จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2797

ตอนที่ 2797 การตายที่ไร้ค่า!
หลังจากที่ทนรับเต๋าทุกข์สามภัยพิบัติไปได้ครั้งหนึ่งเฉียนกุยก็รู้ทันทีว่าตัวเองไม่อาจรับมันไหว!

เขานั้นแทบจะตายลงตั้งแต่ครั้งแรก!

เต๋าทุกข์สามภัยพิบัตินั้นมันรุนแรงจนเกินไป!

หลังจากสายฟ้าชุดแรกผ่าลงมาถึงนั้นสามวิญญาณเจ็ดจิตของเขามันก็แทบจะแตกสลายลงสิ้น!

เพราะฉะนั้นเขาจึงหวังจะลากเย่หยวนลงนรกไปด้วยกัน! เย่หยวนมันมีสิทธิอะไรที่จะรอดไป?

เฉียนกุยนั้นพุ่งตัวเข้าไปพร้อมด้วยเต๋าทุกข์ที่รุนแรงพุ่งตามหลังมา

เต๋าทุกข์ของเฉียนกุยนั้นมันเป็นถึงเต๋าทุกข์สามภัยพิบัติ!

ต่อให้เย่หยวนจะเก่งแค่ไหนแต่พลังของเต๋าทุกข์สามภัยพิบัตินั้นหากมิใช่จักรพรรดิเที่ยงมันก็ไม่มีทางรับไว้ได้

ได้เห็นเช่นนั้นพวกคงหมิงทั้งหลายก็ต้องยิ้มเย้ยขึ้น

‘ไอ้เด็กนี่จะตายลงเสียที?’

‘สมควร!’

‘มีคนมากมายเท่าไหร่แล้วที่ต้องตายเพราะมันนี้?!’

พวกคงหมิงนั้นแทบจะร้องไห้ออกมา

ทำไมพวกเขาถึงต้องมายุ่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่องเช่นนี้ด้วย? หากมันอยากผ่านทางไปทำไมไม่ปล่อยให้มันผ่านไปเฉยๆ?

ขุนศึกตายไป จักรพรรดิเซียนขั้นสุดตายไป มันจะมีค่าอะไรกับพวกเขา?

แต่ตอนนี้พวกเขาต้องมาตายด้วยแน่แล้ว!

ตายแน่แล้ว!

“ฮ่าๆๆ…เต๋าทุกข์สามภัยพิบัติ ขอดูหน่อยเถอะว่าเจ้าจะตายไหม!”

เฉียนกุยร้องหัวเราะลั่นพร้อมพุ่งเข้าใส่เย่หยวน

แต่ก่อนที่ร่างของเขาจะทันเข้าไปถึงตัวเย่หยวนนั้นมันก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นมา

ตูม!

สายฟ้าผ่าลงมาใส่หัวของเขาอย่างรุนแรง

เต๋าทุกข์นี้มันรุนแรงกว่าของใครๆ!

เฉียนกุยนั้นไม่มีเวลาแม้แต่จะกรีดร้องร่างของเขาก็หายไปกลายเป็นแค่ฝุ่นดิน

จักรพรรดิเที่ยงตายลง!

แม้ว่าเฉียนกุยนั้นจะตายเพราะว่าเต๋าทุกข์แต่ว่าคนทั้งหลายต่างมองว่ามันเป็นเย่หยวนที่ทำให้เขาต้องตายลง

เพราะหากมิใช่เพราะเย่หยวนแล้วเฉียนกุยก็คงไม่อาจเรียกเต๋าทุกข์ที่รุนแรงขนาดนี้ลงมาได้

คนทั้งหลายนั้นต่างต้องอ้าปากค้าง!

มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?

“เต๋าทุกข์ห้าภัยพิบัติ! มันเป็นเต๋าทุกข์ห้าภัยพิบัติ! มันกลายเป็นเต๋าทุกข์ห้าภัยพิบัติไป!” คงหมิงร้องเสียงหลงขึ้น

ตอนที่เผชิญเต๋าทุกข์นั้นมันลงมาตอนแรกเท่าไหร่มันก็จะลงมาตอนสุดท้ายด้วยพลังเท่านั้น ไม่เคยมีใครได้ยินมาก่อนว่าพลังของเต๋าทุกข์มันจะเพิ่มระหว่างการทดสอบได้!

ได้เปิดหูเปิดตา!

“ใครจะเอาอีก?” เย่หยวนหันมายิ้มให้พวกคงหมิง

แน่นอนว่าคงหมิงนั้นต้องมุดหน้าหลบสายตาไปทันที

‘ใครจะไปกล้าอีก?’

เย่หยวนนั้นได้แต่ร้องด่าออกมาในใจเพราะเขานั้นเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตและยังเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตที่เหนือกว่าผู้บ่มเพาะนอกรีตทั่วไป

‘คิดใช้เต๋าทุกข์ของเจ้าทำร้ายข้า?’

‘ต่อให้เจ้าจะยอมแต่เต๋าสวรรค์จะยอม?’

‘เจ้าไปท้าทายอำนาจของเต๋าสวรรค์ที่กำลังทำหน้าที่ มันจะเรียกว่าอะไรได้นอกจากรนหาที่ตาย?’

จากนั้นเย่หยวนก็พุ่งตัวขึ้นฟ้าไปอีกครั้งหนึ่งพร้อมรับสายฟ้าเต๋าทุกข์ที่กระแทกลงมา

แน่นอนว่าวินาทีต่อมาเขาก็ร่วงตกลงมาสู่ทะเลอย่างรุนแรง

แต่เย่หยวนไม่คิดหวาดกลัว!

มีเพียงแต่ต้องผ่านพลังของเต๋าทุกข์ไปเท่านั้นที่เขาจะพัฒนาขึ้นไปได้!

รอบๆ ข้างนั้นมันมีเสียงกรีดร้องขึ้นไม่ขาดสาย

ในคุกสายฟ้านี้มันเป็นพลังเต๋าทุกข์ที่รุนแรงที่สุด!

นี่คือความพิโรธของสวรรค์!

ภายใต้ความพิโรธไม่พอใจของสวรรค์ใครจะรอดได้?

ตูม!

ตูม!

ตูม!

สายฟ้าเต๋าทุกข์ผ่าลงมาเรื่อยๆ ใส่จักรพรรดิเซียนทั้งหลายจนตายตกลงไปมากขึ้นและมากขึ้น

เดิมทีแล้วมันย่อมจะมีจักรพรรดิเซียนอยู่ในทะเลนับร้อยๆ

แต่พริบตาเดียวนี้มันเหลืออยู่ไม่ถึงสามสิบคนแล้ว

คลื่นพลังจากร่างของจักรพรรดิเที่ยงทั้งสามนั้นเองก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ

จนสุดท้ายแล้วชาดิงก็เป็นคนแรกที่ทนไม่ไหวถูกเต๋าทุกข์สังหารไป!

คลื่นพลังจากเต๋าทุกข์สามภัยพิบัตินั้นมันรุนแรงจนเกินไป!

สองจากสี่จักรพรรดิเที่ยงได้ตายลงไปแล้ว!

“อ้าก! ไอ้เวรเย่หยวน ข้าจะตายแล้ว! รีบๆ มาช่วยข้าเร็ว! ไม่สิ เจ้าไม่มาแหละดีแล้ว เจ้ามาเดี๋ยวข้าจะได้ตายเร็วกว่าเก่า!” หยางชิงนั้นร้องขึ้นมาด้วยเลือดที่อาบทั้งกาย

เขานั้นช่างถึกทนดีแท้

เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องยอมรับความสามารถของเขาคนนี้

เพราะตัวเย่หยวนเองก็มีสภาพอ่อนแออย่างมากเช่นกัน

แต่ดาบเต๋าของเขานั้นมันกลับแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ!

ยิ่งเต๋าทุกข์รุนแรงแค่ไหน เขาก็ยิ่งจะได้รับประโยชน์มากเท่านั้น!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ