จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1540

รุ่งเช้า วิลล่าตระกูลถาน

ถานหย่งเซิ่งคลุมกายด้วยเสื้อคลุมหนา นั่งอยู่กับโต๊ะในสวนดอกไม้นอกประตูใหญ่ สูบอัดบุหรี่มวนต่อมวน

ทุกคนต่างก็รู้ได้ว่า เขากำลังอารมณ์หงุดหงิดอย่างมาก

พ่อบ้านเฒ่ายืนเป็นเพื่อนอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบสงบ ตอนนี้คำปลอบใจใด ๆ ล้วนไร้สาระ

ถานหย่งเซิ่งไม่เข้าใจ ทำไมถานกั๋วต้งถึงต้องฆ่าตัวตาย？

มันกวนทำเรื่องอย่างสิ้นคิดแท้ ๆ！

พูดได้ว่า หมากนี้ของถานกั๋วต้ง ป่วนเกมของเขาไปทั้งกระดาน ทำเอาแผนที่เขาวางไว้วุ่นกันไปหมด และผู้ที่ได้รับประโยชน์เต็มจากเกมป่วนนี้มีคนเดียว-----เจียงชื่อ

เนิ่นนาน

ถานหย่งเซิ่งเอ่ยปากพูดเนือย ๆ ว่า “การตายของถานกั๋วต้งนี้ ก็หมายความว่าต้องปล่อยเจียงชื่อไป แผนที่ฉันวางไว้อย่างยากลำบาก ทั้งหมดต้องจบเหลือที่สูญเปล่า”

พ่อบ้านเฒ่าจึงได้พูดขึ้นว่า “ตอนนี้สถานการณ์ก็กลับไปอยู่ในสภาพยื้อยุดกันอย่างเดิม ฝ่ายเรากับเจียงชื่อต้องกลับไปที่จุดสตาร์ทเริ่มกันใหม่”

ถานหย่งเซิ่งขมวดคิ้วแน่น “ไม่ใช่จุดสตาร์ทเดียวกันแล้ว ฉันเสียถานกั๋วต้งที่เป็นหมากตัวสำคัญนี้ไป อีกยังเสียสาขาไปอีกหนึ่งสาขา ขณะเดียวกันยังเสียข้อมูลและเทคโนโลยีไปอีกจำนวนมาก ตระกูลถาน ก้าวถอยหลังไปสิบปี”

ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นจากการฆ่าตัวตายของถานกั๋วต้งทั้งนั้น

ถานหย่งเซิ่งใช้ความคิดทั้งร้อยแปดพันเก้า แต่คิดไม่ได้ถึงตรงถานกั๋วจะหาญกล้าถึงขนาดเลือกฆ่าตัวตาย

พ่อบ้านเฒ่าถามไปว่า “นายท่าน ตอนนี้พวกเราควรจะทำอย่างไร？ถ้าเกิดเจียงชื่อไปรวมตัวกับตระกูลจ้าว กับตระกูลตระกูลเชียงอีก สามฝ่ายมารุมล้อมกรอบเรา นั่นคงจะทำให้วันข้างหน้าของพวกเราต้องลำบากเป็นแน่”

ถานหย่งเซิ่งเคาะก้นบุหรี่ที่ขอบโต๊ะ พูดเสียงชืด ๆ ว่า “เหตุการณ์เมื่อถึงเวลาก็จะเข้าที่เอง สุดท้ายฉันก็ต้องใช้หมากอีกตัวของฉันได้แล้ว หมากตัวเด็ด”

พ่อบ้านเฒ่าตาตื่นอย่างหวาดกลัว “นายท่าน ท่านจะใช้เขาหรือ？”

……

บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ เจียงชื่อนั่งอยู่ภายในห้องทำงาน

เขาก็ได้รู้ข่าวที่ถานกั๋วต้งฆ่าตัวตายแล้ว

พูดได้ว่า การตายของถานกั๋วต้งสำหรับเจียงชื่อนั้น เป็นเรื่องที่ ‘ควรแก่การยินดี’ เรื่องหนึ่ง

เพราะด้วยเหตุนี้ แผนการต่าง ๆ ทั้งหมดของถานหย่งเซิ่งก็กลายเป็นเรื่องคุยเล่นไป

ถานหย่งเซิ่งสูดหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกหนึ่ง ค่อย ๆ เดินไปข้างหน้าถานเฉิงยี่ สีหน้าครอบเต็มด้วยความเสียใจ รู้สึกน้ำตาก็แทบจะทะลักออกมาแล้ว

ถานเฉิงอี้เห็นสภาพของเขาแบบนั้น สะบัดเสียงฮึออกจมูก พูดอย่างเหยียด ๆ ว่า “เป็นไรทำหน้าเสียเศร้าหมอง？ใช่ว่าตรวจเจอมะเร็งตับขั้นสุดท้าย จะตายในอีกสองวันนี้แล้วสิ？”

เขาก็แค้นถานหย่งเซิ่งเป็นที่สุด

ถานหย่งเซิ่งเบ้ปากพูดไปว่า “ลูกเอ๋ย นายแค้นพ่อของนายถึงขนาดนี้เลยหรือ？”

ลูก？

พ่อ？

ถานเฉิงยี่หัวเราะลั่นขึ้นมาในทันที พูดไปว่า “ไอ้แก่ แกเล่นเกมน้ำใจกับฉันให้มันน้อย ๆ หน่อย จะบอกให้นะ ใช้ไม่ได้หรอก！ตอนนี้ฉันมีแต่แค้นอยากจะเห็นแกตายไปทันทีนี้เลย แกตายไปได้ สำหรับฉันนั้นเป็นเรื่องที่น่าดีใจที่สุดในโลกเลย”

เห็นภาพฉากนี้ พ่อบ้านเฒ่าที่อยู่ข้าง ๆ ได้แต่ส่ายหัว

นี่จะปล่อยได้ยังไง？

น่ากลัวว่าพอปล่อยออกมา ถานเฉิงยี่ก็จะไปร่วมมือกับเจียงชื่อ มีหรือจะยอมเป็นหมากให้ถานหย่งเซิ่งใช้เดิน？