จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2972

ตอนที่ 2972 สายเลือดระดับสวรรค์แห้ง!

สวรรค์ศาลโมฆะส่องสว่าง ที่แห่งนี้มันคือแดนสวรรค์ของภูตแท้

สวรรค์นี้มันถูกปกครองโดยมังกรฟ้า เสือขาว หงส์แดงและเต่าดำ

สี่เผ่าภูตแท้โกลาหลที่มีพลังแข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าเผ่าวิญญาณ!

พวกเขานั้นคือตัวตนที่เรียกได้ว่าเป็นบรรพบุรุษของภูตแท้ทั้งหมดบนสวรรค์!

แม้ว่าสามสิบสามสวรรค์นั้นมันจะไม่มีการนับว่าใครสูงใครต่ำกว่ากันแต่แท้จริงมันก็ย่อมจะมีความแตกต่าง

เหมือนดั่งสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นที่ไม่อาจจะเรียกได้ว่าอยู่ในระดับพลังเดียวกับสวรรค์โมฆะเกินดุล

หรือสวรรค์ศาลโมฆะส่องสว่าง

แค่ดูจากปริมาณเจ้าโลกและฝีมือของเจ้าโลกทั้งหลายมันก็พอเข้าใจได้ชัดเจน

มันก็เหมือนตัวหมี่เทียน

ซึ่งเขาก็คือยอดฝีมือที่เกิดขึ้นจากความโกลาหล และมีพลังเหนือล้ำสวรรค์เดินทางไปไหนไม่มีใครกล้าขัดขวาง!

เทียบกับตัวตนอย่างเจ้าโลกหยุนซานที่แม้จะเป็นหนึ่งในยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิด แต่หากเทียบกับเจ้าโลกของทุกๆ สวรรค์แล้วเขาก็คงเรียกได้ว่าอยู่แค่ระดับกลางๆ

ยิ่งนานวันเข้าเย่หยวนก็ยิ่งเข้าใจโลกมากขึ้นและเข้าใจว่าตัวตนอย่างหมี่เทียนนั้นจะต้องทรงพลังแค่ไหน!

“ความรู้สึกว่าได้กลับบ้านนี้มันช่างสดชื่นดีจริง! ขอบคุณมากเย่หยวน!”

เมื่อออกมาจากเขตแดนสวรรค์แล้วหมี่เทียนก็อดกล่าวขึ้นมาด้วยความรู้สึกคิดถึงบ้านไม่ได้

เขานั้นจากบ้านไปนานแสนนาน!

“ผู้อาวุโสจะทำเหมือนเราเป็นคนไม่รู้จักกันเกินไปแล้ว หลายปีมานี้ท่านได้สอนเรื่องราวต่างๆ ให้ข้ามากมาย

หากไม่มีทางมันก็คงไม่มีข้าในวันนี้!” เย่หยวนกล่าวตอบไป

หมี่เทียนยิ้มขึ้นเมื่อได้ยิน “มีหรือไม่มีข้าสุดท้ายเจ้าก็จะผงาดขึ้นมาได้อยู่ดี! เจ้านั้นมีเต๋าอยู่ในใจและพรสวรรค์ที่ไม่มีใครเทียบเคียง บางทีเจ้าอาจจะกลายเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตคนแรกที่หลุดพ้นจากเต๋าสวรรค์บรรลุเจ้าโลกจริงๆ ก็ได้!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ผู้อาวุโสพูดเกินไปแล้ว เพียงแค่ว่าแม้เราจะมาถึงสวรรค์ศาลโมฆะส่องสว่างแล้วแต่มันก็ยังไม่ใช่บ้านของท่านใช่หรือไม่? ดูท่าเรื่องที่ยากจริงๆ มันคือทางกลับบ้านจากนี้ไปต่างหาก”

หมี่เทียนได้แต่ต้องเงียบปากลงเพราะเขารู้ดีว่าตัวเองคงไม่อาจซ่อนมันจากสายตาเย่หยวนได้

ยอดเจ้าโลกมากฝีมืออย่างเขาที่สามารถจัดการเผ่าวิญญาณทั้งเผ่าได้ด้วยตัวคนเดียว กลับต้องมาตาย

ในดินแดนรกร้างใต้ทะเลลึกและถูกสังหารลงจนแทบไม่อาจเอาชีวิตรอด

เรื่องเช่นนี้ต่อให้จะมองมุมไหนมันก็ไม่ปกติ

หลายปีที่ผ่านมาหมี่เทียนไม่ได้เล่าอะไรเย่หยวนก็ย่อมจะไม่ถาม

แต่เย่หยวนนั้นคาดเดาไว้แล้วว่าเรื่องราวมันคงใหญ่โตไม่ธรรมดา

“บางอย่างนั้นแม้แต่ข้าเองก็ได้แต่เดา ตอนนี้มันคงมีแต่ต้องไหลตามน้ำและแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน” หมี่เทียนกล่าวขึ้น

ได้เห็นว่าถึงตอนนี้หมี่เทียนก็ยังไม่คิดเล่าเย่หยวนก็ไม่คิดจะถามเช่นกัน ทำเพียงแค่พยักหน้ารับ “เช่นนั้นเราจะทำอย่างไรกันต่อดี?”

หมี่เทียนกล่าวขึ้น “ตอนนี้ไปแดนตรังค์ตะวันออกก่อน! เกาะมังกรสวรรค์จะส่งทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์ลงมาตรวจดูแดนตรังค์ตะวันออกเป็นประจำ เจ้าแค่ต้องทำให้ทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์คนนั้นหันมาสนใจ และพาเจ้าไปเกาะมังกรสวรรค์”

สัตว์เทวะทั้งสี่นั้นดูแลดินแดนสี่ทิศของสวรรค์นี้และแดนตรังค์ตะวันออกมันก็เป็นหนึ่งในดินแดนของเผ่ามังกร

เผ่าใหญ่ๆ อย่างเผ่ามังกรหรือเผ่าวิญญาณนั้นมันย่อมจะมีดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของตัวเอง

เกาะมังกรสวรรค์นั้นคือดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามังกรโกลาหล

ตำนานว่ากันว่าที่แห่งนั้นมันอยู่ใกล้กับความโกลาหลที่สุดและยังเป็นต้นกำเนิดของเผ่ามังกรด้วย

เกาะมังกรสวรรค์นั้นมันเป็นดินแดนสุดตะวันออกของสวรรค์ศาลโมฆะส่องสว่างเหนือท้องทะเล

เพียงแค่ตำแหน่งของมันนั้นไม่แน่ชัด

มีเพียงแค่คนที่ได้รับการยอมรับจากทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่จะถูกพาขึ้นไปบนเกาะมังกรสวรรค์และกลายเป็นเผ่ามังกรอย่างแท้จริงไป

เดิมทีแล้วด้วยตัวตนของหมี่เทียน

หากเขาเผยตัว การจะไปถึงเกาะมันย่อมไม่ยากเย็น แต่ทำเช่นนั้นมันคงทำให้เกิดเรื่องยุ่งยากมากขึ้นตามมา

เพราะฉะนั้นเขาจึงต้องการให้เย่หยวนเข้าเกาะมังกรสวรรค์ไปด้วยการนำทางของทูตมังกรศักดิ์สิทธิ์นั้น

“เช่นนั้นตอนนี้เราอยู่ที่ไหน?” เย่หยวนถามขึ้น

“ที่นี่น่าจะเป็นชายแดนระหว่างแดนหงส์ไฟเหนือและแดนตรังค์ตะวันออก อยู่ไม่ไกลจากแดนตรังค์ตะวันออกมาก” หมี่เทียนตอบกลับมา

เย่หยวนเองก็ไม่คิดรอช้าพุ่งตัวมุ่งหน้าไปยังแดนตรังค์ตะวันออกทันที

แต่ในวินาทีนั้นเองที่มันได้มีแสงสีแดงเจิดจ้าพุ่งผ่านเส้นขอบฟ้าไป

ตูม!

เสียงระเบิดดังลั่นขึ้นมาจากป่าไม่ไกลจุดที่เย่หยวนยืน