จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2334

เบื้องหน้าเขานั้นมันเป็นแค่ชายแก่ท่าทางร่าเริงผู้หนึ่ง เย่หยวนไม่อาจจะสัมผัสถึงความลึกล้ำสูงส่งใดๆ ได้จากร่างกายของเขา

หากเขาคนนี้ลงไปเดินกับฝูงชนชาวบ้านทั้งหลายแล้วมันคงไม่มีใครคิดเอะใจสงสัย

เขานั้นเป็นเหมือนอากาศ มีอยู่ตรงนี้แต่ก็เหมือนไม่มีอยู่

มันเป็นการยากมากหากเย่หยวนจะคิดเทียบว่าเขาผู้นี้คือยอดคนที่มีนามลือลั่นทั่วแผ่นฟ้า จักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้

ดูท่าแล้วตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้คงเข้าถึงสภาวะสูงสุดคืนสู่สามัญในเต๋าของตนเอง!

เย่หยวนนั้นมองดูจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ ทางจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้เองก็มองดูเย่หยวนพร้อมๆ กัน

“เจ้าหนุ่ม ดูท่าเจ้าจะสงสัยเรื่องของเฒ่าผู้นี้มากทีเดียว” จักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้กล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้มที่ทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกอบอุ่นไปทั้งกายใจ

เมื่อเย่หยวนได้ยินเช่นนั้นเขาก็ยิ้มตอบกลับไป “ผู้อาวุโสท่านเป็นถึงเจ้าฟ้าดินที่ลึกลับที่สุดในมหาพิภพถงเทียน มีหรือที่ผู้เยาว์จะไม่สงสัยใคร่รู้เรื่องของท่านได้?”

จักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ยิ้มตอบกลับมา “หึๆ เจ้าหนุ่ม ในสายตาของเฒ่าผู้นี้ เจ้าเองก็ลึกลับไม่น้อยไปกว่าข้าหรอก!”

เย่หยวนนั้นสั่นสะท้านไปทั้งใจทันทีที่ได้ยินคำของจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้!

หรือว่าเขาจะสัมผัสถึงอะไรได้?

เมื่อได้เห็นสีหน้าของเย่หยวนนั้นตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ก็หัวเราะขึ้นมา “เจ้าก็ไม่ต้องทำหน้ากังวลไปถึงขั้นนั้นหรอก ยอดอัจฉริยะที่มีรัศมีไร้คาดเดานั้นล้วนแล้วแต่พกความลับยิ่งใหญ่ติดตัว เพียงแค่ว่าแม้เทียบเคียงกับพวกเขาทั้งหลายแล้วเจ้าก็ยังนับว่าลึกลับกว่ามาก เพราะฉะนั้นเฒ่าผู้นี้จึงยิ่งสงสัยใคร่รู้เรื่องของเจ้า”

“รัศมีไร้คาดเดา?” เย่หยวนถามขึ้น

เพราะก่อนหน้านั้นตัวเจียนหงเซียวได้บอกเขามาว่าเย่หยวนมีรัศมีผ่าจักรพรรดิ แล้วเจ้ารัศมีไร้คาดเดานี้มันคือสิ่งใด?

ตระกูลเจียนนั้นมีการบ่มเพาะที่แปลกประหลาดลึกลับเหนือผู้คน เย่หยวนเองก็ไม่อาจจะเข้าใจมันได้มากมายนัก

เจียนหยุนซินที่อยู่ด้านข้างจึงกล่าวขึ้นมาอธิบายแทน “เผ่ามนุษย์เรานั้นมันยิ่งใหญ่มากปริมาณ ด้วยฝีมือของท่านพ่อนั้นท่านย่อมจะคาดเดาดวงชะตาของผู้คนได้เกือบทั้งหมด แต่จะอย่างไรควงามลับของสวรรค์นั้นมันก็ยากจะคาดเดา มันย่อมจะมีคนที่เกิดขึ้นมาด้วยดวงชะตาที่เหนือล้ำเต๋าสวรรค์! และคนทั้งหลายนั้นแม้แต่ท่านพ่อเองก็ยังไม่อาจจะคาดเดาถึงอนาคตได้ คนที่มีลักษณะเช่นนั้นเราเรียกกันว่าผู้มีรัศมีไร้คาดเดา! เดิมทีแล้วที่คนตระกูลเจียนเราไม่อาจจะอ่านชะตาเจ้าได้นั้นมันก็เป็นเพราะว่าเรื่องนี้เอง!”

เย่หยวนนั้นเข้าใจแจ่มแจ้งถึงเรื่องที่ผ่านมาในทันที ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคนตระกูลเจียนหลายคนถึงต้องตาบอดไปเมื่อมองดูรัศมีของเขา ที่แท้มันเพราะว่าเรื่องเช่นนี้

ความลับสวรรค์นั้นมันมิใช่สิ่งที่จะคาดเดาได้ มีหรือที่จะมองดูได้ง่ายๆ?

จักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้กล่าวขึ้นมาตาม “เด็กผู้มีชะตาไร้คาดเดานั้นล้วนแล้วแต่ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้เต๋าสวรรค์! แม้แต่เต๋าสวรรค์เองก็ยังไม่อาจกำหนดชะตาของพวกเขาได้ ส่วนมากคนเช่นนี้ย่อมจะมากล้นพรสวรรค์อย่างที่ไม่มีใครในยุคสมัยนั้นเทียบเคียงได้!”

เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องขมวดคิ้วขึ้น “จากที่ผู้อาวุโสท่านว่ามานี้ มันน่าจะมีเด็กผู้มีชะตาไร้คาดเดาอยู่ไม่น้อย ด้วยจำนวนประชากรของเผ่ามนุษย์เรานี้มันก็น่าจะให้กำเนิดสุดยอดคนไปมากมาย เผ่าเราน่าจะเก่งกาจมากความสามารถไปแล้ว เหตุใดเราจึงยังตกต่ำอย่างเช่นทุกวันนี้กันเล่า?”

จักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ถอนหายใจยาว “ชะตาที่แท้แต่เต๋าสวรรค์ยังไม่อาจควบคุมนั้น มีหรือที่เต๋าสวรรค์จะปล่อยให้ได้ใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้?”

เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องสั่นสะท้านไปทั้งกาย เข้าใจถึงเรื่องราวในทันที

เหล่าเด็กชะตาไร้คาดเดานั้นล้วนเป็นยอดอัจฉริยะที่มีดวงแข็งแกร่ง แต่ก็เพราะเช่นนั้นเองที่ทำให้เต๋าสวรรค์ไม่ยอมรับตัวตนของพวกเขา

เพราะฉะนั้นเต๋าสวรรค์ก็จะพยายามหาทางกำจัดตัวตนเหล่านั้นออกไปเพื่อให้เต๋าสวรรค์ยังคงดำเนินต่อไปได้อย่างปกติ

เช่นนั้นแล้วศัตรูของพวกเขาคงเป็นเต๋าสวรรค์เลยมิใช่หรือ?

“เพราะฉะนั้นในเวลาหลายหมื่นล้านปีมานี้แม้ว่าจะมียอดคนอัจฉริยะเกิดขึ้นมามากมายในฝ่ายมนุษย์เรา แต่คนที่รอดออกมาได้นั้นมันมีเพียงแค่หยิบมือ! แน่นอนว่าในหมู่คนที่อยู่รอดมานั้นแต่ละคนล้วนกลายเป็นยอดคนที่ปกครองดูแลแผ่นดินแผ่นฟ้า ในเมื่อเจ้าเองก็เป็นหนึ่งในเด็กชะตาไร้คาดเดา เฒ่าผู้นี้ก็เชื่อว่าเจ้าเองก็คงได้เจอเรื่องราวเสี่ยงเป็นตายมามากมายกว่าเหล่านักยุทธทั่วๆ ไปมากล้นใช่หรือไม่?” จักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ถาม

เย่หยวนนั้นจึงได้นึกย้อนกลับไปและพบว่าหากเทียบกับคนทั้งหลายแล้วชีวิตของเขามันเจอเหตุเสี่ยงตายอย่างมากล้นจริง

กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ อันตรายที่เขาต้องพบเจอนั้นมันมากมายจนเกินกว่าจะนับ

โชคยังดีที่เขานั้นรอดกลับมาได้ทุกครั้งไป

“ผู้อาวุโสท่านคงไม่ได้เรียกข้ามาพบเพราะแค่เรื่องนี้หรอกใช่หรือไม่?” เย่หยวนถาม

จักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ยิ้มตอบกลับมา “ข้าก็บอกไปแล้วมิใช่หรือว่าเจ้านั้นลึกลับอย่างมาก? ในเวลาหลายต่อหลายปีมานี้เฒ่าผู้นี้ได้เห็นเด็กชะตาไร้คาดเดามานักต่อนักแต่ในหมู่คนทั้งหลายนั้น เจ้าก็เป็นเด็กที่อายุน้อยที่สุดที่ก้าวขึ้นมาถึงจุดนี้ได้ มันมีเจ้าเพียงแค่คนเดียวที่ทำได้! เพราะฉะนั้นเฒ่าคนนี้จึงสงสัยใคร่รู้ในชะตาของเจ้ามาก”

เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องถามออกมาอย่างลังเล “ผู้อาวุโส… คิดใช้ศาสตร์การดูรัศมีกับข้า?”

“หึๆ ความอยากรู้อยากเห็นของตระกูลเจียนนั้นมันส่งต่อกันในสายเลือด” จักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ยิ้ม

“แต่ท่านก็บอกเองมิใช่หรือว่าข้านั้นมีรัศมีไร้คาดเดา? ตาท่านจะไม่เป็นไรหรือ?” เย่หยวนถามออกมาด้วยความกังวล

เป็นเวลานี้เองที่เขาได้เข้าใจว่านิสัยอยากรู้อยากเห็นของคนตระกูลเจียนมันมาจากที่ใด

ที่แท้มันสืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษต้นตระกูลนี้

แต่จะอย่างไรเสียเขาก็ยังกังวลเรื่องของจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้อยู่ไม่น้อย เพราะเขานั้นแตกต่างจากคนอื่นๆ

เขานั้นมีเขาน้อยแห่งถงเทียนติดตัว มันมีพลังไร้ต้าน