จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 151

ในฐานะเทพแห่งสงครามชูร่าในเวสเตอร์แลนด์ เจียงชื่อไม่ใช่เพียง ‘ นักต่อสู้ ’ ที่มีความสามารถเท่านั้น เขายังมีพรสวรรค์ด้านการสืบสวนสอบสวนอีกด้วย

ถ้าไม่เช่นนั้น ไม่รู้ว่าเขาจะโดนคนลอบสังหารไปกี่หนก็นับไม่ถ้วนแล้ว

เมื่อเห็นการออกแบบที่ซับซ้อนของเต้ารับปลั๊กไฟ เขาก็รู้ในทันทีว่าโรงแรมนี้มีปัญหา ในตอนแรกก็คิดว่าคงเป็นเพราะโรงแรมไม่สะอาด จนกระทั่งเสิร์ฟโจ๊ก เจียงชื่อจึงรู้อย่างแจ่มแจ้งเลยว่า พนักงานในโรงแรมไม่มีทางทำอย่างนี้แน่นอน

กล่าวในอีกนัยหนึ่ง ไม่ใช่เพียงเป็นแค่พนักงานโรงแรมธรรมดาเท่านั้น

เพราะไม่ว่าพนักงานในโรงแรมจะใจกล้าแค่ไหน อย่างมากก็แค่กล้าแอบถ่าย จะกล้าไปวางยาแขกได้อย่างไร?

กล้าวางยา และวางเกินขนาดมากขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นก็คงจะต้องมีอะไรที่พิเศษแน่นอน

เจียงชื่อเพียงแค่สูดดมเพียงเล็กน้อย ก็รู้แล้วว่ายาที่ใส่ในโจ๊กเป็นยาอะไร และนั่นเป็นเพราะว่ารู้ จึงทำให้เขาโกรธมาก

เขาหยุดนิ่ง และโทรไปหาราศีมีน หนึ่งในกองทองสิบสองปีนักษัตร

ในบรรดาสิบสองราศี ราศีมีนเป็นราศีที่พิเศษมากราศีหนึ่ง

ไม่ว่าเทพแห่งการต่อสู้ในสงครามจะไปไหน เขาก็จะติดตามไปที่นั่นด้วย และแอบทำหน้าที่ให้เจียงชื่อ ทั้งยังรักษาความปลอดภัยให้ทำเจียงชื่ออย่างลับๆด้วย

ในกองทองสิบสองปีนักษัตรประหนึ่งว่าเป็น ‘ ผู้พิทักษ์ส่วนตัว ’ อย่างไงอย่างนั้น

“ ฮัลโหล ราศีมีน? ”

“ ครับ ”

“ ช่วยซื้ออของบางอย่างแล้วส่งมาที่ห้องผมหน่อย ”

“ อะไรครับ? ”

“ หมู ”

“ …… ”

แม้ว่าราศีมีนจะผ่านบททดสอบ และรู้จักเจียงชื่อเป็นอย่างดี แต่เมื่อได้ยินคำนี้ก็ทำให้เขาอึ้งไปอยู่สองสามวินาที

“ หมู? ”

“ ใช่ เอาหมูตัวเมียที่ยังไม่ตาย และตัวไม่ต้องใหญ่มาก ส่งมาที่ห้องผมภายในสิบห้านาที ”

แม้ว่าจะเป็นคำสั่งที่แปลกเอามาก แต่เนื่องจากเป็นคำสั่งของเทพแห่งการต่อสู้ในสงคราม ก็จะต้องปฏิบัติตาม

“ รับทราบ ”

หลังจากวางสาย เจียงชื่ออดทนรออย่างใจเย็น สิบห้านาทีผ่านไป กริ่งประตูก็ดังขึ้น

เปิดประตูออก ราศีมีนได้ส่งหมูตัวเมียตัวหนึ่งมาถึงห้อง ไม่นับว่าตัวใหญ่มาก ส่วนคนที่มาถึงนั้นเป็นคน ขายาวมาก ประมาณเมตรหนึ่งได้

“ ลูกพี่ครับ ลูกพี่จะเอาสิ่งนี้ไปทำอะไรครับ? ”