จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2758

ดินแดนต้องห้ามมารโบราณ หนึ่งในสามดินแดนต้องห้ามของมหาพิภพโรจน์เฉา

เวลานี้เสือขาวตัวหนึ่งกำลังยืนกายโชกเลือดเบื้องหน้าของเขานั้นคือยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์มารโบราณที่ยืนหอบอยู่

มารโบราณนั้นมองดูเสือขาวด้วยสายตาเย็นเยือก “ข้าไม่นึกเลยว่าเจ้าเสือน้อยอย่างเจ้านี่จะกลับโจมตีด้วยพลังระดับชั้นบรรยากาศสวรรค์ได้! แต่น่าเสียดายที่เจ้ายังอ่อนแออยู่นัก!”

เสือขาวตัวนี้มันย่อมจะเป็นน้องชายของเย่หยวน อิ้งหมัวหู่แล้ว!

อิ้งหมัวหู่นั้นมองหน้ามารโบราณนั้นก่อนจะกล่าวขึ้น “เช่นนั้นหรือ? เช่นนั้น…แบบนี้เล่า?”

ตูม!

จู่ๆ มันก็เกิดคลื่นพลังรุนแรงล้ำปะทุขึ้นมาจากร่างของอิ้งหมัวหู่

พลังสายเลือดของเขานั้นพุ่งทะยานขึ้นมาจนทำให้ดินแดนต้องห้ามนี้สั่นสะท้านขึ้น

มารโบราณนั้นหรี่ตาลงมองก่อนจะร้องลั่นขึ้น “ไอ้เจ้าหนูนี่…สายเลือดของมันกลับพัฒนาขึ้นมาได้อีกครั้งแล้ว! นับครั้งนี้มันก็พัฒนาขึ้นมาได้ถึงสามครั้งในการต่อสู้นี้! น่ารำคาญนัก…ดูท่าข้าคงต้องส่งเจ้าลงนรกแล้ว!”

อิ้งหมัวหู่นั้นปล่อยคลื่นพลังรุนแรงล้ำฟ้าทะยานขึ้น

ดูแล้วตัวอิ้งหมัวหู่นั้นเองก็คงทำให้มารโบราณนั้นหวาดกลัวไม่น้อย

แต่ว่ามารโบราณนั้นย่อมจะไม่เปิดโอกาสใดๆ

เขานั้นยกฝ่ามือขึ้นมาพร้อมด้วยเงามารใหญ่ปรากฏขึ้นที่ด้านหลัง

มารโบราณนั้นไม่คิดลังเลแม้แต่น้อยต่อยหมัดนั้นออกมา

เงามารใหญ่นั้นมันพุ่งมาพร้อมกับหมัดที่แฝงพลังแห่งกฎนี้ แข็งแกร่งจนทำให้คนแทบไม่อาจหายใจ

อิ้งหมัวหู่นั้นกัดฟันแน่นก่อนจะร้องขึ้นอย่างเดือดดาล “อีกนิดเดียว! ข้าขาดไปอีกแค่นิดเดียวเท่านั้น! หากข้าผ่านมันไปได้ข้าย่อมจะบรรลุเต๋าชั้นบรรยากาศสวรรค์ได้แน่! ข้าต้องตามพี่ใหญ่ขึ้นไปให้ได้!”

“โฮ่ก!”

ในวินาทีสุดท้ายนั้นอิ้งหมัวหู่ก็ร้องลั่นเปล่งแสงจ้าขึ้น

ในเวลานี้เขานั้นใช้พลังที่เหลือทั้งหมดต่อยหมัดออกไป

ปัง!

ร่างของอิ้งหมัวหู่ปลิวถอยกลับไปพร้อมกระอักเลือดอย่างรุนแรงไร้สิ้นเรี่ยวแรงจะขัดขืนอีก

แต่ในเวลาเดียวกันนั้นตัวมารโบราณเองก็ถูกต่อยจนปลิวไปเช่นกัน!

มารโบราณนั้นหน้าซีดขาวลงแต่ก็ไม่คิดหยุดมือพุ่งตัวเข้ามาหาอิ้งหมัวหู่ที่นอนกองอยู่กับพื้นทันที

เวลานี้ตัวอิ้งหมัวหู่นั้นอยู่ห่างจากชั้นบรรยากาศสวรรค์เพียงแค่เส้นผม!

หมัดก่อนหน้าของเขานั้นมันมีพลังระดับชั้นบรรยากาศสวรรค์แล้ว

หากเขาไม่สังหารอิ้งหมัวหู่ลงไปผลที่ตามมามันคงมากเกินกว่าจะรับได้!

หมัดก่อนหน้าของเขานั้นมันทำให้อิ้งหมัวหู่หมดแรงใดๆ ลงสิ้น

ได้เห็นมารโบราณพุ่งเข้ามาเช่นนั้นอิ้งหมัวหู่ก็ได้แต่ต้องยิ้มเศร้าๆ

สุดท้ายเขาก็จะต้องมาตายลงที่นี่หรือ?

แต่ในเวลานั้นเองมันกลับเกิดเงาสีขาวหนึ่งปรากฏขึ้นมาขวางหน้าเขาไว้

เขานั้นได้ยินแค่เสียงของมารโบราณร้องก่อนจะจางหายไปไม่เหลือเศษซาก

จากนั้นเขาก็สัมผัสได้ว่ามีปราณเทวะสายหนึ่งพุ่งเข้ามาในร่าง

อาการบาดเจ็บของอิ้งหมัวหู่นั้นมันค่อยๆ ดีขึ้นอย่างทันตา

“สงบใจและตั้งจิตให้มั่น ทำความเข้าใจเต๋าสวรรค์เสีย! เต๋าสวรรค์นั้นไร้จิตใจ แต่คนเรานั้นมีจิตใจ! ข้านั้นต่อต้านสวรรค์ด้วยเลือดและเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นสวรรค์!”

อิ้งหมัวหู่นั้นสั่นสะเทือนไปทั้งกายก่อนจะยิ้มกว้างขึ้นมา

ได้แต่ยินเสียงที่แฝงมาด้วยพลังนี้เขาก็ต้องใจหายไปเช่นกัน สุดท้ายเขาจึงรีบสงบใจและตั้งจิตพยายามบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์!

ด้วยการชี้แนะนี้ความลังเลใดๆ ของเขามันได้จางหายไปสิ้น!

ตูม!

หลังจากบ่มเพาะมายาวนานนับหมื่นปีในที่สุดอิ้งหมัวหู่ก็บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์ขึ้นมาได้ในที่สุด!

ด้วยความช่วยเหลือของเย่หยวนนั้นพลังของอิ้งหมัวหู่จึงเข้าที่เข้าทางอย่างรวดเร็ว