จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 355

“หากข้าเข้าวังไป เช่นนั้นซื่อจื่อท่านก็ถูกสวมหมวกสีเขียวแล้วสินะ?” หยุนถิงถามกลับ

“หมวกสีเขียว?” จวินหย่วนโยวถาม

"ก็คือการโดนสวมเขา หากเจ้าตกลง ข้าก็จะเข้าร่วมการงานเลือกนางสนม？" หยุนถิงจงใจแกล้งถามกลับ

เหมือนที่คาดไว้เลย สีหน้าของจวินหย่วนโยวมืดครึ้มลงในทันที "อย่าแม้แต่จะคิด"

“ท่านเป็นคนจะถามข้าเองไม่ใช่หรือ?” หยุนถิงตอบกลับ

จู่ ๆ จวินหย่วนโยวก็รู้สึกว่าเขาหาเรื่องใส่ตัวเอง จึงจูบหยุนถิงอย่างเผด็จการ เพื่อปิดปากนาง

หยุนถิงหมดคำพูด ซื่อจื่อนี้ไม่เอาไหนจริงๆเลย ต้องการผลักจวินหย่วนโยวออก แต่กลับถูกจวินหย่วนโยวกอดไว้ในอ้อมแขนอย่างเผด็จการ

รถม้าวิ่งตรงไปที่จวนซื่อจื่อ จวินหย่วนโยวอุ้มหยุนถิงไว้ แน่นอนว่าก็ต้องไปนอนต่อ

ส่วนลานหนึ่งในพระราชวัง ชางหลันเย่ฟังการสนทนาของขันทีน้อย โดยกล่าวว่าหยุนเฉิงเซี่ยงได้คิดหาวิธีที่จะแก้ปัญหาหายนะของมันฝรั่ง แถมวิธีก็สุดยอดมาก

แน่นอนว่าฉลาดดั่งเขา ก็รู้อยู่แล้วว่านี่ไม่ใช่หยุนเฉิงเซี่ยงคิดออกมา แต่เป็นหยุนถิงต่างหากที่คิดออกมา ต้องรู้ว่าหยุนถิงเป็นอัจฉริยะด้านการทำธุรกิจ

แม้ว่าช่วงนี้หยุนถิงไม่ได้มาหาเขาเลย แต่ก็มักจะให้คนส่งอาหารและเสื้อผ้าให้เขาบ้าง อาจเป็นเพราะคิดว่าเขาอยู่อย่างลำบากสินะ

แน่นอนว่า เสื้อผ้าเหล่านั้นชางหลันเย่ไม่ได้สวมเลย แต่กลับเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า

เพราะ เสียดาย

..............

ด้านนี่ พระราชวังแห่งแคว้นเป่ยลี่

หลังจากเหนื่อยล้ามาทั้งคืน จักรพรรดิแห่งแคว้นเป่ยลี่ก็นอนจนถึงเที่ยงของวันถัดไป และสั่งห้ามให้คนมารบกวนไว้โดยเฉพาะ ดังนั้นไม่ได้เข้าร่วมการประชุมราชการเช้าเลย

มองดูหญิงงามหยาดเยิ้มในอ้อมแขน เนื่องจากได้รับการหล่อเลี้ยง แก้มของซ่างกวนหรูในตอนนี้ดูแดงยิ่งนัก แต่เดิมผิวพรรณที่ขาวอยู่แล้วก็ดูชุ่มชื้นและมีฝ้าฟางเล็กน้อย

ใบหน้าที่งดงามโดดเด่น งามยิ่งนัก แม้จะหลับอยู่ เพียงแค่มองนางเช่นนี้ก็สะดุดตาและสบายตามากแล้ว

สายตาของเป่ยจิ่วฉิงหยุดลงที่ริมฝีปากบางสีแดงและบวมของซ่างกวนหรู รู้สึกเอ็นดูเล็กน้อย เมื่อคืนตัวเองรุนแรงมากเกินไปจริงๆ

หญิงงามที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้ ต่อไปควรได้รับการโปรดปรานดีๆ เมื่อนึกถึงฉากที่ตัวเองเข้าด้ายเข้าเข็มกับซ่างกวนหรูอย่างเร่าร้อนในเมื่อคืนนี้ ร่างกายของเป่ยจิ่วฉิงก็มีปฏิกิริยาอีกครั้ง

เขาพลิกตัวและกดซ่างกวนหรูไว้ด้านล่าง จากนั้นก็ระบายอีกครั้ง

ซ่างกวนหรูซึ่งเหนื่อยมากจนผล็อยหลับไปนั้น รู้สึกเมื่อยล้าไปทั้งตัว ราวกับว่ามีหินก้อนใหญ่วางอยู่บนตัวของ แต่ซ่างกวนหรูเหนื่อยเกินไป อยากลืมตาขึ้นแต่กลับลืมไม่ได้เพราะง่วงเกินไป ทำได้เพียงจำใจต้องแบกรับไว้

ในใจของนางด่าว่าเป่ยจิ่วฉิงไอ้แก่นี้แทบตาย ไม่รู้จักทะนุถนอมอ่อนโยนต่อสตรีสักนิดเลย

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เป่ยจิ่วฉิงถึงจะส่งเสียงฮึดฮัดปลดปล่อยอย่างพอใจ จากนั้นก็เรียกขันทีคนสนิทเข้ามารับใช้เขาบ้วนปากล้างหน้าและเปลี่ยนเสื้อ

หลังจากสวมเสื้อคลุมมังกรเสร็จ เป่ยจิ่วฉิงมองดูซ่างกวนหรูที่ยังไม่ตื่น ระหว่างคิ้วนั้นล้วนเต็มไปด้วยความพึงพอใจและความได้ใจ "ถ่ายทอดราชโองการของข้า แต่งตั้งซ่างกวนหรูเป็นหรูเฟย และมอบตำหนักหรูเย็นให้ ส่วนนางกำนัลและขันทีเจ้าไปเลือกด้วยตนเอง ห้ามสะเพร่า ห้ามให้นางถูกรบกวนให้ตื่น ให้นางนอนนานหน่อย”

“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท”หลิวกงกงจดจำไว้อย่างเคารพนบนอบ

หลังจากฝ่าบาทเสด็จออกจากวังบรรทม ก็เสด็จไปที่ห้องโถงด้านข้างเพื่อจัดการเรื่องต่างๆ

นางสนมในวังหลังต่างก็วิพากษ์วิจารณ์กันใหญ่เลย โดยเฉพาะเหล่านางสนมที่เคยได้รับความโปรดปรานก่อนหน้านี้นั้นต่างก็หึงยิ่งนัก

“พวกเจ้าได้ยินหรือยัง เมื่อคืนนี้ฝ่าบาททรงโปรดปรานคุณหนูหรู แม้แต่การประชุมราชการเช้าก็ยังไม่ไป นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย” นางสนมคนหนึ่งพูดอย่างฉุนเฉียว

"ยังจำเป็นต้องถามหรือ คุณหนูหรูคือหญิงงามอันดับหนึ่งในแคว้นต้าเยียน ฝ่าบาทลุ่มหลงและเพลิดเพลินในความสุขจนลืมบ้านและภาระหน้าที่ไป"

"นางได้รับความโปรดปราน ส่วนพวกข้าคงจะไม่เป็นที่โปรดปรานแล้ว"

“นั่นน่ะสิ ได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้คุณหนูหรูเคยปฏิเสธฝ่าบาทมาก่อน ทำไมจู่ๆถึงยอมแล้วล่ะ?”

“ฝ่าบาททรงเอ็นดูซ่างกวนหรูยิ่งนัก พอได้รับความโปรดปรานที ก็ได้ถูกแต่งตั้งให้เป็นเฟยทันทีเลย นี่คือเรื่องที่ไม่เคยมีมาก่อนในแคว้นเป่ยลี่”

ด้านนี่ เมื่อซ่างกวนหรูตื่นขึ้นอีกทีก็มืดแล้ว นางกำนัลที่อยู่ด้านข้างก็รีบคำนับอย่างเคารพทันที "คารวะหรูเฟยเหนียงเหนียง!"

“หรูเฟย？” ซ่างกวนหรูงุนงง

"ทูลหรูเฟยเหนียงเหนียง วันนี้ฝ่าบาททรงแต่งตั้งให้ท่านเป็นหรูเฟยเหนียงเหนียงด้วยตัวเองเพคะ พวกบ่าวล้วนได้รับการคัดเลือกมารับใช้เหนียงเหนียงจากหลิวกงกงมาโดยเฉพาะเพคะ!" นางกำนัลคนหนึ่งตอบ นางกำนัลและขันทีคนอื่นๆ ก็ทำความเคารพอย่างความเคารพทันที

ซ่างกวนหรูมองดูฉากนี้ และนึกถึงเมื่อคืนนี้ที่ถูกเป่ยจิ่วฉิงทรมานจนเกือบตาย ในดวงตาก็ฉายความกระแนะกระแหน

นี่เป็นเกียรติที่นางแลกมากับการขายร่างกายของตัวเองหรือ หรูเฟย หรูเฟยหรือ

ซ่างกวนหรูรู้สึกทุกข์ใจมาก เมื่อนึกถึงจวินหย่วนโยว หัวใจของซ่างกวนหรูก็เจ็บปวดยิ่งนัก

ทำไมหยุนถิงถึงสามารถแต่งงานกับจวินหย่วนโยวได้ แต่ตัวเองกลับสามารถหาได้เพียงชายชราคนหนึ่งได้เท่านั้น ต่อให้เขาจะเป็นจักรพรรดิก็ตาม นี่ไม่ใช่สิ่งที่ซ่างกวนหรูต้องการ

แต่ตอนนี้เรื่องมันถึงขั้นนี้แล้ว นางก็ต้องยอมรับ ในขณะนี้ซ่างกวนหรูสาบานในใจว่า ไม่ช้านางจะสับหยุนถิงให้เป็นชิ้นๆ อย่างแน่นอน จะให้จวินหย่วนโยวคุกเข่าลงบนพื้นแล้วขอร้องกับตัวเอง

"รับใช้ข้าบ้วนปากล้างหน้า!" ซ่างกวนหรูสั่ง

"เพคะ"

นางกำนัลรีบรับใช้นางแต่งตัวและบ้วนปากล้างหน้า ซ่างกวนหรูทานอาหารง่ายๆไป และไปหาซินผิน

สุราแก้วในเมื่อคืนนี้ นางจำได้อย่างชัดเจน

หากไม่ใช่นางแสร้งทำเป็นภราดรภาพและเกลี้ยกล่อมให้ตัวเองดื่มสุรา ตัวเองก็คงไม่ดื่มสุราแก้วนั้นลงไป เรื่องนี้ซ่างกวนหรูยอมไม่ได้

ด้านนี่ ซินผินกำลังปักผ้าอยู่ในห้อง ก็ได้ยินเสียงรบกวนดังมาจากในลาน ยังไม่รอให้นางได้ถาม ซ่างกวนหรูก็พาคนกลุ่มหนึ่งเข้ามาแล้ว

ซินผินรีบทำความเคารพ "หม่อมฉันคารวะ------"

ทว่านางยังไม่ทันได้พูดจบ ซ่างกวนหรูก็ตบหน้านางเลย

"อ๊าก!" ซินผินกรีดร้อง ความเจ็บปวดแสบร้อนที่มาจากหน้า นางปิดหน้าโดยสัญชาตญาณ "หรูเฟยเจ้า?"

“ทำไมข้าถึงตบเจ้า ในใจของซินผินไม่รู้หรือ?” ซ่างกวนหรูทำเสียงเชอะ

สีหน้าของซินผินซีดเล็กน้อย เมื่อคืนฝ่าบาทมาคารวะเหล้านางเป็นส่วนตัว ซินผินก็เดาอะไรบางอย่างออกแล้ว เมื่อเห็นสภาพของซ่างกวนหรูเต้นรำไปได้ครึ่งทาง ซินผินก็รู้ว่าตัวเองตกเป็นเครื่องมือของฝ่าบาทแล้ว

"หรูเฟยโมโหเป็นใหย่ยิ่งนัก ทว่าเหมือนหรูเฟยจะหาผิดคนแล้ว ตอนนั้นหม่อมฉันเองก็ชอบหรูเฟยเหนียงเหนียงจากใจจริงๆ ดังนั้นจึงคารวะเหล้าให้ท่าน แต่หม่อมฉันไม่รู้ว่าสุราขวดนั้นผิดปกติ” ซินผินอธิบาย

ซ่างกวนหรูจะไม่รู้ได้อย่างไร แต่หากไม่ใช่เป็นเพราะนางมาคารวะเหล้าตัวเองจะถูกเล่ห์เหลี่ยมได้อย่างไรกัน

“ไม่ว่าเจ้าจะรู้หรือไม่ก็ตาม ข้าต้องการคำอธิบายกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเมื่อคืนนี้ ไปคุกเข่าที่หน้าประตู ไม่ถึงสองชั่วยามห้ามลุกขึ้น!” ซ่างกวนหรูสั่งอย่างเย็นชา

"เพคะ!" ซินผินออกไปทันที และคุกเข่านอกประตูลานของตัวเอง

ซ่างกวนหรูยังเหลือนางกำนัลคนหนึ่งจับตามองนางไว้อย่างเฉพาะ ไม่ให้ซินผินแอบเกียจคร้านและเล่นกล

ในไม่ช้าข่าวก็แพร่สะพัดไปทั่ววังหลัง นางสนมคนอื่นๆต่างก็รู้สึกยินดีปรีดาในความโชคร้ายของผู้อื่น

เพราะซินผินเป็นคนบอกเองว่าไม่สนใจว่าซ่างกวนหรูจะเป็นคนของฝ่าบาทหรือเปล่า ตอนนี้ซ่างกวนหรูเพิ่งได้รับการแต่งตั้งเป็นหรูเฟยวันแรก ก็เอานางเชือดไก่ให้ลิงดูแล้ว สมน้ำหน้า

แน่นอนว่าเรื่องนี้ก็เข้าถึงหูของฝ่าบาทแห่งแคว้นเป่ยลี่ ฝ่าบาทซึ่งกำลังจัดการเรื่องต่างๆ ในห้องโถงด้านข้าง หลังจากได้ยินเรื่องนี้แล้วสีหน้าเฉยชา โดยไม่มีความแปลกใจใดๆเลย

“ฝ่าบาท ท่านว่าหรูเฟยหยิ่งยโสเกินไปหรือเปล่า พึ่งได้รับการแต่งตั้งก็ลงโทษซินผิน?”หลิวกงกงพูดด้วยน้ำเสียงที่เบา