จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 10

บทที่10 แพ้ราบคาบ

มู่หยางอีขึ้นกล่าวบนเวทีด้วยความฮึกเหิมอยู่นาน ในที่สุดสุนทรพจน์ก็จบลง และไปจากเวที

พิธีกรถือไมโครโฟนพูดกับทุกคนในงานว่า: “การประชุมในวันนี้ของสิ้นสุดเพียงเท่านี้ ลำดับต่อไปขอให้ทุกท่านแยกย้ายตามลำดับ”

บอกว่าแยกย้าย แต่หลายคนก็ยังนั่งอยู่กับที่

รอจนคนจำนวนหนึ่งออกไป ชายคนหนึ่งก็นำของขวัญขึ้นมาบนเวที หัวเราะเหอะเหอะพูดกับพิธีกรว่า: “ผู้จัดการใหญ่บริษัทอุตสาหกรรมหนักเจียงหัว——เหมียหยู่ เพื่อต้อนรับการมาของผู้รับผิดชอบใหญ่ ผมได้เตรียมน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ มา หวังว่าจะฝากมอบให้กับผู้รับผิดชอบใหญ่”

จากนั้นเขาก็เปิดฝากล่องออก ข้างในเป็นโสมอายุวัฒนะหัวหนึ่ง10ปี เรียกว่ามูลค่ามหาศาล!

พิธีกรพยักหน้า “วางใจได้ ผมจะมอบต่อให้”

“งั้นก็ขอบคุณแล้ว"

เมี่ยวหยู่เพิ่งเดินออกมา ผู้ชายคนที่สองก็เดินขึ้นไปอีก คนแล้วคนเล่า ได้มอบน้ำใจให้กับพิธีกร หวังว่าจะมอบต่อให้กับผู้จัดการใหญ่

มีทั้งพระพุทธรูปทอง ไข่มุก รถสปอร์ต หมาเหน่า ของที่ทุกคนมอบให้ล้วนมีค่ามหาศาล ที่ราคาถูกที่สุดก็ยังอยู่ที่หลักแสนถึงจะเอาออกมา

เห็นของที่คนอื่นให้ หน้าผากของติงฉี่ซานก็เหงื่อตก เมื่อเทียบกับของขวัญของคนอื่น ของในมือเขาถือว่าน่าขายหน้า

จ้าวถงนั่งอยู่ข้างเขาพอดี เห็นกล่องที่ติงฉี่ซานถืออยู่ในมือ ก็ถามขึ้นมาด้วยความแปลกใจ: “เหล่าติง นี่คุณให้อะไรเหรอ? บอกผมหน่อยได้ไหม?”

ติงฉี่ซานพูดด้วยความผะอืดผะอม: “อีกเดี๋ยวก็รู้เอง”

“โอ้ ดูลึกลับเชียว” จ้าวเอาถือกล่องสีทองใบเล็กมาจากมือเขา ตบดูเบาๆ พูดว่า: “ว่าแต่ไม่ว่าคุณจะให้อะไร ก็คงสู้สุดที่รักของผมไม่ได้”

ติงฉี่ซานทำตาขาวใส่ ไม่พูดอะไร

เห็นคนอื่นให้ของมาพอประมาณแล้ว ติงฉี่ซานก็ลุกขึ้นเดินไปที่เวที

“คือว่า ผมเห็นหัวหน้าสำนักประปาเทศบาล——ติงฉี่ซาน เพื่อเป็นการต้อนรับผู้รับผิดชอบใหญ่ เตรียมของขวัญมาชิ้นเล็กๆ หวังว่าจะรับไว้ด้วย”

พิธีกรรับมา แล้วก็เปิดดู ข้างในห่อเหล้า6ขวดเอาไว้

ตอนแรกทุกคนนึกว่าเป็นเหล้าราคาแพงสูงลิ่วอะไร พอมองยี่ห้ออีกที ก็หัวเราะกันลั่นห้อง

“ผิดพลาดอะไรเหรอเปล่า? เหล้านี่ผมจำได้ที่ร้านขายของชำราคาแค่3หยวน6เหมาต่อขวดเองมั๊ง? ”

“ของพรรค์นี้จะทุเรศเกินไปเหรอเปล่า?”

“ไม่มีเงินก็อย่ามาสิ ต่อให้ซื้อดอกไม้2ช่อก็ยังแพงกว่าเหล้าห่วยๆ นี่อีกมั๊ง? ”

“จึๆๆ ทำขายหน้าสำนักประปาหมด”

ติงฉี่ซานหน้าร้อนผ่าว เขาคิดไว้แล้วว่าผลจะเป็นอย่างไร แต่พอเกิดขึ้นจริงถึงได้รู้ว่าตัวงี่เง่าแค่ไหน

ตอนเขาเต็มไปด้วยความเสียใจ ว่าทำไมต้องเชื่อเศษสวะอย่างเจียงชื่อ?

ที่จริงใช้สมองคิดดูก็รู้ งานสำคัญเช่นนี้ ให้เหล้าราคา3หยวน6เหมา ไม่เท่ากับสบประมาทผู้รับผิดชอบเหรอ?

อย่าว่าแต่เลื่อนขั้นขึ้นเงินเดือนเลย กลับไปแล้วไม่โดนไล่ออกก็ขออามิตตะพุทธแล้ว

“ลงไปเถอะ อย่าให้อายคนเลย"

"หมดนี่มาพังงานจริงๆ บอดี้การ์ดอยู่ไหน? ยังไม่ไล่เขาไปอีก?”

ติงฉี่ซานไม่มีหน้าพบผู้คน รีบออกจากเวทีไป

พิธีกรหัวเราะเหอะๆ พูดด้วยความเย็นชาว่า: “วันนี้เป็นวันดีเป็นพิธีเข้ารับตำแหน่ง จะให้ใครเข้ามาสบประมาทได้อย่างไร? ของพรรค์นี้คู่ควรเอาขึ้นมาเหรอ? ไสหัวไปซะ!”

แล้วก็โยนขวดเหล้า 6 ขวดลงบนพื้น ในนาทีนี้เอง ติงฉี่ซานรู้สึกหน้าของตัวเองก็ตกลงบนพื้นด้วย เก็ยังไงก็เก็บขึ้นมาไม่ได้

ข้างล่างเวที ติงฉี่ซานอายจนไม่มีแผ่นดินให้อยู่