จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 153

เมื่อลงลิฟต์มาถึงล็อบบี้ชั้นที่หนึ่ง เจียงชื่อทำตัวเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น หน้าของเขายังคงนิ่งสงบ

เพิ่งเดินได้ไม่กี่ก้าว ก็ได้ยินติงเมิ่งเหยนตะโกนเรียกเขา “ เจียงชื่อ!”

เจียงชื่อหยุดนิ่งไป และเห็นติ่งเมิ่งเหยนเดินมาพร้อมถุงใบใหญ่ใบเล็ก

“ คุณเข้าห้องน้ำเป็นสี่สิบนาทีเลยหรือไง? คุณตกส้วมแล้วมั้งเนี่ย? ”

เจียงชื่อเกาหัว “ เออ......ท้องเสียนิดหน่อยน่ะ รู้สึกไม่ค่อยสบาย ”

ติงเมิ่งเหยจากพ่นลม ยกหีบห่อในมือเธอ แล้วพูดขึ้น “ ฉันซื้อของอร่อยมาให้นายเยอะแยะเลย ไปกันเถอะ พวกเรากลับไปกินที่ห้องกัน ”

ทันทีที่พูดจบ ก็ได้มีเสียงกรีดร้องของผู้หญิงดังขึ้น เสียงแหลมจนหูจะแตก

“ ไอ้ลามก~~!!!”

“ ไอ้โรคจิต~~!!!”

สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่นั่น

เดิมทีจอขนาดใหญ่ตรงล็อบบี้กำลังออกอากาศวิดีโอสั้นที่ส่งเสริมการขายของโรงแรมอยู่ แต่อยู่ๆก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้กลายเป็นวิดีโอเรียลไทม์ในห้องได้

ดูจากมุมกล้อง และความละเอียดแล้ว ดูเหมือนว่าจะโดนแอบถ่าย

แอบถ่ายนั้นไม่ได้น่ากลัวเท่าไหร่ แต่ที่น่ากลัวคือเนื้อหาที่กำลังออกอากาศอยู่

ในห้องเห็นเพียงผู้ชายคนหนึ่ง และ......หมูตัวเมีย

ชายคนนั้นเหงื่อท่วมไปทั้งตัวราวกับว่าโดนฝนมาอย่างไงอย่างนั้น

หมูตัวเมียกรีดร้องอย่างต่อเนื่อง โดยไม่ลดละ!

ละครเวทีเรื่องเด็ด กำลังจะแสดงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง

มีการวิจารณ์มากมายจากคนด้านล่าง

“ มีใครบอกฉันได้ไหม ว่าฉันตาฝาดไปหรือเปล่า? ”

“ ผู้ชายคนนี้ ช่างแปลกคนจริงๆเลย ”

บางคนก็รับไม่ได้ แล้วไปยืนอาเจียนอยู่ตรงข้างถังขยะ

เมื่อติงเมิ่งเหยนเหลือบมองไปเห็นก็ตกใจจนสติแตกไปเลย ในฐานะที่เป็นสาวพรหมจารี เธอไม่เคยสัมผัสกับผู้ชายเลยแม้แต่น้อย และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่คนเขาจะทำกันด้วย?

เธอมองไป “ เจียงชื่อ ทั้งหมดนี่มันอะไรกันเนี่ย? ”