จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1017

บ่ายสอง ณ ภัตตาคารยวนหมิง

เจียงชื่อมาถึงหน้าประตูโรงแรมตามสถานที่และก่อนเวลาที่ส่งมาในอีเมล ครั้งนี้เขาไม่ได้พามาแค่เมษ แต่พาเริ่นจื่อหลันมาด้วย

ถ้าหนนี้เจียงห้านเฟยมาพบด้วยตัวเอง มีความจำเป็นมากที่ต้องพาเริ่นจื่อหลันมา

โดยเฉพาะหลังจากเริ่นจื่อหลันสันนิษฐานว่าที่เจียงห้านเฟยละเมิดกฎที่ตัวเองตั้ง มาพบเจียงชื่อก่อนไม่ใช่เพียงเพราะใบสั่งยาของเจียงชื่อให้ผลระงับอาการของเหอเจี้ยน แต่น่าจะเพราะ ‘คิดถึงลูก’ มากกว่า

ด้วยเหตุนี้ ครั้งนี้พวกเขาสามคนปฏิบัติการด้วยกัน เพื่อสืบให้รู้ว่าเจียงห้านเฟยคนนี้ใช่พ่อของเจียงชื่อหรือไม่

รถจอด ทั้งสามคนทยอยลงจากรถ

เจียงชื่อเดินนำ ทั้งสามคนมุ่งหน้าไปทางภัตตาคารยวนหมิง

ไม่รอให้พวกเขาเข้ามาใกล้ รปภ.คนหนึ่งโบกกระบองไปมาและคำราม "ออกไป!"

เจียงชื่อยิ้มบางๆ "พวกเรามาทานข้าว"

รปภ.พูดอย่างดูแคลน "วันนี้บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อเหมาโรงแรมไว้แล้ว คนอื่นๆห้ามเข้าไป พวกคุณรีบไปเถอะ"

บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อเหมาโรงแรม?

ถ้าอย่างนั้นก็ถูกแล้ว

เจียงชื่ออธิบาย "พวกเราได้รับคำเชิญจากบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ ตั้งใจมาร่วมงาน"

"หืม" รปภ.ถามด้วยสัญชาตญาณ "แล้วพวกคุณนำบัตรเชิญมาด้วยไหม"

"เปล่า"

"แล้วพวกคุณมีบัตรทำงานของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อไหม"

"ไม่มีเหมือนกัน"

รปภ.หัวเราะ "ไม่มีอะไรเลย ทำไมผมต้องปล่อยพวกคุณเข้าไปด้วย อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ พวกคุณเป็นนักข่าวจากหนังสือพิมพ์เล็กๆล่ะสิ ทั้งสามคนท่าทางลับๆล่อๆ ดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนดี"

เมษโมโห "นายพูดอะไรวะ"