จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2580

“เอาล่ะ จะยังมีปัญหาอะไรอีกหรือไม่? หากไม่มีแล้วก็ทดสอบกันต่อ!” ผู้พิทักษ์คนนั้นกล่าวขึ้นมา

มันจะยังมีปัญหาอะไรได้อีก?

โดนคนกระโดดข้ามระดับพลังบ่มเพาะมาตบหน้าเช่นนี้แล้ว มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะยังอยู่สร้างปัญหาอีก

ในหมู่คนทั้งหลายนั้นแม้แต่เย่หยวนเองก็ยังต้องเบิกตากว้าง

หยุนชิงคนนี้มันเก่งกาจอย่างแท้จริง

หากอยู่ในระดับเดียวกันแล้วเย่หยวนเองก็คงไม่อาจจะเอาชนะเขาได้ง่ายๆ เช่นกัน

แต่แน่นอนว่าตัวเย่หยวนที่มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศน้อยขั้นปลายในตอนนี้ย่อมจะเอาชนะเขาได้อย่างแสนง่าย

แต่เขาก็ได้เห็นชัดเจนว่าพรสวรรค์ที่ว่ากันนี้มันไม่ได้นับรวมถึงความเร็วในการบ่มเพาะใดๆ

เมื่อไม่มีใครคิดขัดแล้วการทดสอบช่วงหลังจากนั้นมันก็ราบรื่นไปด้วยดี

แต่ผ่านไปกว่าร้อยคนแล้วกลับมีคนผ่านการทดสอบพรสวรรค์ไปได้แค่ราวห้าคน

อัตราการผ่านเช่นนี้มันทำให้คนทั้งหลายเริ่มหวั่นใจ

พรสวรรค์ที่ค่ายกลนั้นมันทดสอบออกมา คนส่วนมากจะอยู่กันแค่ที่ระดับเหนือต่ำหรือไม่ก็ด้อยสูง

คนที่ผ่านไปได้นั้นมันมีเพียงหยิบมือ

“เฉิงเฉียน กายเต๋าภูติแสงก่อนกำเนิดระดับสาม พรสวรรค์ล้ำต่ำ ความเข้ากันได้สามสิบห้าแต้ม ผ่าน!” เสียงของผู้พิทักษ์กล่าวประกาศขึ้นมา

การปรากฏขึ้นของพรสวรรค์ล้ำมันทำให้คนทั้งหลายต้องแตกตื่นไปตามๆ กัน

แม้แต่เหล่าผู้พิทักษ์ทั้งหลายที่มาดูเรื่องราวเองก็ยังต้องยื่นหน้าลงมาดู

กายเต๋าก่อนกำเนิดนั้นมันแตกต่างจากกายเต๋าหลังกำเนิดอย่างมาก ความเร็วในการบ่มเพาะรวมไปถึงการบ่มเพาะกฎของพวกเขานั้นจะเหนือล้ำกว่ากายเต๋าหลังกำเนิดไปหลายเท่า

สุดท้ายแล้วเฉิงเฉียนคนนั้นถูกผู้พิทักษ์ปีกม่วงคนหนึ่งรับเข้าไปเป็นศิษย์นิกายในทันที

ภาพนี้มันทำให้คนทั้งหลายต้องจ้องมองดูอย่างอิจฉา

จากนั้นมันก็มีศิษย์คนอื่นๆ ผ่านขึ้นไปอีกหลายคน บ้างถึงขั้นมีกายเต๋าก่อนกำเนิดระดับสี่พรสวรรค์เหนือสูงทำให้เกิดการแย่งชิงอย่างมากล้ำในหมู่ผู้พิทักษ์ด้วยกัน

“มู่หยุน กาย… เต๋าห้าธาตุโดยกำเนิดระดับห้า พรสวรรค์… ล้ำสูง! ความเข้ากันได้… หกสิบแต้ม!” ผู้พิทักษ์คนนั้นกล่าวขึ้นมาอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง

เขานั้นไม่นึกฝันว่าในการทดสอบรอบนี้มันกลับจะมียอดอัจฉริยะหาตัวจับยากเช่นนี้ปรากฏขึ้นมา!

แต่ครั้งนี้มันไม่มีผู้พิทักษ์คนไหนก้าวออกมาแย่งชิงตัวเขาเลย

เพราะพวกเขานั้นรู้ดีว่ามู่หยุนคนนี้จะไม่มีทางเป็นศิษย์ของพวกเขาแน่!

มู่หยุนหันไปมองดูที่จอแสงด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันโลกหล้า

เขานั้นเอาชนะทุกสิ่งอย่างในภพเบื้องล่างและก้าวขึ้นมาเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์

และเวลานี้เขาก็ยังสามารถยืนเหนือหัวเหล่าวีรบุรุษคนอื่นๆ ได้เช่นกัน!

ผู้พิทักษ์คนนั้นกล่าวขึ้นมา “มู่หยุน! เจ้ามากับข้าก่อน! ข้าจะส่งคนไปรายงานเรื่องของเจ้าให้แก่ท่านเจ้านิกาย!”

“ขอรับ!” มู่หยุนตอบกลับมาก่อนจะเดินไปหยุดหลังผู้พิทักษ์คนนั้นมองดูเรื่องราวเบื้องล่างต่อไป

ครั้งนี้เขาได้ก้าวขึ้นล้ำสวรรค์ไปทันที!

คนทั้งหลายที่ด้านล่างเขานั้นเป็นได้แค่มดปลวก!

เหล่าผู้บรรลุสวรรค์ทั้งหลายนั้นต่างรู้สึกอับอายในความไร้พรสวรรค์ของตัวเองขึ้นมาจับใจ

“ต่อไป!” ผู้พิทักษ์กล่าว

“ขอข้าลองหน่อย” เย่หยวนก้าวออกมาด้านหน้า

“เป็นเขา! เจ้าของสวนเมฆน้อย!”

“ข้าสงสัยเสียจริงๆ ว่าเจ้าหมอนี่ที่สามารถเอาชนะศิษย์อันดับสามของนิกายในได้นั้นจะมากพรสวรรค์สักแค่ไหน!”

“การไปอยู่ในสวนเมฆน้อยได้นั้นตัวเขาย่อมจะมีสถานะสูงไม่น้อยทีเดียว! ได้ยินว่าคนที่นำทางเขากลับมานั้นคือท่านหลัวหยุนชิงด้วย! ข้าว่าอย่างน้อยๆ มันก็ต้องมีพรสวรรค์ล้ำกลางล่ะ!”

…

เมื่อเย่หยวนก้าวออกมานั้นมันย่อมจะทำให้เกิดเสียงโห่ร้องขึ้นตาม

เวลานี้เหล่าผู้พิทักษ์ทั้งหลายต่างผงะไปอย่างมึนงง

พวกเขานั้นย่อมจะไม่ได้มาสนใจเรื่องราวระหว่างศิษย์ทั้งหลาย

ตราบเท่าที่มันไม่มีใครตายลง พวกเขาก็ย่อมจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของศิษย์

พวกเขานั้นไม่เข้าใจเลยว่าทำไมการปรากฏตัวขึ้นของเย่หยวนมันถึงได้ทำให้เกิดความแตกตื่นเช่นนี้

ลู่จ้านหยวนเดินเข้ามาหาผู้พิทักษ์คนนั้นพร้อมกล่าว “ศิษย์พี่โม่ หากมันไม่ผ่านการทดสอบข้าขอสังหารมันนะ!”

ลู่จ้านหยวนนั้นเป็นศิษย์โดยตรงของผู้อาวุโสชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยก เขานั้นจึงถูกนับเป็นคนรุ่นเดียวกับผู้พิทักษ์โม่และต่างฝ่ายต่างเรียกกันเป็นศิษย์พี่น้อง

ผู้พิทักษ์โม่หันมามองลู่จ้านหยวนด้วยสายตาแปลกๆ ก่อนจะเห็นได้ถึงจิตสังหารของลู่จ้านหยวนทำให้เขาได้เข้าใจ

เขาพยักหน้ารับออกมา “ได้!”

กายเต๋า – ไม่มี

พรสวรรค์ – ด้อยต่ำ

ความเข้ากันได้ – สี่แต้ม

กายเต๋า พรสวรรค์ ความเข้ากันได้ มันล้วนเป็นระดับที่ต่ำที่สุดเท่าที่ค่ายกลนี้เคยวัดได้

ไม่มีใครเหมือน!

แย่จนทำให้คนที่เห็นต้องขนลุก

คนอื่นๆ นั้นอย่างที่แย่สุดๆ เลยก็ยังมีพรสวรรค์ด้อยกลาง

แต่เขานั้นกลับมีพรสวรรค์ด้อยต่ำ!

แท้จริงตัวเย่หยวนก็เตรียมใจรับมันมาก่อนแล้ว

เพราะว่าเขานั้นเกิดมาในจุดที่แสนต่ำต้อย!

แต่ไม่นานจากนั้นมันก็เกิดเสียงหัวเราะขึ้นรอบด้านจากฝูงชน

คนทั้งหลายนั้นหัวเราะลั่นจนแทบหลั่งน้ำตาออกมา

“หึ! ฮ่าๆๆ… ข้าหายใจไม่ทันแล้ว! ข้าจะหัวเราะจนตายแล้ว! เจ้าหมอนี่… มันกลับด้อยจนถึงขั้นนี้เลยหรือ! ไม่นึกเลยว่าศิษย์พี่หลัวคนนั้นกลับจะมองผิดไปได้!” ลู่จ้านหยวนนั้นหัวเราะขึ้นมาทันทีเมื่อได้เห็น

เขานั้นหัวเราะจนตัวกลมน้ำตาไหลออกมานองหน้า

พรสวรรค์ของเขานี้แย่ที่สุดในโลกหล้า!

ก่อนหน้านั้นเขายังกังวลอยู่ไม่น้อยว่าเย่หยวนที่มีหลัวหยุนชิงนำทางมามันอาจจะมีพรสวรรค์สูงล้ำก็ได้

เวลานี้มันไม่ต้องกังวลเรื่องความสูงล้ำใดๆ แต่มันกลับสร้างประวัติศาสตร์ในเรื่องความต่ำตมแทน

“ข้าจะตายแล้ว! ข้าไม่นึกเลยว่าในหมู่ผู้บรรลุสวรรค์นั้นกลับจะยังมีใครที่ไร้พรสวรรค์ได้ปานนี้!”

“ฮ่าๆๆ… เราก็คิดกันไปว่าเขานั้นอาจจะเป็นสุดยอดคนที่เก็บตัวลึกลับ ที่แท้แล้วเขากลับไร้พรสวรรค์จนถึงปานนี้!”

“ที่เจ้าหมอนี่มันทำตัวลึกลับนั้นคงเพราะว่ากลัวจะเสียหน้าแทนใช่ไหมเล่า? พรสวรรค์ของมันนี่หาได้ยากจริงๆ!”

…

เหล่าผู้บรรลุสวรรค์ทั้งหลายนั้นต่างหัวเราะใส่เย่หยวนอย่างไม่มีหยุด

พรสวรรค์เช่นนี้มันไม่อาจจะเทียบเคียงใดๆ กับตัวพวกเขาได้แม้แต่น้อย!