จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2157

เทพสวรรค์สามดาวผู้หนึ่งกล่าวขึ้น “พี่ใหญ่ เจ้าเด็กคนนี้มันหลบซ่อนในร่องมิติ มันคงคิดอยากเล่นซ่อนหากับเราแล้ว!”

“เจ้าโง่ที่ไม่ประเมินตนเอง! ห้วงมิติโดยรอบนี้มันเหมือนดั่งสวนหลังบ้านพวกเรา แล้วมันคิดจะมาเล่นซ่อนหาในสวนบ้านเราอย่างนั้นหรือ? เทพสวรรค์ผู้นี้จะทำให้มันได้รู้เองว่าคนที่เล่นนั้นมิใช่มัน แต่เป็นเรา! หลงซี หลงจ้าว หลงหมิง พวกเจ้าทั้งสามนำคนแยกกันออกไปเล่นกับมันเสียหน่อย!” หลงเสี่ยวร้องสั่งขึ้น

หลงซี หลงจ้าว หลงหมิงนั้นก็คือเทพสวรรค์สามดาวทั้งสามคนนั่นเอง

เมื่อได้รับคำสั่งจากหลงเสี่ยว คนทั้งสามก็ยกมือขึ้นมารับด้วยรอยยิ้ม “พี่ใหญ่วางใจเถอะ ร่องมิติในบริเวณนี้มันเป็นดั่งสวนหลังบ้านเรา ต่อให้เจ้าเด็กนั่นมันจะหนีเก่งปานใดมันก็ไม่อาจหนีจากมือเราได้!”

เพราะมิติในพื้นที่นี้มันไม่เสถียรมีการซ้อนทับของมิติเกิดขึ้นหลายต่อหลายชั้น เป็นสิ่งที่ยากจะเข้าใจได้ในเวลาอันสั้น

และฐานหลักของหลงเสี่ยวมันก็ได้ตั้งอยู่ใจกลางที่แห่งนี้

เพราะฉะนั้นสำหรับคนทั้งหลายนี้แล้วมันจึงจะมิใช่เรื่องยากซับซ้อนใดๆ

เย่หยวนเดินเข้าไปยังร่องมิตินั้นมันก็เหมือนดั่งเดินเข้าไปหากับดักด้วยตนเอง

พวกหลงซีทั้งสามนำพาหน่วยของตัวเองแยกย้ายกันออกไปตามหายังทิศต่างๆ ทำการปูพรมค้นหาโดยไม่เว้นช่องว่างใดๆ

“เจ้าเด็กคนนี้มันเก่งกาจไม่เบา! พวกเราออกมาปิดล้อมมันตั้งมากมายแต่มันกลับหนีรอดออกไปได้!”

“หึ! ความตายของหมิงซินนั้นจะต้องได้รับการชำระ! หากข้าจับมันได้ข้าจะทุบมันให้แตกสลายเป็นหมื่นๆ ชิ้น!”

หลงหมิงซินนั้นคือเทพสวรรค์หนึ่งดาวที่เย่หยวนสังหารไปตอนที่ฝ่าวงล้อมหนีออกมานั่นเอง คนทั้งหลายที่สนิทกับหลงหมิงซินจึงรู้สึกคับแค้นใจไม่น้อย

คนตั้งมากมายปิดล้อมเย่หยวนไว้แต่สุดท้ายเขากลับหนีออกไปได้

“พอ! พวกเจ้าตั้งใจกันหน่อย! ระวังอย่างยิ่งในจุดที่มิติทับซ้อนหนาแน่น อย่าให้มันได้มีโอกาสซุ่มโจมตีเรา!” หลงซีร้องบอก

ตัวเขานั้นติดตามหลงเสี่ยวมานานผ่านศึกมานับร้อยๆ พันๆ และรู้ดีว่าความประมาทจะพาไปสู่ความฉิบหายเสมอ

แม้ว่านี่จะเป็นรังของพวกเขาเองแต่ตัวเขาก็ยังระวังอย่างสุดตัว

แต่จู่ๆ มันกลับมีเงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าและไม่ว่าจะมองอย่างไรมันก็เป็นหลงเสี่ยวฉุนแล้ว

“ฮี่ๆๆ… พวกเจ้าคนร้ายทั้งหลาย ไปตายเสียเถอะ!” หลงเสี่ยวฉุนร้องบอกพร้อมทำหน้าล้อเลียน

หลงซีหรี่ตาลงพร้อมยกดาบฟันออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรง!

“ไอหยา!”

หลงเสี่ยวฉุนร้องออกมาด้วยท่าทางแปลกๆ ก่อนจะจางหายไปกับตาคนทั้งหลาย

ปัง!

จากห้วงมิติอีกด้านหนึ่งมันได้เกิดคลื่นพลังสายหนึ่งพุ่งมาทำลายร่างของเทพสวรรค์หนึ่งดาวในกลุ่มจนแหลกสลาย!

“อ่าวโจว!” หลงซีเบิกตากว้างมองดูภาพตรงหน้าอย่างโกรธแค้น

อ่าวโจวผู้นี้คือลูกน้องคนสนิทของหลงซี คนทั้งสองนี้สนิทกันมากจนแทบจะเป็นพี่น้องกัน

หลงซีนั้นไม่นึกไม่ฝันว่าอ่าวโจวนั้นจะต้องมาตายด้วยน้ำมือของเย่หยวนต่อหน้าต่อตาเขาเช่นนี้!

ดาบที่ปล่อยสังหารนี้ไม่ว่าจะดูอย่างไรมันก็ย่อมเป็นดาบสลักกลวงแท้ ดาบเช่นนี้ใครกันเล่าที่จะใช้มันได้นอกจากเย่หยวน?

ดาบสลักกลวงแท้นี้มันมีความลึกลับอย่างมาก เวลาปล่อยออกมามันจะไม่ส่งคลื่นพลังใดๆ ให้คนสัมผัสได้ กว่าจะรู้ตัวก็ตายไปเสียก่อนแล้ว

พร้อมกับการที่หลงเสี่ยวฉุนออกมาล่อความสนใจที่อีกด้านมันจึงทำให้ไม่มีใครได้ทันสนใจว่าเกิดอะไรขึ้นที่ด้านหลังและทำให้พวกหลงซีทั้งหลายไม่อาจตั้งรับทัน

“ท-ทำไมมันจึงได้มีมิติทับซ้อนในที่แบบนี้? ทำไมกัน?! ทำไมเราจึงไม่เคยพบเจอมันมาก่อนเลย?” หลงซีขมวดคิ้วแน่น.ไอรีนโนเวล.

หลงซีนั้นมองดูภาพตรงหน้าอย่างมึนงง ที่ที่เย่หยวนลอบโจมตีออกมานั้นมันเป็นมิติซ้อนที่สุดแสนลึกลับ!

เจ้ามิติซ้อนนี้มันเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยสำรวจพบมาก่อน

แต่เย่หยวนกลับเข้าไปซ่อนภายในและใช้มันโจมตีพวกเขา!

ไม่ว่าจะมองอย่างไรเรื่องนี้มันก็แสดงให้เห็นได้ว่าเย่หยวนนั้นเข้าใจร่องมิตินี้ดีกว่าพวกเขา!

“ตามไป! ต่อให้พ่อเจ้าจะต้องพลิกมิติทั้งหลายวันนี้ข้าก็จะหาเจ้าให้เจอ!”

หลงซีนั้นพุ่งตัวตามเข้าไปยังมิติซ้อนนั้นด้วยความโกรธแค้นคับอก

ฟุบ!

เขาเห็นเงาร่างหนึ่งพุ่งหายไปที่สุดสายตา หลงซีจึงได้แทงดาบตามออกไปอย่างไม่ยั้งคิดใดๆ

แต่ร่างนั้นมันกลับกะพริบก่อนจะจางหายหลบพลังดาบนั้นอย่างง่ายดาย