จอมเทพโอสถ นิยาย บท 3074

ตอนที่ 3074 ทำลายแผนข้า!

“ข้า…ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว หยุนหนี เจ้าคิดว่าเย่หยวน…จะหาคัมภีร์เอกภพเจอหรือไม่?” เฟิ่งชิงซวนนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยลมหายใจรวยรินข้างหูหยุนหนี

หยุนหนีนั้นก็มีสภาพไม่ดีกว่านางไปมากมาย

ร่างกายของนางในตอนนี้มันจางลงไปมากแม้ว่านางจะมีคลื่นกำเนิดฝันแต่นางก็ยังไม่อาจจะป้องกันเพลิงอันร้อนแรงนี้ได้สิ้นเชิง

มันมียอดเจ้าโลกอีกหลายคนที่ถูกหลอมไปสิ้นเชิงแล้ว

หยุนหนีนั้นมากฝีมือและมีร่างวิญญาณฝันเมฆาจึงยังสามารถทนมาได้ถึงตอนนี้

หมู่คนกว่าห้าหมื่นที่เย่หยวนพาเข้ามานั้นตอนนี้มันเหลือเพียงแค่หนึ่งในสามแล้ว

หยางชิงเองก็มีฝีมือเหนือล้ำคนรุ่นเดียวกันไปมากแต่ตอนนี้เขาก็แทบทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน

“ยากเกินไป! นอกจากว่ามันจะมีเรือนอยู่นับหมื่นๆ หลังในที่นี้ต่อให้เขาจะเจอภาพวาดเต๋าสวรรค์จริงๆ มันก็อาจจะมิใช่คัมภีร์เอกภพด้วย! ความเป็นไปได้มันต่ำเกินไป!” หยุนหนีกล่าวขึ้นมาขัดความหวังไว้

“เย่หยวนเจอมันแน่!” แม้ว่าหยางชิงนั้นจะอ่อนแออย่างมากในเวลานี้แต่เขานั้นก็ยังมีจิตใจที่หนักแน่นไม่หวั่นไหว

หยุนหนีได้แต่ต้องส่ายหัวแต่ก็ไม่คิดเถียงกลับไป

นางนั้นเป็นคนเย็นชา ไม่ชอบเถียงกับใครให้เปลืองน้ำลายหากยังไม่เห็นผลลัพธ์ชัดเจนตรงหน้า

หากมันมีปัญหาจริงๆ นางก็ไม่เกรงกลัวที่จะลงมือ

หยางชิงที่ได้เห็นว่านางไม่คิดเชื่อนั้นจึงกล่าวขึ้นมาเสริม “พวกเจ้านั้นไม่รู้แต่ว่าเย่หยวนนั้นมีพรจากนิกายยาสุดล้ำหนุนหลังอยู่ โชคของมันนั้นล้ำฟ้าดิน! ไม่เช่นนั้นแล้วพวกเจ้าคิดว่าคนธรรมดาจะหาภาพวาดเต๋าสวรรค์เจอถึงสี่ฉบับหรือ?”

แต่ในเวลานี้ตาของหยุนหนีมันค่อยๆ เหลือขึ้นไปเรื่อยๆ

พลังของเพลิงเที่ยงสุดเต๋าที่เผาร่างนางนั้นมันค่อยๆ รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

นางไม่อาจจะทนรับมันไว้ได้อีกต่อไป!

เจ้าโลกนั้นคือเป้าหมายที่ถูกพลังเพลิงเที่ยงสุดเต๋ามากกว่าใครๆ

พวกที่ยังมิใช่เจ้าโลกทั้งหลายนั้นต่างหากที่มีโอกาสรอดมากกว่า

หยุนหนีที่บรรลุยอดเจ้าโลกขึ้นมานี้มันย่อมจะกลายเป็นเป้าหมายสำคัญของบรรพบุรุษหวูเทียน

“ข้า…ทนจะไม่ไหวแล้ว! เย่หยวน เจ้าอยู่ที่ไหน? ข้า…ข้าอยากจะเห็นหน้าเจ้าอีกสักครั้ง!” เฟิ่งชิงซวนที่สติเริ่มหลุดลอยนั้นเพ้อขึ้นมา

ตอนนี้หวูเทียนนั้นสะใจอย่างมาก!

เพราะแผนการหลายแสนปีของเขานั้นมันจะสำเร็จลงได้ด้วยดีแล้ว!

“ฮ่าๆๆ หลุนฮวย บรรพบุรุษเลือด เจ้าคงไม่คิดสิว่าบรรพบุรุษผู้นี้จะกลายเป็นผู้ชนะ? โอสถสวรรค์นี้ข้าจะขอตั้งชื่อมันว่าบุปผาบานล้ำสวรรค์! จากวันนี้ไปบนฟ้าดินนี้จะมีข้าปกครองเพียงคนเดียว! ข้ามีนามว่าหวูเทียน ข้านั้นคือสวรรค์!” หวูเทียนร้องลั่นขึ้นมา

ความพ่ายแพ้ของเขานั้นมันน่าคับแค้นใจแค่ไหน?

ตอนนี้เขากลับผงาดขึ้นมาและกลายเป็นผู้ชนะได้ในที่สุด

เหยียบย่ำทั่วทุกสวรรค์อยู่ใต้เท้า มันย่อมจะเป็นความภาคภูมิใจที่ยิ่งใหญ่

“แล้วเจ้าเด็กเย่หยวนมันก็คงไม่ทันจะหนีไปได้แล้ว! อีกแค่สองชั่วโมงข้าคงสามารถหลอมพวกมันได้สิ้น! มีโชคแล้วทำไม? ไม่มีฝีมือก็หนีไปไม่ได้อยู่ดี!” หวูเทียนนั้นหัวเราะลั่นดังขึ้นทั่วทั้งโลกศักดิ์สิทธิ์เขาวงกต

ในเวลานั้นเองที่คลื่นกำเนิดสายหนึ่งมันปะทุขึ้น!

คลื่นกำเนิดห้วงมิติ!

หวูเทียนนั้นต้องผงะหยุดหัวเราะไปทันที!

“นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไรกัน? มันแค่สามเดือนเองนะ เจ้าบ้านี่กลับสำเร็จคลื่นกำเนิดห้วงมิติได้?” หวูเทียนร้องขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา

คลื่นกำเนิดห้วงมิตินั้นมันคือหนึ่งในยอดคลื่นกำเนิดที่ศึกษาเข้าใจได้ยากเย็นที่สุดบนสวรรค์นี้

หากวัดกันที่ความยากแล้วมันคงไม่ได้ง่ายไปกว่าคลื่นกำเนิดสังสารวัฏและคลื่นกำเนิดเลือดเลย

เช่นนั้นแล้วคลื่นกำเนิดที่ซับซ้อนระดับนี้มันจะเรียนรู้กันได้ง่ายๆ?

เต๋าแห่งห้วงมิตินั้นมันเป็นสิ่งที่มีคนไม่มากกว่าจะเข้าไปยุ่ง

เพราะว่าเต๋านี้มันเป็นสิ่งที่ยากเย็น หลายๆ คนอาจจะไม่สำเร็จคลื่นกำเนิดมันไปแม้จะมีเวลานับหมื่นๆ แสนๆ ปี!

และหากไม่อาจจะบรรลุเจ้าโลกไปได้แล้วคนผู้นั้นย่อมจะมีแต่ต้องรับความตายจากเต๋าทุกข์ไป

มีเพียงแค่บรรพบุรุษหมี่เทียน ตัวตนที่เกิดขึ้นมาด้วยพลังระดับเจ้าโลกนั้นที่กล้าจะเสียเวลาทั้งชีวิตไปกับการศึกษาคลื่นกำเนิดห้วงมิติและบรรลุยอดเต๋ากับมัน

บรรพบุรุษหวูเทียนนั้นถามใจตัวเองดูและคิดว่าแม้เขาจะมากพรสวรรค์แค่ไหน เขาก็ไม่มีทางสำเร็จคลื่นกำเนิดห้วงมิติได้ในเวลาแค่สามเดือนนี้!

ต่อให้จะมีคัมภีร์เอกภพช่วยมันก็ไม่มีทางทำได้!

แต่เย่หยวนกลับทำมันได้!

เจ้าเด็กนี่มันจะเก่งเกินไปหรือไม่?

ในเวลาเดียวกันนั้นเย่หยวนก็ค่อยๆ พัฒนาพลังบ่มเพาะขึ้นอย่างไม่มีทีท่าจะหยุด