จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1016

บริษัทเทคโนโลยีหงเหมิน ห้องบันเทิงส่วนตัว

ประธานท่านอู๋กำลังถือไม้สนุกเกอร์ยืนเล่นอยู่คนเดียว ลอร่าผลักประตูเข้ามา

ตึ้ง!

สนุกเกอร์ลูกหนึ่งลงหลุม

ท่านอู๋ยืดตัวตรง เช็ดหัวไม้และเอ่ยถาม "ผลเป็นยังไง"

ลอร่านั่งไขว่ห้างและส่ายหัว "ล้มเหลวค่ะ จิ้งจอกเฒ่าเจียงห้านเฟยเจ้าเล่ห์นัก ถึงกับให้คนที่ชื่อ ‘เหอเจี้ยน’ เข้ารับการรักษาแทนเขา บอกว่ามีแต่ต้องรักษาเหอเจี้ยนจนหายเท่านั้นถึงจะไปรักษาเขาได้ แบบนี้เห็นเหอเจี้ยนเป็นตัวทดลองชัดๆ ไม่เชื่อใจหมอเลยสักนิด"

ท่านอู๋ยิ้ม "เป็นเรื่องธรรมดา จิ้งจอกเฒ่าตัวนั้นจะเอาร่างกายของตัวเองมาล้อเล่นได้ยังไง"

ชะงักไปนิดหน่อย เขาจึงกล่าวต่อ "แล้วโซคราติสก็เลยยอมแพ้ทั้งอย่างนั้นเหรอ"

"แน่นอนค่ะ" ลอร่าพูดอย่างเหนื่อยใจ "เขายโสขนาดนั้น หากโดนดูถูกแล้วจะยอมรักษาเหอเจี้ยนแต่โดยดีได้ยังไงกัน อีกอย่าง โรคนี้ประหลาดมากค่ะ ประเดี๋ยวประด๋าวคงไม่หาย หากรอจนโซคราติสรักษาเหอเจี้ยนจนหายจริงๆแล้วค่อยไปลอบสังหารเจียงห้านเฟย ถึงตอนนั้นทุกอย่างคงสายไปหมดแล้วค่ะ"

ท่านอู๋พยักหน้า "ใช่แล้ว ฉงเหมินและเซิ่งเล่อ ตระกูลจ้าวและตระกูลถาน ตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างจะสงบ แต่นั่นเป็นเพียงความสงบก่อนพายุจะโหมเท่านั้น สงครามใกล้เริ่มแล้ว ไม่มีเวลารอเขาค่อยๆรักษาเหอเจี้ยนหรอก"

ทันใดนั้น ท่านอู๋แสยะยิ้มร้ายและถาม "แล้วเดทที่เธอรับปากโซคราติสไว้ล่ะ"

"ภารกิจไม่สำเร็จ จะเดทอะไรกันคะ เขาเป็นคนมีศักดิ์ศรี ไม่ต้องให้ฉันพูดอะไรก็หดหัวกลับประเทศไปแล้วค่ะ"

"ดูไม่ออกเลยนะว่ามีเกียรติขนาดนี้"

ลอร่ากล่าวต่อ "จริงสิ แม้ว่าแผนลอบฆ่ารอบนี้ล้มเหลว แต่ได้ข้อมูลเกินความคาดหมายมาด้วยค่ะ เชื่อว่าพ่อบุญธรรมต้องสนใจแน่นอน"

"หืม ว่ามาสิ"

"ในการคัดเลือกหมอครั้งนี้มีคนหนึ่งปรากฏตัวค่ะ คนที่คุณใส่ใจมากแต่คิดไม่ถึง"

"มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ" ท่านอู๋ถามอย่างไม่ใส่ใจ "คนที่ฉันใส่ใจนอกจากเธอกับพี่ชายของเธอ รวมถึงเหวยซือที่ล่วงลับไปแล้วก็ไม่มีคนที่สี่อีก หรือว่าพี่ชายของเธอไปเข้าร่วมการคัดเลือกหมอด้วย"

ลอร่ายักไหล่ "ไม่ใช่พี่ชายอยู่แล้วค่ะ"

"แล้วคนคนนั้นเป็นใครล่ะ"

"ถ้าบอกคุณต้องตกใจแน่"

"ยัยนี่ เล่นแง่อะไรกับฉัน บอกมาสิว่าใคร"

ลอร่าหุบยิ้ม พูดออกมาสองคำด้วยสีหน้าเคร่งเครียด "เจียงชื่อ"

แป๊ะ!!!

ไม้นี้ ท่านอู๋แทงลูกออกจากโต๊ะสนุกเกอร์ไปเลย

"คืออย่างนี้ครับ หลังจากเหอเจี้ยนกินยาของคุณก็ระงับอาการได้ทันที ท่านประธานของเรานับถือและชื่นชมฝีมือการรักษาของคุณมาก เขาตัดสินใจว่าไม่ต้องรอจนรักษาเหอเจี้ยนหายครับ เขาอยากจะพบกับคุณตอนนี้เลย!"

นาทีนี้ หัวใจของเจียงชื่อสั่นไหวอย่างแรง

เขาพยายามข่มความปีติในใจและถาม "เมื่อไหร่ครับ"

หลิวจิ่งหมิงตอบ "เวลาและสถานที่แน่ชัดผมจะส่งเข้าไปในเมลคุณนะครับ"

"ได้ครับ"

"ถ้าอย่างนั้นก็ตามนี้นะครับคุณหมอเจียง ต้องได้เจอกันนะครับ"

"ต้องได้เจอกันครับ"

ตื๊ด สายถูกวางไป

เริ่นจื่อหลันถามอย่างแปลกใจ "ใครโทรมาเหรอ ทำไมท่าทางนายดูตื่นเต้นจังล่ะ"

เจียงชื่อหัวเราะ ก่อนจะตอบเริ่นจื่อหลัน "หลิวจิ่งหมิงโทรมาครับ เขาได้รับคำสั่งจากประธานให้นัดผมไปพบครับ"

ปิติ เซอร์ไพรส์

เริ่นจื่อหลันพูดอย่างดีใจ "ชื่อเอ๋อ ดูแล้วเจียงห้านเฟยคนนี้มีโอกาสเป็นพ่อของนายสูงมากเลยนะ!"