จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2711

ลึกเข้าไปภายในถ้ำนั้นมันมืดมิดจนแทบไม่อาจมองเห็นอะไรได้

ซั่วเหยียนนั้นยืนอยู่ต่อหน้าร่างในเงามืดนั้นอย่างกังวลจนไม่กล้าหายใจ

หลังจากยืนมองหน้ากันในความมืดไปนานในที่สุดร่างนั้นก็กล่าวขึ้น “เจ้าเป็นลูกขาลเจิดมัน?”

“เรียนท่านนักบุญสูง พ่อของข้านั้นคือราชาขาลเจิดจริง” ซั่วเหยียนตอบกลับไป

“อืม ขาลเจิดนั้นมันช่างให้กำเนิดบุตรที่เก่งกาจนัก เจ้ามีนามว่า?”

“ข้าน้อยมีนามว่าซั่วเหยียนขอรับ”

“ซั่วเหยียน เจ้าคิดอยากเป็นศิษย์ข้าผู้นี้บ้างหรือไม่?”

ซั่วเหยียนที่ได้ยินนั้นต้องอ้าปากค้างขึ้นมาอย่างไม่อาจเข้าใจคำถามนั้นได้ไปชั่วขณะ

เขานั้นไม่นึกฝันเลยว่าท่านนักบุญสูงนั้นกลับคิดจะรับเขาเข้าเป็นศิษย์!

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นคือตัวตนที่สูงส่งราวพระเจ้า!

ทั้งทวีปพิรุณใสนี้มันมียอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วนแต่คนที่ก้าวขึ้นไปถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้นั้นมันมีเพียงแค่หยิบมืออย่างแท้จริง

แม้แต่พ่อของซั่วเหยียนอย่างราชาขาลเจิดนั้นเองแม้จะเป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวผู้นี้เก่งกาจห่างจากชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนไปแค่ก้าวเดียว

แต่สุดท้ายเขาก็ไม่อาจจะผ่านครึ่งก้าวสุดท้ายนั้นมาได้!

ครึ่งก้าวนั้นมันช่างหากไกลกันราวกับฟ้าและดิน!

ครึ่งก้าวนี้มันยากเย็นจนเกินกว่าที่ใครจะเข้าใจ!

แต่เวลานี้ตัวตนระดับพระเจ้านั้นกลับคิดอยากรับเขาเข้าเป็นศิษย์?

นี่มันย่อมจะเป็นโชคที่เขาไม่เคยคิดฝันมาก่อน!

ซั่วเหยียนนั้นยิ้มกว้างคุกเข่าลงทันทีก่อนจะกล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสุดตื่นเต้น “ศิษย์ขอคารวะท่านอาจารย์!”

เงานั้นพยักหน้ารับ “พลังสายเลือดของเจ้านั้นมันแข็งแกร่งอย่างมาก ด้วยคำแนะนำของข้าแล้ววันหน้าเจ้าคงมีโอกาสสูงล้ำที่จะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้! บนเขาหมื่นอสูรนี้มันมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนอยู่ทั้งสิ้นสามคนและข้าผู้นี้ก็คือนักบุญสูงมารกระทิง! จากวันนี้ไปเจ้าจะเป็นศิษย์ของมารกระทิงผู้นี้!”

“ที่แท้ท่านอาจารย์นั้นคือท่านนักบุญสูงมารกระทิง! ข้าได้ยินเสด็จพ่อกล่าวถึงท่านนักบุญสูงมารกระทิงว่าท่านนั้นอาละวาดจนเขาหมื่นอสูรแทบแตกสลายเอาชนะสัตว์น้อยใหญ่จนบรรลุเต๋าขึ้นมาสู่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนในที่สุด! อาจารย์บรรลุขึ้นเป็นคนสุดท้ายแต่ท่านกลับมีพลังฝีมือเหนือล้ำกว่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนคนอื่นๆ! ไม่นึกเลยว่าศิษย์นั้นกลับจะได้กราบท่านเป็นอาจารย์!”

ได้ยินนามของนักบุญสูงมารกระทิงซั่วเหยียนก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นมาทันที

เขานั้นไม่นึกฝันว่าตัวเองวันหนึ่งกลับจะได้กลายมาเป็นศิษย์ของยอดคนระดับนี้

แต่เรื่องที่ซั่วเหยียนนั้นกลับได้กลายมาเป็นศิษย์ของนักบุญสูงมารกระทิงนี้มันย่อมจะเกิดขึ้นได้เพราะเย่หยวนสิ้นแล้ว

ก่อนหน้านี้ตอนที่เขากำลังอยู่ในห้วงความเป็นความตายนั้นเหตุผลที่เขาปลุกสายเลือดของตนขึ้นมาได้นั้นมันเป็นเพราะว่าโอสถสวรรค์ระดับแท้ของเย่หยวนไม่มีผิดแน่นอน!

โอสถสวรรค์ระดับแท้นั้นมันเป็นส่วนพลังของยอดเต๋าทำให้จนถึงเวลานี้พลังของยอดเต๋ามันก็ยังคงไหลเวียนอยู่ในร่างของเขา

หากมิใช่เพราะพลังส่วนนี้แล้วตัวเขาคงไม่อาจจะบรรลุพลังสายเลือดขึ้นมาได้ด้วยความสามารถตัวเอง

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่านักบุญสูงมารกระทิงนี้จะรับเขาเป็นศิษย์หรือไม่อย่างไร

“เรื่องมันเก่าแล้ว ไม่ต้องไปพูดถึงมันหรอก” นักบุญสูงมารกระทิงนั้นกล่าวขึ้นมาอย่างน้ำเสียงไม่ยินดีใดๆ

“อ่า จริงด้วย ท่านอาจารย์ พี่ข้านั้นเองก็มีพรสวรรค์สายเลือดเช่นกัน ท่านจะช่วยสั่งสอนเขาด้วยได้หรือไม่?” ซั่วเหยียนกล่าวขึ้นมา

แต่นักบุญสูงมารกระทิงนั้นกลับไม่คิดสนใจ “แค่นักยุทธพลังสายเลือดก็เรียกมันว่าเป็นคนมีพรสวรรค์สายเลือด? มนุษย์นั้นมันไม่ควรจะขึ้นมาบนเขาหมื่นอสูรแต่แรกแล้ว ข้าสั่งให้ต้าหวงไปจัดการมันแล้ว!”

ซั่วเหวียนที่ได้ยินก็หน้าซีดขาวลงทันที “อะไรนะ?! ท่านอาจารย์!”

นักบุญสูงมารกระทิงนั้นไม่คิดสนใจใดๆ แม้แต่น้อย “จำไว้ว่าสายเลือดของเจ้านั้นมันสูงส่งแฝงไปด้วยพลังของความโกลาหล! ส่วนมันนั้นเป็นแค่มนุษย์ ไม่มีสิทธิอะไรมายุ่งเกี่ยวกับเจ้าหรอก!”

เสียงของเขานั้นยังไม่ทันจางหายมันก็เกิดเสียงมังกรคำรามลั่นขึ้นมาจากปากถ้ำ!

เสียงของมังกรที่คำรามลั่นฟ้า!

ในห้วงความมืดนั้นนักบุญสูงมากระทิงต้องหรี่ตาลงทันทีที่สัมผัสได้ก่อนจะตะโกนออกไป “ต้าหวง หยุดมือ!”

ด้านนอกถ้ำนั้นต้าหวงเองก็ได้แต่ยืนทำหน้าเหยเก

เพราะหมัดของเย่หยวนนี้มันกลับทำให้เขาเสียหลักถอยมาถึงสามเก้า!

นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นกลางคนหนึ่งกลับต่อยหมัดที่ทำให้ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดต้องถอยหลังมาถึงสามก้าว!

พลังของชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดนั้นมันมากพอที่จะสังหารนักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำด้วยเพียงแค่ฝ่ามือ

ต่อให้จะเป็นยอดฝีมือพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุดเองมันก็คงไม่อาจจะต่อต้านอะไรเขาได้!

แต่ชายหนุ่มคนนี้กลับทำให้เขาต้องถอยกลับมาถึงสามก้าว

แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นเพราะว่าเขาประมาทศัตรูแต่มันก็เกิดขึ้นมาได้จริงๆ