จอมเทพโอสถ นิยาย บท 3064

ตอนที่ 3064 ใจกว้าง!

มุมมองของพระเจ้า!

แม้แต่เย่หยวนเองก็ยังต้องทึ่งในพลังของคัมภีร์สวรรค์นี้

เขานั้นรู้สึกเหมือนตัวเองได้ก้าวขึ้นมาเป็นเต๋าสวรรค์ปกครองทุกชีวิตไป

ทุกสิ่งอย่างนั้นปรากฏชัดเจนแก่สายตาของเขา

ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นกระแสลม ดอกไม้ ใบหญ้า ต้นไม้ใดๆ ล้วนแล้วแต่ปรากฏชัดเจนต่อสายตาเขา

“กลายเป็นสวรรค์และสัมผัสทุกชีวิตไป? ไม่สิ นี่มันมิใช่แค่ทุกชีวิตบนโลกหล้าแต่แม้สิ่งไม่มีชีวิตทั้งหลายเองข้าก็สัมผัสได้! ของทั้งหลายนั้นต่างมีจิตวิญญาณของมันเอง มันเป็นเช่นนี้!” เย่หยวนกล่าวขึ้น

“นี่มันเป็นไปได้อย่างไรกัน! หากบอกว่าคัมภีร์สวรรค์นั้นอยู่ในมือเจ้าแล้วสิ่งที่อยู่ในมือบรรพบุรุษหวู่หยานั้นมันคือสิ่งใดเล่า?” หยางชิงยังอดถามขึ้นไม่ได้

เย่หยวนหยุดคิดไปพักหนึ่งก่อนจะตอบกลับมา “มันคงเป็นคัมภีร์สวรรค์ที่บรรพบุรุษหวูเทียนคัดลอกไว้! แม้ว่าคลื่นเต๋าจากมันจะรุนแรงแค่ไหนแต่มันก็ไม่อาจเอามาเทียบของจริงได้แม้แต่น้อย”

หยางชิงหลับตาลงสัมผัสและตอบขึ้น “ก็จริง! แต่ทำไมของเช่นนี้มันถึงถูกเก็บไว้ในโถงนอกกัน? หรือว่า บรรพบุรุษหวูเทียนจะไม่อยากได้มันแล้ว?”

เย่หยวนตอบกลับไป “บรรพบุรุษหวูเทียนนั้นคงไม่ต้องการใช้มันมานานแสนนานแล้วมั้ง? หากสิ่งนี้มันยังเป็นประโยชน์กับเขามีหรือที่เขาจะยังไม่หลุดพ้นจากอาณาจักรล้ำสวรรค์? มีหรือที่เขาจะพ่ายให้เจ้าโลกหลุนฮวย? ต่อให้มันจะเป็นสมบัติจากเต๋าสวรรค์แต่ว่าคนเราจะเข้าใจมันแค่ไหนนั้นก็ยังไม่มีทางจะไปเทียบกับพลังของเต๋าสวรรค์จริงๆ ได้!”

หยางชิงคิดและเห็นด้วยกับเย่หยวนอย่างมาก

ไม่ว่าจะเป็นสมบัติที่ล้ำค่าทรงพลังแค่ไหนสุดท้ายแล้วมันก็ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ด้วย

บางคนได้มันไปพวกเขาอาจจะผงาดขึ้นล้ำฟ้าไปทันที

แต่ของชิ้นเดียวกันนี้มันอาจจะแทบไม่ช่วยอะไรคนอีกผู้หนึ่ง

มันอาจจะทำให้เกิดหายนะขึ้นมาแทนได้

สมบัตินั้นมันไม่ได้หมายถึงสิ่งดีๆ เสมอไป

บรรพบุรุษหวูเทียนนั้นมีพรสวรรค์เหนือล้ำใครๆ ในหมู่เจ้าวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกต แต่เขาก็ย่อมจะมีขีดจำกัดของตน

หยางชิงกล่าวขึ้นมาต่ออย่างตกตะลึง “เจ้านี่มันจะโชคดีไปไหน? ยอดฝีมือล้ำสวรรค์มากมายต่อสู้แลกชีวิตกันเพื่อเอาของปลอมแต่เจ้ากลับไปหยิบเอาของจริงขึ้นมาได้หน้าตาเฉย? นี่เจ้าจะยังให้คนเขาใช้ชีวิตกันอย่างไร?”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เพราะข้านั้นเป็นผู้มีโชคชะตาใหญ่หลวงอย่างไรเล่า! นี่มันอย่างที่โบราณว่าไว้ว่าเมื่อเจ้านายบรรลุเต๋าแม้แต่หมาแมวของเขาก็ยังได้ขึ้นสวรรค์ด้วย เจ้าตามข้ามานี้คงได้ประโยชน์มากล้ำแล้ว!”

“เฮอะ! ใครเป็นหมาแมวเจ้าวะ!” หยางชิงร้องสวนกลับไปทันที

“เช่นนั้นหรือ? เช่นนั้นข้าจะไล่เจ้าออกไปแล้ว?”

“อย่าๆๆ! ความรู้สึกนี้มันล้ำค่าเกินไป ขอข้าสัมผัสมันอีกหน่อยเถอะ! ข้าเป็นหมา ข้าเป็นแมว! ข้านี่แหละเป็นทั้งหมาทั้งแมวเลย!”

…

ขณะที่เย่หยวนและหยางชิงกำลังมองดูโลกเบื้องล่างอยู่ในมุมมองพระเจ้านั้นสถานการณ์เบื้องล่างมันก็มีการเปลี่ยนแปลงขึ้น!

ตูม!

คลื่นพลังยอดเต๋าอีกสายหนึ่งปะทุขึ้นฟ้า

พร้อมๆ กันนั้นคัมภีร์หยกสีแดงเขียวหนึ่งมันก็พุ่งออกมาจากวังราชันสวรรค์

พวกบรรพบุรุษหวู่หยาทั้งสามนั้นกำลังต่อสู้อย่างดุเดือดแต่ตอนนี้พวกเขาทั้งหลายต้องหน้าถอดสีไป!

“นั่นมัน…คัมภีร์ปฐพี!” บรรพบุรุษหวู่หยาร้องขึ้นมา

ฟุบ!

เจ้าโลกซวนปิงพุ่งตัวเข้าไปหาคัมภีร์ปฐพีทันที!

แต่ว่าในเวลาเดียวกันนั้นเองที่ภาพวาดเต๋าสวรรค์ที่สามก็พุ่งออกมาจากวังราชันสวรรค์!

“คัมภีร์เอกภพ! เฒ่าหวูเทียนมันคิดจะเล่นลูกไม้อะไรกันแน่?” บรรพบุรุษหวู่หยานั้นร้องขึ้นมาด้วยใบหน้าเหยเก

เขานั้นรู้ได้ทันทีว่าสถานการณ์เช่นนี้มันไม่ดีแน่แล้ว แต่หากถามว่าไม่ดีอย่างไรเขาก็บอกไม่ได้เช่นกัน

สิบสองภาพวาดเต๋าสวรรค์ปรากฏออกมาเช่นนี้แน่นอนว่าต่อหน้ามันนี้ย่อมจะไม่มีใครห้ามตัวเองได้!

จากนั้นสิบสองภาพวาดเต๋าสวรรค์ทั้งหลายก็ค่อยๆ ลอยออกมาเรื่อยๆ!

ตูม!

พลังงานรุนแรงส่งร่างของเจ้าโลกซวนปิงปลิวกลับออกมา

นางไม่อาจจะคว้าเอาคัมภีร์ปฐพีมาได้!

ตูม!

คัมภีร์สวรรค์ในมือของบรรพบุรุษหวู่หยานั้นกระแทกพลังออกมาก่อนจะลอยขึ้นฟ้าไป!

บรรพบุรุษหวู่หยานั้นได้แต่ต้องทำหน้าเหยเกเพราะสู้กันมาตั้งนานสุดท้ายแล้วคัมภีร์สวรรค์กลับหลุดลอยออกไปต่อหน้า!