นนำพาเย่หยวนคนรักของลู่เอ๋อมาได้ ศิษย์น้องของนางคงจะต้องถูกบังคับให้ต้องแต่งงานเป็นแน่

ในขณะที่คนทั้งสามกำลังพูดคุยกันไปเทพสวรรค์ปิงหยุนก็รู้สึกได้ถึงพลังงานหนึ่ง เมื่อได้ลองส่งปราณเทวะออกไปดูนางก็พบว่ามีเงาร่างเสมือนของคนผู้หนึ่งยืนรออยู่ในโถงหลัก

เมื่อได้เห็นเงาร่างเสมือนนี้รอยยิ้มกว้างก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเทพสวรรค์ปิงหยุน

“พี่หลงหยู เป็นอย่างไรบ้าง?! ท่านมาถึงหอเมฆาน้ำแข็งเช่นนี้คงเพราะโอสถชุดแรกใกล้มาถึงแล้วใช่หรือไม่?” ปิงหยุนร้องถาม

เพราะภาพเงาเสมือนนี้มันคือร่างเสี้ยวจิตของเทพสวรรค์หลงหยูนั่นเอง

เทพสวรรค์หลงหยูกล่าวขึ้น “น้องปิงหยุน เทพสวรรค์ผู้นี้มาก็เพื่อจะบอกว่าสัญญาของเราคงไม่อาจสานต่อได้ ส่วนเรื่องเงินมัดจำที่เจ้าจ่ายมาก่อนนั้นเทพสวรรค์ผู้นี้จะคืนให้อย่างเต็มจำนวน เอาล่ะ เทพสวรรค์ผู้นี้ยังมีธุระต่อ ขอตัว!”

“เดี๋ยว พี่หลงหยู…”

แต่เงาร่างของเทพสวรรค์หลงหยูนั้นกลับจางหายไปไม่เหลือร่องรอยใด ไม่คิดสนใจเทพสวรรค์ปิงหยุนใด ๆ อีกทำให้ทางเทพสวรรค์ปิงหยุนต้องยืนมึนงงอยู่ตรงนั้น

“นี่มัน…. เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” เฮ่อเซียงหยุนที่ยังยิ้มตามอาจารย์ของตนได้แต่ถามขึ้นมาด้วยสีหน้ามึนงงไม่แพ้กัน

เทพสวรรค์ปิงหยุนนั้นกลับมาทำสีหน้าราวกับคนใกล้ตายอีกครั้ง ดูท่านี่คงเป็นสีหน้าที่แย่ที่สุดเท่าที่นางเคยมีมาในชีวิต

ตอนที่นางนั้นไปหาเพื่อตกลงกับเทพสวรรค์หลงหยูก่อนหน้านี้ ทางเทพสวรรค์หลงหยูยังตื่นเต้นดีใจอย่างมากที่จะได้ทำสัญญากับนาง

เพราะราคาที่เทพสวรรค์ปิงหยุนมอบให้นั้นมันสุดแสนจะสูงล้ำ

ใครจะไปคิดว่าสุดท้ายข้อตกลงใด ๆ กับเทพสวรรค์หลงหยูมันกลับถูกทำลายฉีกลงสิ้น

แต่จู่ ๆ มันก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากหน้าห้องโถงใหญ่อีกครั้ง “น้องปิงหยุน เจ้าอยู่หรือไม่?”

เทพสวรรค์ปิงหยุนนั้นเบิกตากว้าง “พี่ฉือหยู เชิญเข้ามาก่อนสิ”

นั่นทำให้เงาร่างหนึ่งค่อย ๆ เดินก้าวเข้ามาภายใน มันคือเทพสวรรค์ฉือหยูนั่นเอง

ในชุมเก้าสายนี้แม้เทพสวรรค์ทั้งเก้าจะต่างทำเรื่องราวของตนไม่สนใจกัน แต่หากจะให้ถามว่าใครสนิทกับใครมันก็เป็นเทพสวรรค์ฉือหยูนี้ที่สนิทสนมกับเทพสวรรค์ปิงหยุนที่สุด