จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1086

หลิวจิ่งหมิงที่อยู่ข้างๆ ถอนหายใจ พูดด้วยสีหน้าเศร้า "เดิมทีเราจะยืมดาบฆ่าคน ยืมมือท่านอู๋กำจัดเจียงชื่อทิ้ง แต่ตอนนี้ เจียงชื่อไม่เป็นไร แต่ท่านอู๋กลับซวยเสียเอง"

"ไม่ใช่แค่นี้!" เจียงห้านเฟยพูดว่า "เพิ่งได้รับรายงานมา เจียงชื่อได้การยอมรับจากไอ้แก่ถานหย่งเซิ่งแล้ว ตอนนี้ตำแหน่งของเจียงชื่อแข็งแกร่งมาก อยากทำอะไรเขาอีก คงยากมาก!"

สีหน้าของหลิวจิ่งหมิงไม่สู้ดีเข้าไปใหญ่

ก่อนหน้านี้ถึงให้เจียงชื่อเป็นผู้สืบทอด แต่หลิวจิ่งหมิงรู้แก่ใจ เจียงห้านเฟยให้ระเบิดเคลือบน้ำตาลเท่านั้น จงใจตบตาเจียงชื่อ ผู้สืบทอดที่แท้จริง ยังคงเป็นหลิวจิ่งหมิง

ดังนั้นหลิวจิ่งหมิงไม่เคยไม่พอใจ แถมยังเกรงใจเจียงชื่อมากด้วย

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว

เรื่องนี้ทำให้เจียงชื่อได้การยอมรับจากถานหย่งเซิ่ง แรงสนับสนุนในบริษัทก็มากขึ้นด้วย กลายเป็นผู้สืบทอดสมชื่อ

เรื่องจอมปลอมกลายเป็นเรื่องจริง

ตำแหน่งผู้สืบทอดของหลิวจิ่งหมิง จะโดนเจียงชื่อแย่งไปอย่างไร้เหตุผลแบบนี้เหรอ

เขากำหมัดแน่น ในใจเต็มไปด้วยความไม่พอใจ!

ตรากตรำสร้างมาหลายปี สุดท้ายโดนคนอื่นแย่งไปง่ายๆ ใครจะไปรับไหว

เจียงห้านเฟยยังคงด่าไม่หยุด "ไอ้แก่ถานหย่งเซิ่ง ไม่พูดถึงเรื่องที่เอาเงินก้อนใหญ่ไปจากฉันทุกปี ยังมาชี้นิ้วสั่งในบริษัทฉันอีก เหอะๆ คิดว่าเขาเป็นคนเปิดบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อหรือไง"

"ไอ้แก่ถาน ฉันจะเอาชีวิตแก ไม่ช้าก็เร็ว!"

จากคำพูดของเจียงห้านเฟย ดูออกว่าความแค้นที่เขามีต่อถานหย่งเซิ่งไม่ใช่แค่วันสองวัน

ไม่ว่าจะทำเรื่องอะไร ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในระยะเวลาอันสั้น ต้องใช้เวลาสั่งสมบ่มเพาะ

ความแค้นที่เจียงห้านเฟยมีต่อถานหย่งเซิ่ง มีมาอย่างยาวนานแล้ว