จีโมโบกแขนเสื้อออกมาพร้อมส่งกระดานหมากอันน้อยออกสู่โลกภายนอก
คลื่นพลังเต๋าอันรุนแรงสูงล้ำพุ่งทะยานออกมาจากกระดานหมากนี้จนแทบจะปกคลุมโลกหล้าไว้
ราวกับว่าเจ้ากระดานหมากนี้มันเป็นตัวแทนของโลกใบนี้!
เมื่อเหล่าผู้คนที่มีความรู้หน่อยได้เห็นมันพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะร้องร่ำขึ้น “อย่าถาม! นี่มันอย่าถาม! มีเพียงแค่อย่าถามเท่านั้นที่จะมีคลื่นพลังลึกล้ำได้ปานนี้!”
แต่กลับมีคนพูดขัดขึ้นมา “อย่าถาม? มิใช่ว่ารองมหาปราชญ์ท่านเคยผ่านอย่าถามมาแล้วหรือ? จะใช้ของเช่นนั้นมาทดสอบแสดงพลังใด ๆ ได้เล่า?”
“อย่างเจ้าจะไปรู้อะไร! มหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลท่านได้ทำการปรับปรุงแก้ไขอย่าถามไปมากมายกว่าจะส่งมันออกมาให้วิหารแต่ละแห่งครอบครองไว้ แต่นี่มันคืออย่าถามระดับสูง สูงส่งจนไม่อาจจะเอาอย่าถามระดับต่ำที่มีในวิหารนักบวชไปเทียบได้ เพราะอย่าถามของในแต่ละวิหารนั้นมันน่าจะมีพลังไม่ถึงหนึ่งในหมื่นของอย่าถามของจริง!”
“เช่นนั้นแล้วหมากล้อมนิรันดร์ ‘อย่าถาม’ กระดานนี้มันคงเป็นของระดับสูงแล้ว?”
“เรื่องนั้นยังจะต้องสงสัยอีกหรือ? ของที่ท่านมหานักบวชเคลื่อนดารานำมาเองกับมือ มีหรือที่มันจะเป็นของธรรมดาทั่วไปได้?”
…
ตอนนี้เหล่าอสูรมากมายเริ่มแสดงสีหน้าท่าทางสงสัยหนักหน่วงออกมา ได้แต่มองดูกระดานหมากตรงหน้าอย่างตื่นตะลึง
จีโมหันไปมองดูที่เย่หยวนพร้อมบอก “รองมหาปราชญ์ อาจารย์บอกว่าท่านนั้นคงสนใจในอย่าถามมาก ท่านจึงได้สั่งให้ข้านำกระดานอย่าถามของจริงนี้ออกมา!”
เย่หยวนต้องเบิกตากว้างมองดูกระดานหมากตรงหน้าอย่างสนใจ
จักรพรรดิเทพสวรรค์ซือซู จักรพรรดิเทพสวรรค์เช่าหยุน หลงฉือและพวกทั้งหลายต่างต้องเบิกตากว้างมองดูภาพตรงหน้าอย่างตื่นตะลึง
ชื่อเสียงของอย่าถามนั้นต่อให้พวกเขาจะเอาแต่เก็บตัวอยู่ในโลกเสมือนแต่ก็ยังพอได้ยินมาบ้าง
และนี่มันคืออย่าถามฉบับจริง มันย่อมจะเป็นหมากล้อมนิรันดร์อันเปี่ยมพลังล้นนั้น!
“หึ ๆ คนที่เข้าใจข้าดีก็ยังเป็นมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลจริง ๆ! การท้าทายอย่าถามครั้งก่อนนั้นโอสถบรรพกาลอ่อนแอจนไม่อาจทำให้ข้าคิดสนใจได้เลย!” เย่หยวนหัวเราะลั่นออกมา
เมื่อได้ยินคำของเย่หยวนทุกผู้คนต่างก็ตกตะลึงอ้าปากค้าง
โอสถบรรพกาลอ่อนแอเกินไป…คำพูดเช่นนี้ทั้งโลกหล้ามันคงมีแค่เย่หยวนที่จะพูดออกมา
แต่จีโมเองก็ตื่นตะลึงไม่น้อยเมื่อได้ยิน เพราะตัวเขานั้นยังคงจำตอนที่ตัวเองได้ลองท้าทายอย่าถามเมื่อครั้งยังหนุ่มได้
ตอนนั้นตัวเขาได้ท้าทายอย่าถามและแทบจะเอาชีวิตไม่รอดออกมา
แต่เมื่อมันมาอยู่ต่อหน้าเย่หยวน อย่าถามนั้นมันกลับอ่อนแอจนเกินไป
นั่นมันคือโอสถบรรพกาล!
แม้ว่าตัวเขานั้นจะไม่ได้เห็นเย่หยวนเอาชนะกับตาแต่ตัวอาจารย์ของเขาก็เล่าออกมาด้วยท่าทางสนใจ
ตอนนั้นเย่หยวนได้แทนตัวอาจารย์ของเขาและเริ่มต่อสู้ปะทะกับโอสถบรรพกาลจนสุดท้ายก็กินขาดเอาชนะโอสถบรรพกาลมาได้
การประลองนั้นมันจะต้องเหนือล้ำสุดตระการตาปานใด!
จีโมกล่าวขึ้น “อาจารย์นั้นได้ผนึกพลังมันไว้ครึ่งหนึ่งอย่างสุดความสามารถ แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นภายในอย่าถามนี้มันก็ยังมีพลังอยู่อีกครึ่งหนึ่ง แต่ต่อให้จะเป็นแค่พลังครึ่งเดียวของมันนี้ จักรพรรดิผู้นี้เองก็ไม่อาจจะเอาชนะมันได้! รองมหาปราชญ์กล้าจะท้าทายมันหรือไม่?”“เจ้าอย่าถามนี้มันคืออะไรกันแน่!”
“แค่อย่าถามของปลอมที่มีพลังหนึ่งในหมื่นมันก็ยังมีพลังพลิกฟ้าดินได้ ส่วนนี้คือพลังครึ่งหนึ่งจากของจริง น่ากลัวเกินไปแล้ว! รองมหาปราชญ์เองสุดท้ายก็ยังเป็นแค่นักบวชหกดาว หากสมองเขายังอยู่ดี ตัวเขาก็คงไม่คิดจะไปท้าอย่าถามนี้แน่!”
…
นี่มันคืออย่าถามที่แท้จริง มันคือการละเล่นของโอสถบรรพกาลและมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลสองยอดตัวตนด้านโอสถนั้น
ตัวตนเช่นพวกเขานี้สามารถทำลายฟ้าดินลงได้ด้วยฝ่ามือเดียว
แม้ว่าสุดท้ายสิ่งนี้มันจะเป็นแค่กระดานถกเต๋า แต่เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายเองก็ยังไม่กล้าพอจะก้าวเท้าย่างเข้าไปภายใน แล้วมีหรือที่เย่หยวนจะกล้า?
“ข้านั้นติดใจสงสัยอย่าถามนี้มานาน มีหรือที่จะปล่อยโอกาสผ่านไป? เปิดมันเถอะ!” เย่หยวนบอก
จีโมที่ได้ยินก็หัวเราะลั่นออกมาทันที “ฮ่า ๆ ๆ …สมเป็นรองมหาปราชญ์! จักรพรรดิผู้นี้เองก็อยากจะรู้ว่ารองมหาปราชญ์จะเก่งกาจได้เท่าใด!”
จากนั้นเขาจึงได้ยกนิ้วขึ้นมาชี้แสงสีแดงพุ่งทะยานไปยังกระดานหมากนั้นจนมันต้องส่องแสงสว่างล้ำไปทั่วฟ้าดิน
คลื่นพลังอันน่าหวาดกลัวปะทุขึ้นมาในทันที!
เดิมทีแล้วกระดานหมากนี้มันทำให้ผู้คนแค่รู้สึกขนลุกจากความลึกล้ำของพลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...