จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2736

เวลานี้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นต่างไม่มีใครคิดหาเรื่องขัดขืนใดๆ อีกต่อไป พวกเขานั้นต่างทิ้งตัวลงไปยังเส้นทางด้านล่างทันที

ที่แห่งนั้นมันคือทางเข้ามิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์

นักบุญสูงต้าวหยุนลังเลอยู่เล็กน้อยก่อนจะยกมือขึ้นคารวะถามต้าหวง “ข้าสงสัยเหลือเกินว่าสหายเต๋านั้นคือนักบุญสูงมารกระทิงแห่งเขาหมื่นอสูรหรือไม่?”

ต้าหวงตอบกลับไปอย่างเฉยเมย “เปล่า! ข้านั้นคือแม่ทัพใหญ่ของนักบุญสูงมารกระทิง!”

นักบุญสูงต้าวหยุนนั้นหน้าเปลี่ยนสีไปพร้อมจิตใจที่สั่นสะท้าน

เขาหมื่นอสูรมันมีนักบุญสูงเพิ่มขึ้นมาอีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ดูท่าแล้วข่าวในห้ายอดแดนสวรรค์มันจะล่าช้าไปมากทีเดียว

ต้าวหยุนนั้นลังเลอยู่เล็กน้อยก่อนที่สุดท้ายจะกล่าวขึ้นมา “ขออภัยที่ข้าต้องถามจริงๆ แต่ท่านนั้นเป็นถึงนักบุญสูงผู้ยิ่งใหญ่ ทำไมถึงยอมมาเป็นสัตว์ขี่ให้นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นต้นเช่นนี้? นี่มัน…เป็นการลบหลู่เกียรติของนักบุญสูงทั้งหลายนะ!”

ต้าหวงหัวเราะตอบกลับไป “ข้านั้นยินดีทำ มันหนักหัวอะไรเจ้าเล่า?”

นักบุญสูงต้าวหยุนนั้นแทบต้องสำลักขึ้นมาและเดินหายไปอย่างอับอาย

เวลานี้เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งหลายนั้นต่างมุ่งหน้าลงมิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์ไปสิ้นเหลือเพียงแค่เย่หยวนที่ยืนเฝ้าอยู่ไม่คิดขยับตัว

หลังจากคนทั้งหลายลงไปครบหมดสิ้นแล้วเย่หยวนก็พุ่งตัวมาถึงเมืองอินทรีสวรรค์ในทันที

แต่ที่แห่งนี้มันมิใช่เมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ใดๆ อีกต่อไป มันได้กลายเป็นหัวใจดวงใหม่ของมหาพิภพถงเทียนไปแล้ว

เรื่องราวการต่อสู้ของเย่หยวนกับจุนเถียนจนช่วยมหาพิภพถงเทียนไว้นั้นมันได้กลายเป็นตำนานของโลก

สถานที่นั้นยังอยู่ดี แต่คนนั้นกลับหายไปสิ้น!

เย่หยวนนั้นส่งจิตออกไปรอบทิศครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่พบแม้แต่เงาของพวกลี่เอ๋อทั้งหลายนั้น

ตราบเท่าที่มันเป็นคนที่เคยพบเจอหรือพูดคุยกับเขามาก่อนแล้ว พวกเขานั้นต่างจะหายไปสิ้นไม่เหลือร่องรอย!

มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน?

คนในเมืองอินทรีสวรรค์นี้เองแม้กระทั่งคนตระกูลเจียนหรือตระกูลหนิงเองก็ต่างหายไปหมดสิ้นทั้งตระกูล!

เย่หยวนนั้นรู้สึกใจหายวาบคิดว่านี่มันอาจจะเป็นแผนร้าย!

คนที่ลักพาตัวพวกเยวี่ยเมิ่งลี่ไปนั้นมันมีข้อมูลเกี่ยวกับตัวเขามากมาย

มันราวกับว่าอีกฝ่ายนั้นรู้หมดสิ้นว่าเส้นทางที่เขาก้าวเดินจนเป็นใหญ่นั้นมันมีใครเกี่ยวข้องอยู่บ้าง!

แต่เย่หยวนนั้นมั่นใจแล้วว่าเต๋าบรรพกาลทั้งเก้านั้นเป็นคนของเขาก่อนที่จะออกไป

เต๋าบรรพกาลนั้นคือกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดของมหาพิภพถงเทียนแล้ว เช่นนั้นอีกฝ่ายนั้นเอากำลังที่ไหนมาจัดการเรื่องเช่นนี้?

หรือว่าในมหาพิภพถงเทียนนั้นมันกลับจะมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์ซ่อนตัวอยู่?

“สหาย ข้าอยากเจอเก้าเต๋าบรรพกาล เจ้ารู้หรือไม่ว่าพวกเขาอยู่ที่ใด?” เย่หยวนนั้นทักเจ้าฟ้าดินสี่ทลายคนหนึ่งขึ้นถาม

“เต๋าบรรพกาล? มันอะไรกันเล่านั่น?” อีกฝ่ายตอบมา

เย่หยวนที่ได้ยินต้องขมวดคิ้วแน่น “เช่นนั้นเจ้ารู้จักนามเย่หยวนหรือไม่?”

เมื่อคนผู้นั้นได้ยินเขาก็ยิ้มตอบมาทันที “เย่หยวนนั้นคือผู้กอบกู้ของเรา ท่านนั้นสร้างคุณไว้อย่างมหาศาลเหนือล้ำอดีตปัจจุบัน!”

เย่หยวนจึงได้ถามขึ้นอีก “เช่นนั้นแล้วคนใกล้ชิดของท่านผู้นั้นไปอยู่ที่ไหนกัน?”

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินเช่นนั้นเขาก็ต้องส่ายหัวออกมา “ผู้กอบกู้นั้นก็คือผู้กอบกู้ ใครจะเสียมารยาทไปสอบถามถึงคนรอบข้างท่านกัน?”

เย่หยวนที่ได้ยินนั้นยิ่งต้องขมวดคิ้วแน่น

เขานั้นรู้ได้เลยว่าร่องรอยของตนเองนั้นถูกใครบางคนลบล้างหายไปเหลือไว้เพียงแค่นามของผู้กอบกู้

โลกนี้รู้จักนามของเย่หยวน แต่ไม่รู้จักเก้าเต๋าบรรพกาล!

คนที่เกี่ยวข้องกับเย่หยวนไม่ว่าในทางใดๆ ต่างหายไปจากผืนโลกหมดสิ้น!

“ดูท่าการเติบโตของเจ้านี้มันจะเป็นแผนของใครสักคนแล้ว! ตอนที่เจ้าเติบโตขึ้นมามันคงมีสายตาจ้องมองดูการกระทำของเจ้าอยู่ทุกย่างก้าว!” หมี่เทียนกล่าวขึ้น

เย่หยวนใจหายวาบทันทีที่ได้ยิน!

เช่นนั้นแล้วอีกฝ่ายคือใคร?

เขานั้นต้องการอะไร?

เย่หยวนสั่นสะท้านไปทั้งร่างกายเพราะเขานั้นหวนนึกไปถึงคนผู้หนึ่งได้!

เหยียนยูเจินนั้นยิ้มตอบกลับไป “เย่หยวน เจ้านั้นฉลาดและมากพรสวรรค์ที่สุดเท่าที่ข้าเคยพบเจอ! แม้จะเอาไปเทียบกับโฉปู้ฉุนนั้นเจ้าก็ไม่ได้ด้อยกว่าเลย! เพราะฉะนั้นข้าต้องการอะไรเจ้าคงเดาได้ไม่ใช่หรือ?”

เย่หยวนนั้นค่อยๆ กดความคับแค้นในใจลงก่อนจะตอบไป “เจ้าอยากให้ข้าเข้ามิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์?”

เย่หยวนนั้นไม่ได้โง่ เรื่องที่เส้นทางจู่ๆ ก็ถูกเปิดขึ้นพร้อมการเผยตัวของมิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์ ดูท่ามันคงจะเป็นฝีมือของเหยียนยูเจินแน่นอนแล้ว

ไม่เช่นนั้นแล้วทำไมเรื่องราวทั้งหลายมันถึงได้เกิดขึ้นอย่างพอเหมาะเช่นนี้?

เหยียนยูเจินนั้นสร้างเรื่องราวใหญ่โตขนาดนี้ก็เพื่อจะพาคนมาเข้ามิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์

แน่นอนว่าเป้าหมายที่แท้จริงของเขานั้นคือการส่งเย่หยวนลงไปยังมิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์

แต่เย่หยวนนั้นคงไม่ยอมรับปากง่ายๆ เขาจึงได้วางแผนลักพาตัวพวกลี่เอ๋อและคนใกล้ชิดเย่หยวนไปซ่อน

ทุกสิ่งอย่างนี้มันก็เพื่อจะควบคุมเย่หยวนให้ได้อยู่หมัด

“ฉลาด! จัดการเจ้านี้ต่อให้จะเป็นข้าก็ต้องระวังให้มาก เพราะฉะนั้นเพื่อความปลอดภัยข้าจึงได้ส่งเหล่าคนใกล้ชิดของเจ้านั้นลงไปยังโลกใบน้อยนับหมื่นๆ พันๆ มีเพียงแค่ข้าเท่านั้นที่รู้ว่าพวกเขานั้นอยู่ที่ใด! แน่นอนว่าพวกเขาทั้งหลายนั้นยังปลอดภัยดี ตราบเท่าที่เจ้ายอมเชื่อฟังข้า พวกเขาย่อมจะปลอดภัยดี!” เหยียนยูเจินนั้นยิ้มตอบกลับไป

เย่หยวนนั้นมองหน้าเหยียนยูเจินด้วยความเย็นเยือก “เจ้าตามหาผู้สืบทอดหัวใจแห่งถงเทียนและรอให้เขาบรรลุมหาพิภพถงเทียนขึ้นเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์! มันก็เพื่อวันนี้หรือ?”

การปรากฏตัวของเหยียนยูเจินนั้นทำให้เย่หยวนได้เข้าใจหลายๆ เรื่อง

ตั้งแต่ที่เขาอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์ได้รับหัวใจแห่งถงเทียนและเรื่องราวทั้งหลายที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นมา ดูเผินๆ แล้วมันเหมือนว่าเขาแค่โชคดี

แต่เมื่อลองมองย้อนกลับไป ที่แท้ทุกสิ่งอย่างมันเป็นแผนการใหญ่โต!

เพียงแค่ว่าเย่หยวนนั้นไม่อาจจะเข้าใจได้ว่าทำไมคนระดับเหยียนยูเจินนั้นถึงต้องกลับมาหาผู้สืบทอดในภพเบื้องล่างเช่นนี้?

เหยียนยูเจินนั้นยิ้มตอบกลับไป “ข้าก็คิดอยู่ตลอดนะว่าเจ้ามันฉลาด! แล้วคำตอบคือ?”

เย่หยวนนั้นสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะกล่าวตอบ “ข้ามีทางเลือกหรือ?”

เหยียนยูเจินนั้นยิ้มตอบกลับไป “เย่หยวน เจ้านั้นมันไร้ที่ติตั้งแต่หัวจรดเท้า จุดอ่อนเดียวของเจ้านั้นคือเจ้ามักจะให้ค่ากับคนรอบตัวมากเกินไป! และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ข้าเลือกเจ้าด้วยเช่นกัน!”

ในเวลานี้เย่หยวนได้สงบจิตใจลงไปก่อนจะกล่าวขึ้น “เช่นนั้นบอกมาว่าข้าต้องทำอะไร?”

เหยียนยูเจินตอบ “ไปยังวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตเพื่อเอาของกลับมาให้ข้า!”