จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2956

ตอนที่ 2956 ทุกคำพูดแทงใจดำ!

ตอนนี้ยอดฝีมือจากทั้งสามเผ่านับร้อยๆ นั้นมันล้อมคนทั้งหลายไว้

แค่นับเจ้าโลกนั้นมันก็มีกันถึงยี่สิบสามคนแล้ว!

นี่มันมีมากกว่าเจ้าโลกของตระกูลวิญญาณนิพพานถึงเท่าตัว!

ส่วนคนที่เหลือนั้นก็ต่างเป็นยอดฝีมือพลังคลื่นกำเนิด!

เพื่อที่จะทำลายตระกูลวิญญาณนิพพานลงนั้นทั้งสามฝ่ายนั้นต่างทุ่มกำลังออกมาสุดตัวเช่นกัน

“เฮ้อ ได้แต่ต้องเสียใจที่ไม่ยอมฟังคำเตือนของสหายหนุ่มเย่ระหว่างทาง! หากข้าหยุดคิดฟังคำของสหายหนุ่มเย่สักน้อย ตระกูลวิญญาณนิพพานเรามันก็คงไม่ตกอยู่ในอันตรายเช่นนี้! ความหายนะของตระกูลวิญญาณนิพพานในวันนี้มันเกิดขึ้นเพราะความโง่เง่าของเฒ่าคนนี้เอง! สหายหนุ่มเย่ เฒ่าคนนี้ขออภัยเจ้าอย่างสูงที่เย้ยหยันเจ้ามาตลอดทาง ตระกูลวิญญาณนิพพานของเรานั้นไม่ควรจะลากเจ้าเข้ามาเจอหายนะนี้ด้วยเลย!”

ยู่เทียนนั้นหันไปมองเย่หยวนด้วยสีหน้ารู้สึกผิดอย่างสุดใจ

เป็นตอนนี้เองที่เขาได้รู้ว่าการที่เขาไม่เชื่อฟังคำของเย่หยวนนั้นมันคือการส่งตระกูลวิญญาณนิพพานลงนรกด้วยมือตัวเอง

คิดมาถึงตรงนี้เขาก็ต้องรู้สึกผิดขึ้นอย่างมาก

เจ้าโลกคนอื่นๆ เองก็ทำหน้าตาเหยเกไม่แพ้กัน

ก่อนเข้าประตูนรกมานั้นเย่หยวนได้บอกไว้แล้วแต่ไม่มีพวกเขาคนใดคิดเชื่อฟัง

ตอนนี้กรรมมันคงตามสนองแล้ว

เย่หยวนนั้นไม่ได้คิดทำร้ายคนแม้แต่น้อย พวกเขาต่างหากที่คิดหลอนไปเองจนสุดท้ายพาตัวเข้าสู่หายนะ

ได้ยินเช่นนั้นพวกเฉียชางทั้งสามนั้นก็ต้องหันไปมองหน้าเย่หยวนด้วยความตกตะลึง

เพราะเรื่องราวครั้งนี้มันถูกเตรียมการไว้อย่างดี

แม้แต่ตัวเจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นก็ยังติดกับนี้ของพวกเขาเข้า

แต่สุดท้ายจะบอกว่าเรื่องใหญ่เช่นนั้นมันกลับแทบจะเสียเปล่าเพราะมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์คนหนึ่ง?

แผนการไร้ที่ตินี้มันกลับถูกเจ้าเด็กนี่มองออก?

เฉียชางนั้นได้แต่ต้องปาดเหงื่อ!

เผ่าเลือดนั้นวางแผนการครั้งนี้มาอย่างยาวนาน

หากแผนนั้นต้องเสียเปล่าลงเพราะเด็กคนเดียวเช่นนี้พวกเขาคงไม่อาจจะกู้หน้ากลับมาได้แน่!

ข้อตกลงระหว่างสามเผ่านั้นมันเป็นอะไรที่ยุ่งยากซับซ้อน

แถมยังต้องหลบซ่อนจากสายตาของตระกูลวิญญาณนิพพานอีกด้วย

กำลังคนและทรัพยากรที่เสียไปนั้นมันไม่อาจจะหามาแทนที่ได้ง่ายๆ!

สวรรค์โมฆะเกินดุลนี้แตกต่างจากสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดอยู่บ้าง

ที่แห่งนี้คือดินแดนที่เผ่าวิญญาณเป็นใหญ่ สามสุดยอดเจ้าโลกของเผ่าวิญญาณนั้นทรงพลังอย่างมากล้น

มันเป็นกระดูกที่ใหญ่เกินกว่าจะกัดเข้าไปตรงๆ

เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงได้วางแผนคิดหาทางร่วมมือกับอีกสองฝ่ายเพื่อทำลายตระกูลวิญญาณนิพพานลง

แผนการนี้มันเป็นพวกเขาที่ต้องเสียทรัพยากรและกำลังคนไปมากที่สุด!

ตอนนี้ก่อนที่แผนจะสำเร็จมันกลับเกือบต้องล่มลงเพราะคำพูดของเด็กคนหนึ่ง!

โชคยังดี!

โชคยังดีที่พวกยู่เทียนมันโง่ หากพวกเขานั้นเชื่อเย่หยวน…

ตัวเขาคงถูกท่านเฉียเกอสังหารลงแน่

“ขอโทษ” หยุนหนีนั้นกล่าวขึ้นมาจากด้านหลังเย่หยวน

เย่หยวนนั้นถึงขั้นต้องหันหน้ากลับไปมองด้วยตาถลน นางคนนี้กลับรู้จักขอโทษคนด้วย!

“แท้จริงแล้วพวกท่านก็ยังไม่ต้องสิ้นหวังไปหรอก! บรรพบุรุษบู๋เมี่ยท่านนั้นยังไม่ตายแน่! หลังจากที่พวกเราแหวกวงล้อมกลับออกไปได้แล้วตระกูลวิญญาณนิพพานมันก็จะยังเป็นตระกูลวิญญาณนิพพาน!” เย่หยวนกล่าวขึ้นมา

เฉียชางนั้นผงะไปแต่ก็ยังคงปั้นยิ้มหัวเราะลั่นตอบกลับไป “ไอ้หนู เจ้าที่เพิ่งบรรลุมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์มานี้กลับกล้ามาพูดถึงชัยชนะความพ่ายแพ้ของยอดเจ้าโลกอย่างนั้นหรือ? เจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นได้รับฉายาว่าผู้อมตะจริงๆ และสังหารลงได้ยากยิ่ง! แต่ว่าโลกนี้มันไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้ ไม่มีใครที่เป็นอมตะอย่างแท้จริง! เรื่องนี้พวกยู่เทียนทั้งหลายมันก็เข้าใจดีกว่าเจ้านัก! สามยอดเจ้าโลกร่วมมือกันเจ้าเฒ่านั้นมันคงทำได้แค่ถ่วงเวลาความตายตัวเองออกไปเท่านั้นแล้ว!”

เมื่อคำพูดเหล่านี้ถูกกล่าวสีหน้าของยู่เทียนและเจ้าโลกคนอื่นๆ ก็ยิ่งสิ้นหวังลงไป

พวกเขานั้นรู้ดีว่าคำพูดของเฉียชางมันไม่มีอะไรผิดไป

แม้ว่าบรรพบุรุษบู๋เมี่ยนั้นจะถูกเรียกว่าเป็นผู้อมตะแต่ว่าเขาก็ไม่ได้อมตะจริงๆ

เขานั้นยังตายลงได้!

ยอดเจ้าโลกนั้นย่อมจะไม่อาจสังหารเขาลง

แต่สามยอดเจ้าโลกนั้นมันอาจจะทำได้!

เชียหลง เฉียเกอ เทียนเหวินสามยอดเจ้าโลกนั้นคือตัวตนที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของยอดฝีมือโกลาหล!

ยู่เทียนนั้นเบิกตากว้างปล่อยคลื่นวิญญาณออกมารับการโจมตีนั้นไว้!

สองเจ้าโลกปะทะกันอย่างไม่มีสัญญาณเตือนใดๆ ก่อน

แต่การโจมตีของเจ้าโลกนั้นทรงพลังแค่ไหน?

แค่แรงกระแทกจากการปะทะนั้นมันก็ทำลายร่างของเย่หยวนลงได้

“เย่หยวน!” ยู่เทียนร้องลั่นขึ้นมาพร้อมเงยหน้าไปมองเฉียชาง

เขานั้นสุดท้ายก็ยังไม่อาจช่วยเย่หยวนไว้ได้!

เฉียชางนั้นยิ้มกล่าวขึ้น “ไอ้เจ้ามดปลวกโง่และโอหังกล้ามาพูดจาลบหลู่เจ้าโลก สมควรตาย!”

คนตระกูลวิญญาณนิพพานนั้นได้แต่ต้องกัดฟันแน่นจ้องมองเฉียชาง

มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์นั้นมันอ่อนแอจนเกินไป!

แค่แรงกระแทกจากการปะทะของเจ้าโลกมันก็สามารถสังหารมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ลงได้หลายร้อยครั้ง

แต่ว่าการที่เฉียชางลอบโจมตีเย่หยวนเช่นนี้มันย่อมเป็นเครื่องยืนยันคำพูดให้เย่หยวนได้อีกขั้น!

‘เฮ้อ ยอดอัจฉริยะคนหนึ่งกลับต้องมาตายลงไปเช่นนี้!’

แต่ว่าในวินาทีต่อมามันกลับปรากฏหมอกขึ้น

จนสุดท้ายมันค่อยๆ ประกอบร่างกลับเป็นเย่หยวน

ตาของคนทั้งหลายนั้นมันแทบจะหลุดออกจากเบ้า!

“นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไร? เย่หยวนกลับยังไม่ตาย?”

“การโจมตีก่อนหน้านั้นอย่าว่าแต่มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์เลย แค่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์มันก็คงไม่อาจรอดชีวิตมาได้!”

“ร่างวิญญาณหมอกหุ้มของเขานั้นหายไปสิ้นแล้วแท้ๆ ทำไมยังไม่ตายอีกกัน?”

…

คนทั้งสี่ฝ่ายนั้นต่างเบิกตากว้างมองดูหน้าเย่หยวนอย่างไม่อยากเชื่อ

ถูกเจ้าโลกลอบโจมตีแต่กลับไม่ตาย?

………………………..