จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2866

สรุปบท ตอนที่ 2866 ซ่อมแซมอย่างรวดเร็ว!: จอมเทพโอสถ

ตอน ตอนที่ 2866 ซ่อมแซมอย่างรวดเร็ว! จาก จอมเทพโอสถ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 2866 ซ่อมแซมอย่างรวดเร็ว! คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction จอมเทพโอสถ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ตอนที่ 2866 ซ่อมแซมอย่างรวดเร็ว!
“เจ้าหมายความว่าพวกเราทั้งหนึ่งพันกว่าคนนี้รวมถึงเหล่าจอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับแปดระดับเก้านั้นเก่งกาจไม่เท่าเจ้า จักรพรรดิเซียนแค่คนเดียว?” หลิวอี้มองหน้าเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้นมา

‘หากเจ้าไม่โม้แล้วหมายความว่าเป็นพวกข้าที่โม้?’

เด็กน้อยที่เพิ่งมาถึงมันกลับมาพูดจาอวดดี ช่างโอหังเสียจริง!

หลิวอี้นั้นเตรียมยกมือสังหารเย่หยวนขึ้นมาแล้ว

เย่หยวนที่เห็นต้องขมวดคิ้วแน่นคิดอยากเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงขึ้นมาทันที

แต่ทำเช่นนั้นเรื่องทั้งหมดมันก็คงไร้ความหมายแล้ว

เขานั้นคงไม่อาจจะอยู่ในมหานครฉีใต้ได้อีกหากคนรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเขา

แต่วินาทีนั้นเองที่เขาเหลือบไปเห็นเฟิงเสี่ยวเถียนกำลังหันมามองและนึกอะไรขึ้นมาได้ “เจ้าพูดถูกแล้ว! ข้านั้นไม่ใช่คนชอบดูถูกคนหรอกแต่ว่าพวกเจ้าทั้งหลายในที่นี้มันมีแต่ขยะทั้งสิ้น! วิธีไม่ต้องให้คนตายก็มีมากมายแต่เจ้ากลับเอาชีวิตคนมาใช้เล่น หากไม่ใช่ขยะแล้วจะให้ข้าเรียกว่าอะไร?”

คำพูดเดียวนี้มันทำให้ทั้งเมืองต้องสั่นคลอน!

คนทั้งหลายนั้นต่างหยุดมือและหันมามองเป็นตาเดียว

แน่นอนว่าตัวเฟิงเสี่ยวเถียนเองก็เช่นกัน

ได้ยินเช่นนั้นตัวเขาก็ต้องเลิกคิ้วขึ้นสูงทันที

เจ้าเด็กนี่มันมาจากที่ไหนทำไมถึงได้โอหังปานนี้?

หลิวอี้เองก็ผงะไปเช่นกัน เจ้าเด็กนี่มันช่างกล้า!

“ฮ่าๆๆ ไอ้คนโอหังหลงตัวเอง เจ้าคงมาเพื่อสร้างปัญหาเท่านั้นแล้ว! การซ่อมแซมมหาค่ายกลนี้มันต้องมาเสียเวลาเพราะเจ้าโดยแท้! ตายเสียเถอะ!”

หลิวอี้ร้องขึ้นมาอย่างคับแค้นใจคิดโจมตีเข้าใส่เย่หยวนทันที

“หยุด!”

ในตอนนั้นเองที่มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

คนที่พูดนั้นย่อมจะเป็นเฟิงเสี่ยวเถียนแล้ว

หลิวอี้หันกลับไปกล่าวรายงาน “ท่านเจ้าเมืองเฟิง ไอ้เด็กคนนี้มันมาขวางการซ่อมแซมขอรับท่าน ข้าน้อยแค่จะจัดการสังหารมันเพื่อลงโทษตามกฎกองทัพเท่านั้น!”

เฟิงเสี่ยวเถียนยกมือขึ้นมาห้ามตัวหลิวอี้ไว้และหันมาถามเย่หยวน “น้องชาย ที่แห่งนี้มันคือสนามรบเจ้าจะพูดอะไรที่ไม่รู้ไม่ได้! หากเจ้าทำไม่ได้มันมิใช่แค่เจ้าที่จะลำบากแต่นิกายที่ส่งเจ้ามานั้นก็จะเสียชื่อไปด้วย!”

เมื่อเย่หยวนเห็นเฟิงเสี่ยวเถียนเดินเข้ามาเขาก็ต้องลอบถอนหายใจยาวทันที

เขามองไม่ผิดจริงๆ!

คำพูดโอ้อวดก่อนหน้านั้นมันก็เพื่อจะทำให้คนทั้งหลายหันมาสนใจ

และคำพูดสุดท้ายของเขานั้นมันก็เพื่อจะเรียกให้เฟิงเสี่ยวเถียนมาหา

เขานั้นรักลูกน้องอย่างมาก ย่อมจะไม่ยอมปล่อยคนในกองทัพไปตายอย่างไร้ค่าได้!

หากมันมีวิธีใดที่จะลดอัตราการตายลงได้และยังพอสามารถซ่อมแซมกำแพง เขาก็ย่อมจะเข้ามาฟังมันอย่างตั้งใจแน่นอน

แม้ว่าเขาจะรู้ดีว่ามันแทบเป็นไปไม่ได้

ในความเป็นจริงนั้นเฟิงเสี่ยวเถียนเองก็รู้ดีกว่าใครว่าห้าวันมันไม่พอทำอะไรเลย

ต่อให้คนทั้งพันนี้จะตายตกลงไปมันก็คงไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงผลของศึกครั้งนี้ได้

แต่หากมหาค่ายกลมันแข็งแกร่งขึ้นมาได้บ้างพวกเขาก็จะสังหารเผ่าเลือดได้เพิ่มมากขึ้น ถามว่าใช้ชีวิตทหารหนึ่งพันและเผ่าเลือดสองพันมันคุ้มค่าหรือไม่?

แน่นอนว่ามันคุ้ม!

นี่มันคือทางเลือกสุดท้ายที่เขาไม่เลือกไม่ได้แล้ว!

เย่หยวนพยักหน้ารับเมื่อได้ยิน “ข้าพร้อมจะลงนามในสัญญากองทัพ! ให้เวลาข้าหนึ่งชั่วโมงแล้วข้าจะซ่อมกำแพงในระยะนี้ให้! หากข้าทำไม่ได้ข้าก็ยอมจะรับผิดด้วยชีวิตนี้!”

“ท่านเจ้าเมือง เจ้าเด็กนี่มันแค่มาเพื่อสร้างเรื่องให้ทหารลำบากใจเท่านั้น! มีหรือที่จักรพรรดิเซียนน้อยคนหนึ่งจะทำเรื่องเช่นนั้นได้?”

“ใช่แล้ว ท่านเจ้าเมือง เลิกพูดจาไร้สาระกับมันเถอะ เวลามันจะเสียไปเปล่าๆ!”

“ไอ้เด็กนี่มันอาจจะเป็นสายลับจากเผ่าเลือดก็ได้!”

…

ไม่มีใครคิดเชื่อคำของเย่หยวน

เพราะมันบ้าเกินไป!

คนคนเดียวนั้นกลับจะทำงานแทนที่คนรับร้อยได้ในเวลาแค่ชั่วโมงเดียว?

มันไม่มีใครกล้าโม้เช่นนี้!

แต่ว่าเฟิงเสี่ยวเถียนนั้นกลับยกมือขึ้นมาห้ามคนทั้งหลาย “เพื่อความปลอดภัยของทุกคนแล้วเจ้าเมืองคนนี้ยอมที่จะเสี่ยงเดิมพัน! ต่อให้จะถูกหลอกมันก็ไม่มีปัญหา!”

ใช่แล้ว เขาแค่เดิมพันเท่านั้น!

เพราะเขาเองก็ไม่เชื่อว่าเย่หยวนจะทำได้เช่นกัน

แต่เขานั้นพร้อมที่จะเดิมพัน! เพราะแม้โอกาสเพียงหนึ่งในล้านมันก็ดีกว่าส่งคนนับพันไปตายเปล่าๆ เช่นนี้

ผลลัพธ์นั้นต่อให้ตายน้อยลงแค่คนเดียวมันก็ถือว่าดีเลิศแล้ว!

แต่ก็เพราะว่าความห่วงใยต่อทหารของเขานี้ที่มันทำให้ชื่อเสียงของเขาในมหานครฉีใต้ได้รับการยกย่องสูงล้ำ

มหานครฉีใต้นั้นมันเป็นเมืองที่มีจิตใจเป็นหนึ่งและพร้อมต่อสู้แลกชีวิต

เฟิงเสี่ยวเถียนมองหน้าเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้น “ไม่ต้องเขียนอะไรทั้งนั้นแหละ หากเจ้าหลอกลวงคนแล้วเจ้าเมืองผู้นี้จะลงมือส่งเจ้าไปนรกเอง!”

เย่หยวนพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปมองดูค่ายกลที่เสียหายตรงหน้า

มหาค่ายกลเชื่อมต่อนั้นมันเป็นอะไรที่สุดแสนยุ่งเหยิง!

อย่าว่าแต่จอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับห้า ต่อให้จะเป็นจอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับแปดเองก็คงไม่อาจจะเข้าใจมันได้แน่นอน

การซ่อมแซมของมันนั้นต้องใช้จอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับเก้ามาจัดแจงงานให้ไม่เช่นนั้นมันก็คงไม่มีทางซ่อมแซมอะไรได้

เพราะไม่ว่าจะเป็นค่ายกลที่ยิ่งใหญ่ซับซ้อนแค่ไหนมันก็เกิดขึ้นมาจากพลังงานน้อยๆ หลายจุด

เหล่าจอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับต่ำทั้งหลายนั้นไม่อาจจะเข้าใจมันทั้งหมดได้แต่ก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาไม่อาจซ่อมแซมมันกลับมาได้

เพราะว่ามหาค่ายกลนี้มันถูกวิเคราะห์มาอย่างดีและทำการแจกแจงว่าส่วนไหนใช้ค่ายกลระดับใดในการก่อสร้างซ่อมแซมได้

มันไม่ต่างอะไรจากงานก่อสร้าง แต่ละคนนั้นก็วางอิฐหล่อปูนไปในจุดต่างๆ กัน

แต่หากทำไปตามแผนเรื่อยๆ แล้วสุดท้ายบ้านมันก็จะตั้งเป็นหลังขึ้นมาได้

เหล่าจอมเทพค่ายกลสวรรค์ทั้งหลายนั้นไม่อาจเข้าใจมหาค่ายกลได้ แต่มันก็เหมือนที่คนงานก่อสร้างไม่ต้องอ่านแบบแปลนออกแต่ก็ยังสามารถทำงานให้สำเร็จไปได้

คนที่เข้าใจและวางแผนมาจริงๆ นั้นมันคือเหล่าจอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับเก้าทั้งหลายต่างหาก!

การซ่อมแซมจุดที่เย่หยวนบอกนั้นมันไม่ใช่แค่การทำงานของคนร้อยคนแต่มันยังต้องเป็นการทำงานด้วยความเข้าใจต่อมหาค่ายกลในพื้นที่นี้ทั้งบริเวณ!

แต่เขานั้นเป็นแค่ระดับห้า!

เหล่าจอมเทพค่ายกลสวรรค์ทั้งหลายนั้นเป็นคนใน พวกเขาย่อมจะไม่มีใครเลือกเข้าข้างคิดว่าเย่หยวนจะทำได้จริง

เย่หยวนเองก็ไม่ลงมือซ่อมแซมทันทีแต่ว่าค่อยๆ เดินมองดูมหาค่ายกลในบริเวณนี้ ทำหน้าตาเหมือนผู้เชี่ยวชาญที่ลงมาตรวจงาน

ภาพนี้มันย่อมจะทำให้เกิดเสียงเย้ยหยันขึ้นรอบด้าน

ครึ่งชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เย่หยวนเหลือเวลาในมือแค่สิบห้านาทีเท่านั้น

เหล่าคนรอบๆ นั้นต่างกล่าวเย้ยหยันออกมาอย่างไม่ขาดปาก เวลาหนึ่งชั่วโมงนั้นมันเสียไปเปล่าๆ แล้ว!

ไม่ตายๆ ไปเสียเล่า?

ท่ามกลางเสียงด่าว่าทั้งหลายนั้นเย่หยวนก็ได้ลงมือ!

ปราณเทวะเส้นแล้วเส้นเล่ามันได้ถูกยิงออกมาใส่มหาค่ายกลที่เสียหายอย่างไม่มีท่าทีจะหยุดมือ

คนที่มีสายตาไม่ดีนั้นแทบมองตามเย่หยวนไม่ทัน

เร็วเกินไป!

ทุกคนต่างต้องผงะไป

“นี่เจ้ามาเล่นตลก?”

“ใครมันซ่อมมหาค่ายกลด้วยวิธีเช่นนี้?”

“การซ่อมแซมมหาค่ายกลนั้นมันต้องทำการอย่างระมัดระวังดูพลังงานแต่ละจุด งานใหญ่นั้นมันล้วนต้องใช้เวลา แต่เจ้านั้นไม่แม้แต่จะมอง?”

ในเวลาแค่ร้อยอึดใจต่อมาเย่หยวนก็ได้ยิงปราณเทวะออกไปไม่รู้กี่เส้นต่อกี่เส้นแล้ว

จากนั้นเขาก็ชี้นิ้วขึ้นฟ้าทำให้มหาค่ายกลนั้นเปล่งแสงขึ้นทันที!

มันทำให้จุดพลังงานธาตุสว่างขึ้นมาเหมือนดั่งมือวิเศษ!

เหล่าจอมเทพค่ายกลสวรรค์ทั้งหลายนั้นได้เห็นว่าเหล่าจุดพลังงานทั้งหลายมันเชื่อมต่อกันไปไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด! จากนั้นพลังงานของพวกมันก็ทำงานขึ้นมาพร้อมๆ กัน ทำให้ฐานของมหาค่ายกลแข็งแรงขึ้นในพริบตาจนสุดท้ายการซ่อมแซมมหาค่ายกลก็สำเร็จลงไปอย่างงดงาม!

สวยงามเกินไป!

นี่มันเหมือนการเล่นหมากรุกก็ไม่ปาน

มันราวกับว่าเวลาสี่สิบกว่านาทีก่อนหน้านี้เย่หยวนกำลังวางแผนที่จะขยับหมากอยู่

เมื่อเขาลงมือแล้วมันก็เหมือนประสานทุกอย่างเข้าด้วยกันจนทำให้มันทำงานขึ้นมาพร้อมๆ กัน!

วิธีการเช่นนี้มันเหนือล้ำคาดฝันเกินไป!

หากเป็นจอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับเก้าทำเช่นนี้ พวกเขาย่อมจะยอมรับได้ไม่ยาก

แต่เย่หยวนนั้นเป็นแค่จอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับห้า!

เขานั้นไม่เข้าใจมหาค่ายกลอย่างถ่องแท้ด้วยซ้ำ เช่นนั้นเขาทำได้อย่างไร?

ในตอนนี้เหล่าจอมเทพค่ายกลสวรรค์นับพันนั้นต่างอ้าปากค้างแทบลืมหายใจ

พวกเขานั้นได้พบว่าจุดที่เย่หยวนซ่อมแซมนั้นมันกินพื้นที่กว้างกว่าที่เขาบอกไปเสียด้วยซ้ำ! หรือก็คือเขาคนเดียวนั้นใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงทำงานที่มากกว่าหนึ่งร้อยคนจะทำได้ทั้งวัน!

ความรวดเร็วของเขานี้มันไม่อาจเอาอะไรมาเทียบ!

หรือว่าเจ้าหมอนี่จะเป็นจอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับเก้าที่แฝงตัวเข้ามา?

ไม่มีทาง!

เพราะเรื่องเช่นนี้ต่อให้จะเป็นจอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับเก้ามันก็ใช่ว่าจะทำได้!

ต่อให้จะเป็นจอมเทพค่ายกลสวรรค์ระดับเก้า มันก็คงต้องค่อยๆ ศึกษาไปทีละน้อยเช่นกัน

แน่นอนว่าความเร็วมันย่อมจะแตกต่างจากคนระดับล่าง

หยางชิงนั้นได้แต่ต้องยิ้มขึ้นเมื่อได้เห็นภาพนี้ “ไอ้บ้านี่มันไปชิงความเด่นมาอีกแล้ว! อ้า! เมื่อไหร่หยางชิงผู้นี้จะได้เด่นกับเขาบ้างเนี่ย!”