จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 120

บทที่120 จะเซ็นกับคุณ?

ฮัวเสี่ยงหรงยื่นให้อย่างง่ายดาย “อยากได้เงินเท่าไร เขียนได้เอง เห็นแก่ว่าพวกเราเคยรู้จักกันมาก่อน ถือว่าเป็นเงินชดเชยให้กับพวกคุณสองพ่อลูกก็แล้วกัน”

“แต่คุณต้องฟังให้ดี ได้รับเงินแล้ว ก็รีบไปซะ อย่าคิดเล่นตุกติกกับฉัน ถ้าต่อไปฉันพบว่าพวกคุณยังกล้าอยู่ในเขตเจียงหนานอีก ระวังให้ดีว่าฉันจะส่งคนไปฆ่าพวกคุณ”

ภาพใบหน้าผู้หญิงแพศยาตัวเป็น ๆ

ในใจของเธอเอาแต่คิดดูถูกเน่ร์เจิง คนไร้ค่าคนนี้ทำเป็นแค่อาหาร ชั่วชีวิตนี้คงไม่อาจปฏิบัติได้อย่างเท่าเทียมกันได้

เน่ร์เจิงกัดฟันกรอด ภายในใจเดือดดาลจนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว

แต่จะทำอย่างไรได้?

ดุด่า?

ไม่ได้ เน่ร์เจิงด่าไม่ชนะเธอแน่

ทุบตี?

ลงมือกับผู้หญิง หากเรื่องนี้แพร่งพรายไป จะเสียหายได้ ยิ่งกว่านั้นมือของเน่ร์เจิงมีไว้ทำอาหาร ไม่ใช่มีไว้ตบตี

หรือว่าจะรับเงินและจากไปจริง ๆเหรอ?

ไม่ง่ายเลยที่จะสร้างฐานลูกค้าที่นี่ได้ ไม่ง่ายเลยที่จะมีชีวิตในแต่ละวันอย่างสงบสุข จะละทิ้งทุกอย่างไปจริง ๆเหรอ ไปเริ่มต้นใหม่?”

เขาไม่เต็มใจ

โมโหจนไม่รู้จะทำอย่างไร

ขณะนั้น เจียงชื่ออุ้มเน่ร์เสี่ยวหวินเดินเข้ามา มองสำรวจไปที่ฮัวเสี่ยงหรง

“คุณเป็นซูเปอร์สตาร์ใช่ไหม? ทำไมถึงไม่เคยได้ยินมาก่อนล่ะ?”