จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2425

“ไม่ได้การ! คลื่นพลังเช่นนี้หรือว่ามันจะเป็นวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ของเทียนเหอ?”

“ฮ่าๆๆ เจ้าเดาได้ถูกต้องแล้ว! วรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ของท่านเทียนเหอนั้นมันคือวิชาที่เรียกว่าย่อโลกาเพียงนิ้ว! เจ้าเด็กคนนั้นมันคิดว่าจะรอดจากมือท่านเทียนเหอไปได้ น่าขันเสียจริง!”

ได้ยินคำพูดนั้นหนี่ซวนก็ต้องกัดฟันแน่นทันที

ย่อโลกาเพียงนิ้ว แค่ฟังชื่อของมันนี้ก็พอจะเดาได้ว่ามันคงเป็นวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์รูปแบบการเคลื่อนไหวอย่างหนึ่ง

เดิมทีเทียนเหอนนั้นก็มีความเร็วที่เหนือล้ำอยู่แล้ว เวลานี้เมื่อผสานเข้ากับวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์แล้วเย่หยวนย่อมจะไม่มีสิทธิไปถึงเขาแปดโมฆะได้เลย!

วินาทีนี้ตัวหนี่ซวนเริ่มกังวลขึ้นมาสุดใจ!

ส่วนอีกด้านทางว่านเจิ้นที่ยื้อทัพบุตรเทวะไว้นั้นก็ถูกทัพเผ่าเทวาอื่นๆ นำกำลังผ่านไปตามหลังพวกผางเจิ้น

เมื่อไม่มีเย่หยวนคอยสั่งการแล้ว พวกว่านเจิ้นทั้งหมื่นนี้ย่อมจะได้แต่ต้องต่อสู้อย่างยากลำบาก

การต่อสู้โดยไม่มีเปรียบเรื่องจำนวนทั้งยังเสียเปรียบด้านกำลังฝีมือ มันย่อมจะเป็นโศกนาฏกรรมดีๆ นี่เอง

โชคยังดีที่ตัวว่านเจิ้นนั้นบรรลุอาณาจักรเจ้าฟ้าดินได้แล้วจึงพอที่จะลดภาระของคนทั้งหลายลงได้บ้าง

เวลานี้เด็กชะตาไร้คาดเดามากมายต่างเสียชีวิตต่อสู้อย่างสุดตัว

บ้างนั้นก็ถึงขั้นยอมใช้วิชาลับที่ต้องแลกด้วยพลังชีวิตเพื่อเพิ่มกำลังฝีมือในระยะสั้นๆ

หลังจากต่อสู้อย่างดุเดือดมานานแม้พวกเขาจะฆ่าสังหารศัตรูไปได้มากมายแต่สุดท้ายตัวเองก็ต้องตายลงด้วยน้ำมือของเหล่าบุตรเทวะ

เวลานี้กำลังของทั้งสองฝ่ายนั้นมันลดลงอย่างมากล้น

ตูม!

คลื่นพลังรุนแรงปะทะส่งเสียงลือลั่นทั่วสนามรบ

มันเหมือนว่าทั้งโลกหล้านี้สั่นสะเทือนขึ้นมาพร้อมๆ กัน

เมื่อใช้วรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ออกมาความเร็วของเทียนเหอมันจึงพุ่งทะยานล้ำ!

พริบตาเดียวนั้นเขาก็ตามมาจนถึง

เขาแปดโมฆะนั้นมันอยู่ห่างไปแค่เอื้อมมือแต่เย่หยวนคงไม่อาจจะไปถึงมันได้แล้ว

บริเวณที่เทียนเหอยืนอยู่นั้นมันไม่อาจจะทนรับพลังรุนแรงนี้ได้จนแตกสลายลงถึงชั้นของมิติ

แม้แต่กระแสมิติทั้งหลายเองก็ยังถูกพัดทำลายลงไป! มันเป็นพลังที่ไม่เคยปรากฏให้เห็นที่ไหนมาก่อน!

ขนของเย่หยวนนั้นลุกชันขึ้นทั้งร่างราวกับว่าโลกจะแตกสลายลงตรงหน้า

เขานั้นไม่เคยจะพบเห็นพลังเช่นนี้และเป็นเวลานี้เองที่เขาได้เข้าใจว่าทำไมมันจึงถูกเรียกว่าสงครามสิ้นโลก

แม้แต่เทียนเหอยังทำได้ถึงขั้นนี้ หากเป็นเทียนชิงหรือเหล่าบรรพบุรุษอื่นๆ แล้วเล่า?

พลังเช่นนี้มันย่อมจะทำลายฟ้าดินลงได้อย่างแท้จริง

ในเวลานี้เองทั้งตีนเขาแปดโมฆะมันได้แตกสลายออก!

ราวกับได้มีหลุมดำปรากฏขึ้นมาที่ตีนเขานั้น

คลื่นพลังนี้มันทำให้คนทั้งหลายตกตะลึง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนในทัพไร้คาดเดาและเหล่ายอดคนเบื้องบนของทัพผสมหลากเผ่าพันธุ์ พวกเขาทั้งหลายได้แต่ต้องอ้าปากค้าง

มันจะจบลงเช่นนี้?

“ท่านนักบุญฟ้าคราม!”

ผางเจิ้นนั้นร้องลั่นขึ้นมาด้วยดวงตาแดงก่ำเอ่อน้ำตา มองดูหลุมดำตรงหน้านั้นอย่างโกรธแค้น

น้ำตาค่อยๆ ไหลลงมาบนใบหน้าของเขา

เย่หยวนนั้นได้กลายเป็นผู้นำของเขาไปโดยที่แม้แต่ตัวเขานั้นก็ยังไม่ทันรู้

เวลานี้เมื่อผู้นำตายลงแล้วเขาก็เกิดเศร้าขึ้นมาจับใจ

มันมิใช่เพียงแค่เขา แต่เหล่าเด็กชะตาไร้คาดเดาคนอื่นๆ เองก็เริ่มน้ำตาตกมาตามๆ กัน

“ทำไมมันเป็นเช่นนี้! หรือว่าท่านนักบุญฟ้าครามจะจากไปทั้งอย่างนี้จริง?”

“ข้าไม่เชื่อ! เป็นไปไม่ได้!”

“ความหวังของมนุษย์เราจะจบลงเท่านี้หรือ?”

…

เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นมาจากทุกทิศ

คนทั้งหลายนั้นต่างเข้าใจว่าความตายของเย่หยวนมันหมายถึงสิ่งใด

“ฮ่าๆๆ… เจ้าเด็กอวดดี เจ้าคิดจริงหรือว่าจะรอดพ้นจากมือบรรพกาลผู้นี้ได้? เจ้านั้นไม่ได้รู้ถึงพลังของบรรพกาลผู้นี้ตอนที่ปกครองมหาพิภพถงเทียนเสียแล้ว! หมายความว่าทุกสิ่งมันจบลงแล้วสินะ!”

การได้สังหารความหวังนี้ เทียนเหอย่อมจะรู้สึกสะใจอย่างมาก

ตัวตนของเย่หยวนนั้นมันอันตรายจนเกินไป

การได้ดับความหวังนั้นมันจึงทำให้เขาพึงพอใจอย่างมาก

แต่ว่าในวินาทีนั้นเองมันกลับมีรอยแยกมิติขึ้นก่อนจะเผยให้เห็นร่างอาบเลือดเดินโซเซออกมา

ใช่แล้ว เดินโซเซ!

เสื้อผ้าสีขาวตัวโปรดของเขานั้นมันได้อาบไปด้วยสีเลือดแดงฉาน