จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2692

“เย่หยวน เจ้าต้องตาย!”

ราชามังกรน้ำดำนั้นร้องลั่นขึ้นมาอย่างรุนแรงจนพื้นทะเลสั่นไหว

เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายรอบๆ นั้นต่างอ้าปากค้างไปตามๆ กัน

แน่นอนว่าสิ่งที่น่าตกใจที่สุดนั้นคือเย่หยวนสามารถแย่งเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกไปได้จริงๆ!

สภาพของเย่หยวนในตอนนี้มันเหมือนกับราชาที่ยึดของที่ประทานให้แก่คนเบื้องล่างกลับไป

ราชามังกรน้ำดำนั้นเจ็บแค้นใจอย่างมากจนต้องปล่อยพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวออกมาจนหมดสิ้น

หัวมังกรของเขานั้นอ้าปากกว้างขึ้นมาก่อนที่จะปรากฏลูกบอลพลังงานขึ้นมาจากปากของเขานั้น

“นั่นมันไม้ตายของราชามังกรน้ำดำที่สร้างชื่อให้แก่เขา กระสุนมังกรเพลิง! ว่ากันว่าก่อนนั้นเขาได้ใช้วิชานี้เอาชนะราชามังกรขุนเขามืดแห่งทะเลประกาศนิลไปได้อย่างฉิวเฉียด! ดูท่าตอนนี้ราชามังกรน้ำดำคงเดือดดาลอย่างแท้จริงแล้ว!”

“ต่อให้เย่หยวนจะควบคุมสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกได้แต่ว่าเขานั้นก็คงไม่อาจจะหลบหนีความตายได้พ้น กำลังของชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวนั้นมันรุนแรงจนเกินรับ”

“เย่หยวนมันคงไม่ได้คิดว่าแค่มีสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกอยู่ในมือแล้วมันจะรอดจากยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวหรอกใช่ไหม? นี่มันคือตัวตนอันสูงล้ำที่อยู่ห่างจากชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนไปเพียงครึ่งก้าวเชียวนะ!”

…

ราชามังกรน้ำดำนั้นใช้วิชาไม้ตายอันโด่งดังออกมาประกาศความตายให้แก่เย่หยวน

พลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวนั้นแม้ว่ามันจะยังมิใช่จักรพรรดิเซียนอย่างแท้จริงแต่มันก็มีพลังเหนือล้ำกว่าเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกไปลิบลับ

และเย่หยวนนั้นก็ยังเป็นเพียงแค่นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นต้น

ความห่างของคนทั้งสองนั้นมันมากจนเกินจะรับ!

เมื่อกระสุนมังกรเพลิงถูกปล่อยออกมานั้นมันก็ทำให้ทะเลเดือดขึ้นทันที

คลื่นพลังรุนแรงที่จะท้อนไปนั้นมันทำให้คนทั้งหลายแทบลืมหายใจ

เย่หยวนนั้นยืนอยู่กลางคลื่นน้ำรุนแรงนั้นอย่างไร้ซึ่งความกลัวใดๆ “ราชามังกรน้ำดำ เจ้านั้นได้รับสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกไปนับหมื่นๆ ปีคิดว่ามันช่วยเหลือให้ตัวเจ้าได้ก้าวขึ้นมาเหนือหัวคนแต่เจ้านั้นก็เป็นได้แค่กึ่งมังกร ไม่อาจจะใช้พลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกออกมาได้อย่างแท้จริง วันนี้ข้าจะให้เจ้าได้เห็นถึงพลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกเอง!”

วินาทีเดียวกันนั้นสายเลือดมังกรฟ้าในร่างของเย่หยวนมันก็ปะทุขึ้นมา

เวลานี้พื้นทะเลนั้นมันเหมือนส่งเสียงร้องคำรามของมังกรขึ้นมา

นั่นทำให้สีหน้าของเหล่าคนเผ่ามังกรทั้งหลายต้องซีดขาวลงไป

ภายใต้พลังกดดันสายเลือดอันรุนแรงนี้ พวกเขามีความรู้สึกอยากจะคุกเข่าลงเสียให้ได้

และเหล่าชาวเผ่ามังกรที่มีสายเลือดต่ำต้อยจริงๆ นั้นก็ลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้นทะเลอย่างไม่อาจเงยหน้าขึ้นได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ในหมู่คนที่ก้มลงไปนั้น บ้างก็มีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยก!

หลังจากสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกปล่อยพลังสายเลือดมังกรรุนแรงนี้ออกมาแล้วมันก็ส่องแสงสว่างล้ำขึ้นมา

เหมือนราวกับว่ามันนั้นมีชีวิตขึ้นมา!

ราชามังกรน้ำดำนั้นหรี่ตาลงทันทีอย่างไม่อยากเชื่อสายตา

เขานั้นไม่เคยเห็นสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกแสดงท่าทางยินดีเช่นนี้มาก่อนตลอดเวลากว่าหมื่นปี

ใช่แล้ว มันคือความยินดี!

เหล่าสมบัติระดับสูงนั้นต่างมีวิญญาณภายในทั้งสิ้น แน่นอนว่าสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนี้เองมันก็ย่อมจะต้องมีวิญญาณของตัวเอง

เพราะอย่างไรเสียแม้ว่าราชามังกรน้ำดำจะครอบครองสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมานับหมื่นปีแต่เขาก็ไม่เคยจะเห็นว่าสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกแสดงท่าทาง ‘ยินดี’ เช่นนี้ออกมา ที่ผ่านมาความรู้สึกของมันนั้นคงเหมือนหวีที่ได้ไปอยู่กับคนหัวล้าน นี่มันเป็นครั้งแรกที่สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกจะได้กลับมาแสดงพลังอย่างเต็มที่!

“คลื่นทะเลมรกต คลื่นต้านสวรรค์!”

เย่หยวนร้องลั่นขึ้นมาพร้อมๆ กับคลื่นน้ำที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรุนแรง

เวลานี้มันราวกับว่าทั้งทะเลนี้ได้กลายเป็นอาวุธของเย่หยวน!

ภายใต้คลื่นน้ำที่บ้าคลั่งนี้แม้แต่เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งหลายเองก็ยังไม่อาจจะยืนมั่นได้

ตอนนี้พวกเขาได้เข้าใจถึงคำว่าน้ำวนอย่างแท้จริง!

คลื่นที่ช่วยส่งเดินเรือไปนั้นมันก็เป็นคลื่นเดียวกับที่กลืนเรือลงสู่ห้วงสมุทร

เหล่าภูติแท้เผ่าทะเลนั้นเป็นราชาของทะเล

พวกเขานั้นเหมือนปลาที่ได้อยู่ในน้ำ

เพียงแค่ว่าตอนนี้น้ำนั้นมันกลับได้กลายเป็นนรกไป

ความรู้สึกที่ไม่อาจควบคุมตัวเองได้นี้มันทำให้พวกเขาช่างรู้สึกไร้พลัง

ราชามังกรน้ำดำนั้นเองก็หน้าซีดขาวลงอย่างมากเพราะว่าคลื่นน้ำนี้มันไม่ได้อ่อนแอไปกว่ากระสุนมังกรเพลิงของเขาเลย

เขานั้นเข้าใจดีว่านี่มันมิใช่พลังของตัวเย่หยวนแต่เป็นพลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยก

พวกเขานั้นย่อมรู้ว่านี่มิใช่พลังของตัวเย่หยวนเองแต่แม้จะครอบครองสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกอยู่มาก่อนแต่ตัวราชามังกรน้ำดำก็ยังไม่เก่งกาจได้ถึงปานนี้

นี่มันชี้ถึงปัญหาใหญ่อย่างชัดเจน

ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดนั้นคือสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกได้ยอมรับสายเลือดของเย่หยวนไปอย่างเต็มตัว

ต่อให้ราชามังกรน้ำดำจะครอบครองมันไปได้นานแค่ไหนมันก็ไร้ประโยชน์!

เย่หยวนนั้นหันไปมองราชามังกรน้ำดำด้วยใบหน้าเหยียดหยาม “สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนั้นมันเป็นถึงสมบัติยอดหมอกระดับสูง มีพลังไร้เทียมทาน! พลังที่เจ้าใช้ออกมาด้วยสายเลือดของเจ้านั้นมันคงไม่ถึงหนึ่งในสิบเสียด้วยซ้ำ! หัวล้านได้หวีอย่างแท้จริง! ที่สำคัญไปกว่านั้นสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนั้นมันยังสามารถใช้งานได้หลากหลาย แต่เจ้านั้น… กลับไม่เข้าใจมันแม้แต่น้อย!”

และเหมือนราวกับว่ามันคิดจะยืนยันคำพูดของเย่หยวนเพราะเวลานี้ตัวสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกได้ลอยวนอยู่รอบกายของเย่หยวนด้วยท่าทางตื่นเต้นดีใจ

ใครได้เห็นเช่นนี้ต่างก็ต้องมองดูมันอย่างอิจฉา

ต่อให้จะโง่แค่ไหนก็คงเข้าใจได้ว่าสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกได้พบเจ้านายที่แท้จริงแล้ว

ราชามังกรน้ำดำนั้นยืนหน้าซีดอยู่ตรงนั้นอย่างหมดหวัง

เขานั้นไม่นึกฝันว่าตัวเองกลับจะพ่ายแพ้ลงอย่างสิ้นเชิงเช่นนี้

เย่หยวนกล่าวตอบไป “ข้านั้นไม่คิดระรานใครจนกว่าจะถูกหาเรื่องก่อน! เดิมทีที่ข้ามายังทะเลหนามใต้นี้มันก็เพราะว่าคำเชิญของจิงเฟย แต่เจ้านั้นกลับมีใจคิดชั่วร้าย อย่าได้มาโทษเย่ผู้นี้แล้วกัน!”

พูดจบเย่หยวนนั้นก็ยกมือขึ้นมาวาดกลางอากาศเตรียมใช้พลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกปิดฉากเรื่องนี้ให้จบสิ้น

ครั้งนี้มันจะเป็นการสังหารแล้ว

การปล่อยให้มีศัตรูพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวอยู่เช่นนี้มันคงทำให้เย่หยวนนอนหลับไม่เต็มตื่นไปตลอดกาล

“อย่านะ! พี่เย่หยวน!” ในเวลานั้นเองที่เสียงแหลมเล็กหนึ่งดังขึ้นมาแทรก

เย่หยวนที่ได้ยินนั้นต้องหยุดมือลงทันทีก่อนจะหันไปมองจิงเฟย

จิงเฟยร้องไห้น้ำตานองหน้าก่อนจะร้องลั่นขึ้นมา “พี่เย่หยวน ข้าขอร้องพี่ล่ะ! อย่าได้สังหารเสด็จพ่อเลย! เขา…พ่อเขาเป็นพ่อที่ดีที่สุดเลย!”

เมื่อเย่หยวนได้ยินเช่นนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะต้องขมวดคิ้วแน่นขึ้นมาอย่างปวดใจ

แม้ว่าเด็กน้อยคนนี้จะชอบเล่นซุกซนแต่มันก็เพียงแค่เพราะว่าความคิดของนางนั้นยังไม่เติบโต

ก่อนหน้านี้ตอนที่ราชามังกรน้ำดำคิดสังหารตัวเขานั้นนางก็ก้าวขึ้นมาปกป้องตัวเขาเช่นกัน นิสัยของนางย่อมจะไม่ได้เลวร้ายใดๆ

แต่ยิ่งเป็นเช่นนั้นเย่หยวนก็ยิ่งรู้สึกปวดหัวขึ้นมาหนักกว่าเก่า