เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนก็ยิ่งโกรธมากขึ้นกว่าเดิม
อันที่จริงครั้งแรกก็ดีมากพอแล้ว ยังคะยั้นคะยอให้ถ่ายรอบที่สองอีก ครั้งที่สองก็สมบูรณ์แบบมาก ไม่มีข้อผิดพลาดเลยแม้แต่น้อยแล้ว แต่ก็ยังหาข้ออ้างมาตำหนิให้จนได้ บอกว่าอะไรนะ ตอนล้มดูปลอมไปหน่อย ถ่ายเทคสามใหม่อีกครั้ง
แม้แต่คนตาบอดก็ยังดูออกเลยว่าโหลวซินเยว่นั้นตั้งใจแกล้งหลิงเหยา
ทุกคนรู้สึกโกรธมากแต่ต่างไม่กล้าพูดอะไร
ก็โหลวซินเยว่ใหญ่ที่สุดนี่หน่า? หนังเรื่องนี้จะออกมาดีแย่แค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับตัวโหลวซินเยว่ไม่ใช่เหรอ?
อดทนเถอะ
ผู้กำกับระงับความโกรธนั้นไว้ ตะโกนขึ้น “ ฉากเมื่อกี้ไม่ได้เลย ถ่ายใหม่อีกรอบ Action!!!”
หลิงเหยากัดริมฝีปากแน่น ไม่ได้เรียกร้องใดๆ และถ่ายหนังต่อไป
ความแตกต่างของครั้งนี้กับครั้งที่แทบไม่ต่างเลย แต่หลิงเหยาให้ความสำคัญกับท่าที่ล้มลงไปมาก เธอล้มลงไปจริงๆ โดยไม่ได้ระมัดระวังอะไรเลย
หญิงสาวในวัยยี่สิบต้นๆ ไม่ได้ระวังท่าที่จะล้มลง ทั้งยังล้มลงบนพื้นคอนกรีตอีกด้วย
บอกได้คำเดียวเลยว่า เจ็บ
หลิงเหยาได้แสดงความขมขื่นออกมาทั้งหมด
อันที่จริงแล้วไม่ต้องแสดงก็ได้ ตอนนี้เธอเองก็ขมขื่น และเจ็บปวดมากพอแล้ว
“ Cut ”
ครั้งนี้ผู้กำกับชิงลงมือ และพูดกับโหลงโหลวซินเยว่ก่อน “ ครั้งนี้หลิงเหยาล้มได้สมจริงมากๆ ทุกฉากทุกตอน ทั้งยังแสดงได้ดีมาก คงไม่เป็นไรแล้วเนอะ? ”
โหลวซินเยว่หัวเราะคิกคัก แล้วดื่มชา พูดขึ้นโดยไม่เร่งไม่รีบ “ อึ้ม ยัยคนนี้แสดงได้ดีทีเดียว แต่ว่าคนที่แสดงกับเธอนั้นไม่ได้เลย ความเกรี้ยวกราดอะไรก็ไม่มีเลย ในความคิดฉัน ถ่ายอีกรอบเถอะค่ะ ”
“ นี่...... ”
ผู้กำกับโกรธจนอยากสบถออกมา มันก็แค่เป็นเรื่องที่กลั่นแกล้งกันไร้สาระ
ไม่มีทางเลือก เขาระงับความโกรธไว้ แล้วพูดขึ้น “ ถ่ายใหม่อีกครั้ง Action!!!”
ครั้งแล้วครั้งเล่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...