จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1003

เวลาสองวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว งานคัดเลือกหมอที่จัดขึ้นเดือนละครั้งของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

เจียงชื่อในวันนี้สวมเสื้อและรองเท้าผ้าหยาบ และจงใจใส่แว่นตากลมให้ดูเหมือนแพทย์แผนจีนผู้เชี่ยวชาญ

นี่ก็เพื่อเพิ่มโอกาสได้รับเลือกมากขึ้น

ยังไงซะยุคนี้เป็นยุคที่ดูหน้า ถ้าคุณแต่งตัวธรรมดา คนอื่นจะไม่ค่อยสนใจคุณ

โดยปกติเจียงชื่อไม่สนใจ แต่คราวนี้เกี่ยวพันถึงการพบกันอีกครั้งของเขาและพ่อ เขาจำต้องใส่ใจทุกรายละเอียด

รถหยุด

เจียงชื่อและเมษเดินเข้าศูนย์รับรองของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อพร้อมกัน

เพื่อรับสมัครและคัดเลือกหมอเก่งๆให้เจียงห้านเฟยทุกเดือน บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อลงทุนมหาศาลเพื่อสร้างศูนย์รับรองนี้ขึ้นมา

ที่นี่มีอุปกรณ์การแพทย์ที่ทันสมัยที่สุดในโลก ยาสูงค่าที่ครบครันที่สุด เพื่อให้หมอมากมายได้ใช้งาน

ดูออกว่าเจียงห้านเฟยลงทุนมากเพื่อให้ตัวเองหายป่วย

เจียงชื่อเดินเข้ามาในประตูปุ๊บ ยังไม่ทันบอกว่ามาทำไมก็มีพนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามานำทางเขาไปล็อบบี้ด้วยความสุภาพ และหาที่นั่งลง

ทั้งยกชารินน้ำ บริการดีสุดๆ

เจียงชื่อสบตากับเมษ คิดในใจว่าอย่างอื่นเอาไว้ก่อน แค่ท่าทีที่มีต่อหมอก็น่าสรรเสริญมากแล้ว

เขายกถ้วยชาขึ้นจิบ มองไปก็เห็นว่าทั้งห้องโถงเต็มไปด้วยหมอ

แทบจะล้นอยู่แล้ว

"มีคนทุกรูปแบบ"

"เพราะบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อดีกับหมอมาก ขอเพียงคุณมีความสามารถจริง ไม่ได้มาปะปน พวกเขาจะต้อนรับเป็นอย่างดี เพราะฉะนั้นพวกหมอก็ชอบมาที่นี่"

ฟังจบ เจียงชื่อพยักหน้า

ไม่คิดเลยว่าบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อในฐานะบริษัทเทคโนโลยีจะจัด "งานสัมมนาการแพทย์" ในทุกเดือนแบบไม่ตั้งใจ น่าสนใจจริงๆ

เขากำลังใช้ความคิดอยู่ ทันใดนั้น เด็กหนุ่มท่าทางอายุไม่ถึงสามสิบเดินเข้ามา

เขาประสานมือใส่เจียงชื่อและกล่าว "ผมคือเถ้าแก่น้อยแห่งร้านขายยาหงหุ้ยในเมืองหลวง--โม่หยวน หน้าคุณดูไม่คุ้นเลยนะครับ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไร เป็นศิษย์สำนักใด แล้วจบจากที่ไหนครับ"

เมษอธิบายเสียงเบาอยู่ด้านข้าง "คุณหมอเจียง โม่หยวนคือแขกประจำของที่นี่ ชอบผูกไมตรีกับหมอทุกประเภท ชื่อเสียงโด่งดังมาก"