จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2172

“ตื่นครั้งที่สอง! หลงหยวนกลับมาสามารถตื่นครั้งที่สองขึ้นมาได้! ฮ่าๆๆ… ต้องขอบคุณเย่หยวนเสียจริงๆ หากมิใช่เพราะการกดดันนี้ของเขาแล้วหลงหยวนก็คงไม่อาจจะตื่นครั้งที่สองขึ้นมาได้ง่ายๆ”

หลงเทียนยู่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะลั่นขึ้นเมื่อเห็นภาพของหลงหยวนนั้น

สำหรับเหล่าทายาทมังกรสวรรค์แล้วยิ่งมีสายเลือดที่ทรงพลังเท่าใดมันก็ยิ่งเป็นการยากที่จะปลุกตรามังกรสวรรค์ขึ้นเท่านั้น

สายเลือดของหลงหยวนนี้มันนับได้ว่าเป็นหนึ่งในหมู่ทายาทมังกรสวรรค์ทั้งหลาย

การที่เขาสามารถตื่นขึ้นมาหนึ่งครั้งได้มันก็นับว่าเป็นเรื่องสุดเหลือล้ำแล้ว

แต่สำหรับการจะตื่นครั้งที่สองนั้นต่อให้เขาจะดูดซับผลึกต้นมังกรไปอีกมากมายเท่าใดมันก็ไม่แน่ว่าจะตื่นขึ้น

แต่ทว่าภายในแรงกดดันของเย่หยวนนี้หลงหยวนกลับสามารถปลุกตรามังกรสวรรค์ขึ้นมาเป็นครั้งที่สองได้

ตื่นครั้งแรกเพิ่มพลังสายเลือดไปนับสิบเท่า!

ภายใต้พลังส่งของสายเลือดนั้นมันจะทำให้พลังของทายาทมังกรสวรรค์ผู้นั้นพุ่งทะยานขึ้นในทุกๆ ด้าน

หลงจื่อเฟิงกล่าวขึ้น “ไม่นึกเลยว่าเย่หยวนยอดอัจฉริยะผู้นี้กลับจะกลายเป็นกุญแจสำคัญช่วยหลงหยวนตื่นครั้งที่สอง! ดูท่าศึกทายาทมังกรครั้งนี้มันจะเป็นหลงหยวนแล้วที่ชนะไปอย่างเฉียดฉิว!”

จักรพรรดิเทพสวรรค์อีกคนหนึ่งกล่าวขึ้นตาม “น่าเสียดาย! ด้วยพรสวรรค์ของเย่หยวนผู้นี้หากให้เวลาอีกหน่อยเขาก็คงไม้ด้อยไปกว่าหลงหยวนแน่ เพียงแค่ว่า…หลงหยวนที่ตื่นครั้งที่สองนี้คงไม่ปล่อยเขารอดชีวิตไป”

…

ภายในลานศึกหมอกนั้นหลงหยวนได้ปล่อยพลังชีวิตออกมาอย่างรุนแรงล้ำฟ้า

คลื่นพลังสายเลือดของเขานั้นมันหนักแน่นจนบรรยากาศรอบๆ แทบจะจับตัวเป็นก้อนแข็ง

เย่หยวนมองดูภาพตรงหน้านี้อย่างสนใจแต่ก็ไม่ได้คิดเข้าไปยุ่งย่ามใดๆ ปล่อยให้อีกฝ่ายจัดการเรื่องราวให้เสร็จสิ้น

“ฮ่าๆๆ… เย่หยวน ต้องขอบคุณเจ้าจริงๆ! หากมิใช่เพราะเจ้าแล้วข้าคงต้องรออีกไม่รู้นานเท่าใดกว่าจะตื่นครั้งที่สองขึ้นได้!” หลงหยวนหัวเราะลั่น

ในเวลานี้หลงหยวนนั้นสัมผัสได้ถึงพลังที่เอ่อล้นอย่างแทบไม่อาจควบคุม

พลังสายเลือดของเขานั้นมันแข็งแกร่งมาแต่เดิม เวลานี้เมื่อผ่านการตื่นที่สองขึ้นมันย่อมจะรุนแรงขึ้นไปอีกนับสิบเท่า

ความพัฒนาเช่นนี้มันมากพอที่จะข่วยให้ยอดอัจฉริยะอย่างเขาฆ่าสังหารทุกสิ่งอย่างลงได้ง่ายๆ!

“ข้ายินดีที่ได้ช่วย ให้พูดตรงๆ เดิมทีพลังของเจ้านั้นมันไม่อาจทำให้ข้ารู้สึกเครื่องร้อนได้ด้วยซ้ำ หวังว่ารอบนี้เจ้าจะไม่ทำให้ข้าต้องผิดหวัง” เย่หยวนยิ้มตอบ

ท้าทาย!

เป็นคำท้าทายอย่างไม่ต้องสงสัย!

ความหมายนั้นคือต่อให้เจ้าจะเก่งกาจขึ้นปานใดข้าก็ยังจะดูถูกเจ้า!

หลงหยวนนั้นหรี่ตาลงกล่าวขึ้น “ดีมาก! เช่นนั้นข้าจะให้เจ้าได้รู้ว่าคิดท้าทายข้าแล้วมันจะเป็นเช่นใด!”

เย่หยวนพยักหน้ารับ “ข้ารออยู่”

หลงหยวนนั้นรู้สึกขุ่นเคืองกับท่าทีนี้ของเย่หยวนเป็นอย่างมากจนแทบจะทำให้เขาคลั่ง

เขาจ้องมองดูเย่หยวนอย่างเย็นเยือกพร้อมกล่าว “เจ้าคิดว่าสายฟ้าเทวาทำลายล้างนั้นคือขีดจำกัดของข้าหรือ? ข้าจะบอกให้ว่ามันน่าเสียดายนักที่ข้าสามารถปลุกทักษะเทวะภายในที่สามขึ้นมาได้ก่อนหน้านี้แล้ว! หลังจากผ่านการตื่นครั้งที่สองนี้ข้าย่อมจะปล่อยมันออกมาได้อย่างทรงพลังกว่าเก่านับสิบเท่า! ข้าอยากจะรู้จริงๆ ว่าเจ้าจะป้องกันมันได้หรือไม่!”

“ดูให้ดี! ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ห้าธาตุ!”

เป็นทะเลสายฟ้าอีกครั้ง!

แต่ครั้งนี้มันแตกต่างจากเดิมไปมากมายมหาศาล

เพราะเวลานี้สายฟ้าทั้งหลายนั้นมันผสานไปด้วยธาตุทั้งห้า

สายฟ้าห้าสีนั้นพุ่งทะยานปกคลุมท้องฟ้ากว้างราวกับว่ามันเป็นเมืองในฝัน เป็นภาพที่สวยงามจนน่าตกตะลึง

ตระการตา!

ที่ด้านหลังของมันนั้นมันมีความอันตรายเหนือล้ำซ่อนไว้

เมื่อได้เห็นทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ห้าธาตุนี้เย่หยวนก็อดไม่ได้ที่จะหวนย้อนไปนึกถึงทุกข์สวรรค์ห้าธาตุที่ครั้งหนึ่งเคยพบเจอในดินแดนศักดิ์สิทธิ์

เพียงแค่ว่าทักษะเทวะภายในของหลงหยวนนี้มันเหนือล้ำกว่าทุกข์สวรรค์ห้าธาตุอย่างไม่อาจนำมาเทียบกันได้

เวลานี้ธาตุทั้งห้านั้นผสานเข้ากับสวรรค์ทั้งเก้าอย่างน่าตกตะลึง!

ที่ด้านนอกเองทุกผู้คนต่างก็ต้องเบิกตากว้างอย่างตกตะลึง

“เด็กคนนี้…กลับปลุกทักษะเทวะภายในที่สามขึ้นมาได้!”

“ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ห้าธาตุ! ทักษะเทวะภายในนี้มันนับได้ว่าเป็นจุดสูงสุดของธาตุสายฟ้า! ว่ากันว่าหากปล่อยออกมาด้วยพลังสูงสุดแล้วมันจะเทียบเท่าบรรพกาลสายฟ้าได้ทีเดียว!”

คลื่นพลังสายฟ้าแรงกล้าล้อมกายหลงหยวนไว้จนทำให้เกิดคลื่นพลังน่าขนลุก

ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ห้าธาตุนั้นมันเป็นทักษะเทวะภายในที่เหนือล้ำเป็นทุน มันนับได้ว่ารุนแรงเหนือกว่ามังกรนอกรีตครองมิติไปเสียด้วยซ้ำ

ตอนนี้เมื่อผสานกับพลังการตื่นที่สองแล้วมันย่อมทำให้ทักษะเทวะภายในนี้น่ากลัวกว่าเก่าอย่างไม่อาจเทียบ

หลงหยวนจ้องมองดูเย่หยวนราวกับเป็นแค่ซากศพคนตาย

“จงสั่นกลัว! การได้ตายด้วยทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ห้าธาตุนี้เจ้าจงเก็บไปภูมิใจในโลกหน้าเถอะ ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ห้าธาตุ ลงทัณฑ์!”

รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏขึ้นที่มุมปากของหลงหยวน ราวกับว่าเขานั้นคือผู้ปกครองเต๋าสวรรค์สามารถตัดสินชีวิตเย่หยวนได้ง่ายดาย

จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปพร้อมปล่อยงูสายฟ้านับไม่ถ้วนพุ่งทะยานใส่เย่หยวนอย่างบ้าคลั่ง

ในเวลานี้ต่อให้เย่หยวนจะใช้มังกรนอกรีตครองมิติออกมามันก็คงไม่อาจจะต้านทานพลังนี้ไว้ได้

“เย่หยวน!” หลงเสี่ยวฉุนได้แต่ร้องขึ้นด้วยท่าทางกังวลจนหน้าซีดขาว

แม้ว่านางนั้นจะไม่อาจสัมผัสถึงพลังของทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ห้าธาตุผ่านจอแสง แต่แค่ภาพที่ปรากฏนี้หลงเสี่ยวฉุนก็เข้าใจได้ว่าตัวเย่หยวนกำลังเจอสถานการณ์เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายแล้ว

เฉินซิงได้แต่ถอนหายใจ ในสายตาของเขานั้นเย่หยวนย่อมจะต้องตายลงภายใต้พลังของทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ห้าธาตุนี้อย่างไม่ต้องสงสัย

ในเวลานี้ต่างไม่มีใครคิดคาดว่าเย่หยวนจะรอดจากความตายไปได้

เพราะฝ่ายหนึ่งตื่นครั้งที่สอง ส่วนอีกฝ่ายยังไม่ตื่นแม้สักครั้ง

ความแตกต่างยิ่งใหญ่นี้มันทำให้คนทั้งหลายไม่อาจจะหาเหตุผลใดๆ มารองรับชีวิตของเย่หยวนได้เลย

แต่ทว่าตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงเวลานี้เย่หยวนก็ยังไม่ได้ขยับตัวแม้แต่น้อย เขานั้นไม่ได้ปล่อยทักษะเทวะภายในใดๆ ออกมารับมือศัตรูเลย

แต่ก่อนงูสายฟ้าทั้งหลายนั้นจะกลืนกินเย่หยวนไป ปากของเขาก็ขยับขึ้น!

ใช่แล้ว!

สิ่งที่ขยับนั้นมีเพียงแค่ปากของเขาเท่านั้น

…………………………