จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1001

สุขภาพของเจียงห้านเฟยมีปัญหาไม่ใช่ความลับอีกต่อไปแล้ว เป็นเรื่องที่รู้กันทั่ว

แต่ละเดือน เจียงห้านเฟยจะต้องตามหาหมอเก่งทั่วใต้หล้ามารักษาเขา แต่ผ่านไปตั้งหลายปี เขาก็ยังไม่หายป่วย

ไม่มีใครบอกได้ว่าเขาป่วยเป็นอะไรกันแน่

หมอเก่งๆมากมายขนาดนั้นยังรักษาไม่หาย เช่นนั้นโรคของเจียงห้านเฟยต้องร้ายแรงมากแน่ๆ

ปัญหาคือถ้ามันเป็นโรคร้ายแรงมาก ทำไมผ่านมานานหลายปีแล้วยังไม่ตาย? แต่ถ้าเป็นแค่โรคทั่วไป แล้วทำไมถึงไม่หายสักทีล่ะ?

มีคนเคยไปถามบรรดาหมอที่รักษาเจียงห้านเฟยเหมือนกัน

เขา ป่วยเป็นโรคอะไรกันแน่?

แต่ไม่มีใครบอกได้ชัดเจน

โรคของเจียงห้านเฟยประหลาดมาก จนคนอื่นรู้สึกผิดปกติ อย่างกับลอร์ดแดร็คคูล่าในนิยายสยองขวัญ กระทั่งชาวบ้านลือกันไปว่าเจียงห้านเฟยโดนซอมบี้กัด เขาไม่ได้ป่วย แต่กลายเป็นซอมบี้ ต้องคอยดูดเลือดของมนุษย์ทุกๆเดือนเพื่อเอาชีวิตรอด

แน่นอนว่าข่าวลือพวกนี้ไร้ซึ่งมูลจริง

เพี้ยนสิ้นดี

แต่มีสิ่งหนึ่งที่สามารถมั่นใจได้ นั่นก็คือโรคของเจียงห้านเฟยเป็นเหมือนกับตัวเขาเอง---ลึกลับ!

ว่ากันว่ารู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง

เพื่อต่อกรกับบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ ท่านอู๋ตรวจสอบเจียงห้านเฟยมากกว่าหนึ่งครั้ง พยายามจะสืบเสาะภูมิหลังของบุคคลนี้ให้ชัดเจน

แต่จนกระทั่งท้ายที่สุดก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรเลย

นอกจากคำว่า 'เจียงห้านเฟย' เขาไม่ได้อะไรเลย

ไม่รู้ว่าคนคนนี้มาจากไหน ไม่รู้ว่าเขามีความสามารถพิเศษอะไร และไม่รู้ว่าอีกนานมั้ยที่คนคนนี้จะตาย!

"เข้ามาสิ"

คล้อยหลังเสียงเรียกของลอร่า ประตูถูกผลักออก ชายวัยกลางคนผมหยิกทั้งหัวเดินเข้ามา

เขามีตาสีฟ้า จมูกโด่งเหมือนเหยี่ยว ทว่าโครงหน้ากลับเหมือนคนตะวันออก

ลอร่าแนะนำ "ท่านผู้นี้คือหมอโซคราติส ลูกครึ่งจีนตะวันตก ทั้งตระกูลของเขาศึกษาวิชาแพทย์กันทั้งหมดค่ะ เนื่องจากเรียนแพทย์มาหลายปี คุณโซคราติสไม่ค่อยข้องแวะกับโลกภายนอก ไม่เคยออกจากบ้านเลย"

ท่านอู๋ถามยิ้มๆ "ในเมื่อไม่เคยออกจากบ้าน แล้วทำไมครั้งนี้....."

ลอร่ายิ้ม ไม่พูดจา

โซคราติสเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นเอง "เพราะคุณลอร่าเคยตกลงกับผมว่าถ้าผมช่วยคุณจัดการเรื่องนี้ได้ เธอจะร่วมทานมื้อค่ำใต้แสงเทียนกับผม"

"งั้นเหรอ" ท่านอู๋หัวเราะร่วน