จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2888

แก่นเลือดนั้นมันหายเข้าไปในหัวใจพร้อมกับเย่หยวนที่เกร็งตัวอย่างกังวล

แต่ว่าเบื้องหน้านั้นเย่หยวนไม่ได้แสดงท่าทีใดๆ ออกมา เพราะข้างๆ ตัวเขานั้นมันมีเจ้าโลกอยู่!

เศษดาบเต๋าของเขานั้นมันถูกแฝงเข้าไปในแก่นเลือดนั้น เมื่อแก่นเลือดเข้าไปภายในศิลาโลหิตโกลาหลแล้ว

เย่หยวนก็สัมผัสได้ถึงพลังงานรุนแรงจากรอบด้าน ตอนนี้มันเหมือนมีพลังงานรุนแรงหนักหน่วงคิดจะบดขยี้ร่างของเขาลง

ศิลาโลหิตโกลาหลมันน่ากลัวจนเกินไป! เย่หยวนนั้นสั่นสะท้านไปทั้งกายเพราะเหมือนว่าเขานั้น

กำลังถูกจอมมารร้ายอันแสนน่ากลัวจ้องมอง

คลื่นพลังรุนแรงนั้นมันพุ่งผ่านร่างของเขาไปมาหลายไม่อาจขัดขืน เย่หยวนนั้นรู้สึกได้เลยว่า

ตอนนี้ขนทั้งกายของเขามันเริ่มตั้งขึ้นมา มันเป็นแรงกดดันที่ทำเอาแทบหายใจไม่ออก

เขานั้นรู้ดีว่าศิลาโลหิตโกลาหลกำลังตรวจสอบเขาอยู่! เขานั้นไม่กล้าจะลงมือต่อต้านใดๆ

และยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น

ต่อหน้าศิลาโลหิตโกลาหลนั้นเย่หยวนเหมือนถูกมองทะลุไปมาไม่มีความลับใดๆ ให้ปิดซ่อนได้

หนึ่งอึดใจ!

สองอึดใจ!

สามอึดใจ!

สุดท้ายคลื่นพลังหนักหน่วงนั้นมันก็ค่อยๆ หายกลับไป

เวลาสามอึดใจนี้มันอาจจะสั่นแต่เย่หยวนรู้สึกราวกับว่าเวลามันได้ผ่านไปเป็นปีๆ

ต่อหน้าพลังที่แท้จริงนั้นการขัดขืนใดๆ ย่อมไร้ค่า

“อึก!”

เย่หยวนรู้สึกได้ถึงรสหวานในลำคอก่อนจะต้องกระอักเลือดขึ้นมาอีกครั้ง

ตัวเย่หยวนในตอนนี้มันเหมือนปลาที่ถูกขอดเกล็ดแล้วปล่อยลงน้ำ ราวกับว่าเขานั้นได้ตายลงไปแล้วครั้งหนึ่ง

เขาเข้าใจดีว่าเรื่องนี้เขาทำได้สำเร็จแล้ว!

เขานั้นหลอกลวงศิลาโลหิตโกลาหลได้สำเร็จ!

“เจ้ากลับทำได้จริง!” หมี่เทียนนั้นร้องลั่นขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อ

ต่อหน้าพลังที่เหนือล้ำนั้นไม่ว่าจะเป็นลูกไม้ใดมันก็ไร้ค่า

แต่เย่หยวนกลับทำได้สำเร็จ!

จะสุดยอดเกินไปแล้ว!

เย่หยวนหัวเราะขึ้นมาตอบ “แม้ว่าเจ้าสิ่งนี้มันจะเก่งกาจทรงพลังแต่มันก็ยังหลับอยู่! ส่วนมากแล้วมันคงใช้แค่สัญชาตญาณเท่านั้นในการตรวจสอบ! หากมันตื่นขึ้นมาจริงๆ ข้าเองก็คงไม่อาจจะหลอกมันได้เช่นกัน!”

หมี่เทียนร้องลั่นขึ้นมาอย่างตกตะลึง “เจ้าทำได้อย่างไรกัน?”

เย่หยวนนั้นรู้ว่าเขากำลังถามถึงอะไร

เพราะแก่นเลือดนั้นมันไม่ใช่ของเย่หยวน!

ในเมื่อมันไม่ใช่ของเย่หยวน มันก็ย่อมจะไม่มีความเกี่ยวข้องกับเย่หยวนแน่นอน

ศิลาโลหิตโกลาหลนั้นมันคือศิลามารดาของเผ่าเลือด มีหรือที่มันจะถูกหลอกได้เพราะเลือดเช่นนี้?

แต่เย่หยวนกลับทำได้!

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ง่ายๆ ข้าก็แค่หลอมแก่นเลือดนั้นขึ้นมาใหม่เท่านั้น! คลื่นพลังจากแก่นเลือดนั้นมันถูกปรับเปลี่ยนให้เหมือนคลื่นพลังจากดาบเต๋าของข้า! และร่างกายของข้านี้มันก็เปี่ยมล้นไปด้วยพลังของดาบเต๋า! แน่นอนว่าเจ้าสิ่งนี้มันคงมองได้แค่คลื่นพลังและตัดสินว่าข้าคือเจ้าของแก่นเลือดนั้นแน่ๆ!”

หมี่เทียนต้องอ้าปากค้างขึ้นมา แก่นเลือดของเผ่าเลือดมันกลับถูกปรับเปลี่ยนได้ด้วย?

สำหรับเย่หยวนการจะเปลี่ยนเลือดทั้งร่างให้มีคลื่นพลังเหมือนกับแก่นเลือดนั้นมันคงยากจนเกินมือ

แต่หากเป็นแค่หลอมเปลี่ยนแก่นเลือดนั้นให้เหมือนตัวเขาแทนมันย่อมจะไม่เกินมือ

เพราะนี่มันคือหนึ่งในผลงานวิจัยที่เย่หยวนทุ่มเทศึกษาแก่นเลือดของเผ่าเลือด

เย่หยวนนั้นเข้าใจวิธีการหลอมอย่างมาก

เพราะฉะนั้นการควบคุมเต๋าของเขานั้นมันจึงพัฒนาไปถึงขั้นล้ำสวรรค์

เขานั้นสามารถใช้ดาบเต๋าลบล้างคลื่นพลังดั้งเดิมของเจ้าของแก่นเลือดนั้นและเปลี่ยนให้มันมีพลังคล้ายดาบเต๋าแทนได้ง่ายๆ ทำเช่นนั้นแก่นเลือดนั้นมันก็จะยังดูเป็นของเผ่าเลือดแต่ว่าพลังที่ออกมานั้นมันจะไม่ต่างอะไรจากพลังในร่างของเย่หยวน

เหตุผลที่เขาศึกษาเรื่องนี้ก็เพื่อจะหลบรอดหากวันหนึ่งมีใครคิดสงสัยอยากตรวจสอบเขาขึ้นมา

เข้ามาในดินแดนของเผ่าเลือดนั้น หากมันจะมีใครคิดสงสัยเขาเข้าสักคนมันก็คงไม่แปลกนัก

และวิธีการนี้มันก็จะเป็นการเอาตัวรอดของเขา

ไม่ว่าจะอย่างไรเสียเขานั้นก็ได้แก่นเลือดมามากมายตั้งแต่เดินทางเข้าดินแดนเผ่าเลือดมานี้