จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 378

“คืนนี้ข้านัดสหายหลายคนมาดื่มเหล้าที่โรงเตี๊ยม สุดท้ายตรงข้ามกลับเป็นบุตรชายของบ้านจ้าวซ่างซู คืนนี้เขาดื่มหนักไปหน่อยเจอข้าเข้าพอดี

เขากลับลวนลามข้า ข้าทนไม่ไหวอัดเขาไปหนักเลย ปกติข้าไม่ดื่มเหล้าอยู่แล้ว คืนนี้มีความสุขเลยดื่มเสียหลายจอก เลยลงมือหนักไปหน่อย

หากให้ท่านพ่อข้ารู้ต้องถลกหนังข้าแน่ ดังนั้นข้าเลยรีบมาหาเจ้าเนี่ย!” โม่หลานรีบอธิบาย ยังเรอเป็นกลิ่นเหล้าออกมาอีก

หยุนถิงได้กลิ่นเหล้าจากตัวนาง ทำหน้ารังเกียจ “เขาอยู่ที่ไหน?”

“ตอนนี้น่าจะอยู่ที่ตระกูลจ้าว คงจะเรียกท่านหมอไป ข้าไม่วางใจ มีท่านหมอที่ไหนฝีมือดีเท่าเจ้ากัน” โม่หลานตอบ

“ข้าจะไปดูหน่อยกับเจ้าตอนนี้เลย” หยุนถิงรีบขึ้นรถม้า โม่หลานตามขึ้นมาด้วย

พอเห็นจวินหย่วนโยวในรถม้า โม่หลานตกใจปากสั่น “คารวะซื่อจื่อ”

จวินหย่วนโยวสีหน้าเย็นชา “ไม่หยุดไม่หย่อนเสียจริง!”

เขาคิดจะพักผ่อนกับหยุนถิงเสียหน่อย ตอนนี้กลับต้องให้หยุนถิงออกไปเพราะเรื่องของโม่หลานอีก จวินหย่วนโยวกลับสงสารหยุนถิงนัก

อย่าเห็นว่าโม่หลานปกติดูเลือดร้อนโผงผาง ท่าทางเลือดร้อนราววัวกระทิง ตอนนี้มาโดนจวินหย่วนโยวสั่งสอน ไม่กล้าเถียงแม้แต่คำเดียว

สมญานามอสูรร้ายจากนรกของจวินหย่วนโยวไม่ได้มาเปล่าๆ โม่หลานรู้ดีกว่าใครเลย เวลานี้ทำตัวหงอหน่อยดีกว่า

“เอาล่ะซื่อจื่อ โม่หลานเองก็ไม่ได้ตั้งใจ ไปดูสถานการณ์ก่อนเถอะ หากท่านง่วงแล้วก็กลับไปก่อนแล้วกัน” หยุนถิงเข้ามาห้ามปราม

“เจ้ากดดันจ้าวซ่างซูอยู่รึ เขามีบุตรชายคนนี้แค่คนเดียวนะ?” จวินหย่วนโยวย้อนถาม

คำพูดนี้ทำหยุนถิงเถียงไม่ออกจริงๆ “ซื่อจื่อ ท่านเก่งที่สุดเลย ขอเชิญท่านไปกับพวกเราด้วยเถอะ”

“อืม”

หลิงเฟิงที่อยู่นอกรถม้าสะบัดแส้ ควบรถม้าพุ่งทะยานไปจวนตระกูลจ้าวทันที

จวนตระกูลจ้าว

พวกหยุนถิงลงจากรถม้า คนเฝ้าประตูพอเห็นว่าเป็นจวินซื่อจื่อ รีบเปิดประตูให้อย่างนอบน้อม และนำทางเข้าไปข้างใน

“ลูกที่น่าสงสารของแม่ เจ้าเป็นกระไรไปแล้วนี่ หากเจ้าเป็นกระไรไป แม่เองก็ไม่อยากอยู่แล้ว” เสียงร้องไห้คร่ำครวญของผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งดังมา

ทำเอาโม่หลานขนหัวลุก หันไปมองหยุนถิงอย่างขอความช่วยเหลือ

“ไม่ต้องกังวล มีข้าอยู่ ขอเพียงเขายังมีลมหายใจอยู่ ข้าต้องช่วยเขาได้แน่” หยุนถิงปลอบ

พอจ้าวซ่างซูได้ยินว่าจวินซื่อจื่อมา รีบออกมาคารวะทันที “คารวะซื่อจื่อ มิทราบว่าซื่อจื่อมาเยี่ยมเยือนกลางดึก มีเหตุอันใดรึ?”

“ข้าได้ยินว่าบุตรชายท่านมิสบาย เลยพาซื่อจื่อเฟยมาดูอาการเขาหน่อย” จวินหย่วนโยวพูดเปิดประเด็น

จ้าวซ่างซูซาบซึ้งน้ำตาไหลพราก “ขอบคุณซื่อจื่อ ขอบคุณซื่อจื่อเฟย เชิญข้างในเถอะ”

ฝีมือการแพทย์ของหยุนถิง แม้แต่ฝ่าบาทยังชื่นชมเลย จ้าวซ่างซูกำลังคิดจะส่งคนไปเชิญหยุนถิง แต่พอคิดว่าตนบาดหมางกับตระกูลหยุนหลายต่อหลายครั้งในราชสำนัก เขาเองก็วางหน้าตัวเองไม่ลง เลยไม่ได้ให้คนไป

ตอนนี้จวินซื่อจื่อพาหยุนถิงมาด้วยตนเอง จ้าวซ่างซูซาบซึ้งใจยิ่งนัก

ในห้อง หมอหลวงหลิวสีหน้าตึงเครียด เอาแต่ส่ายหน้าไม่หยุด หญิงวัยกลางคนข้างๆยิ่งร้องไห้ทรุดลงกับพื้น

“ข้าขอดูหน่อย” หยุนถิงรีบเข้ามาทันที