จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 166

เมื่อเจียงชื่อแสดงความโกรธ และศักยภาพที่อยู่ในร่างกายของตัวเองออกมานั้น ขนาดควายสิบตัวก็ยังรั้งเขาไม่อยู่เหมือนกัน ตอนนี้เฉิงดันถิง เธอก็อยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้า คายไม่ออก แต่สุดท้าย เธอก็ต้องจำใจพาเขาไปหาเว็บหนังออนไลน์สามขาใหญ่บริษัทพวกนั้น

อันดับแรก พวกเขาไปที่ตึกของบริษัท ‘ บริษัทวิดีโอเอกพจน์ ’

จากนั้น ก็เข้าไปในห้องทำงานของประธานใหญ่ของบริษัทนี้ ประธานบริษัทนี้ชื่อว่าหยวนโหย่วชาง เขาก็ถือว่าเป็นคนที่ค่อนข้างจะเกรงใจ เมื่อเห็นเจียงชื่อเข้ามาแล้ว ก็บอกให้เขานั่งลงที่โซฟา จากนั้น ก็นำชาและขนมทานเล่นเสิร์ฟขึ้นมา เขาให้การต้องรับที่ดีเป็นอย่างมากต่อเจียงชื่อ

หยวนโหย่วชางยิ้มออกมา และถามว่า “ เหตุใดวันนี้ประธานเจียงถึงว่างขนาดนี้กันเชียวครับ ทำไมถึงมาหาผมได้? ”

เจียงชื่อก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง เข้าพูดออกมาตรงๆ เกี่ยวกับเหตุผลที่ตัวเองมาหาเขาวันนี้ว่า “ สาเหตุที่ผมมาวันนี้ ก็แค่อยากจะเข้าใจบางเรื่องให้มันชัดเจนกว่าเดิมหน่อย บริษัทของผมขอลงทุนให้กับการถ่ายทำหนังออนไลน์ที่ชื่อ《ที่แท้เป็นเธอ》ไม่ทราบว่าทางบริษัทของคุณ สามารถโปรโมตหนังเรื่องนี้ ให้อยู่ในตำแหน่งหน้าแรกของเว็บได้หรือเปล่า ”

หยวนโหย่วชางหัวเราะออกมาแบบขมขื่นเล็กน้อย จากนั้น ก็ลุกขึ้นยืน พร้อมกับเดินไปประมาณสองสามก้าว และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหัวเราะเบาๆ ว่า “ประธานเจียงครับ หนังออนไลน์ที่ถ่ายทำโดยอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ของพวกคุณ ระดับฝีมือและคุณภาพพวกนั้น มันก็ไม่ต้องเอาลงมาเทียบชั้นแล้ว ถ้ายึดตามหลักเหตุผล พวกผมก็ควรที่จะจัดการพื้นที่ตำแหน่งหน้าแรกเพื่อการโปรโมตหนังของพวกคุณให้ แต่ตอนนี้ ปัญหามันติดอยู่ที่ว่าหน้าแรกที่ใช้โปรโมตเหล่านั้น มันเต็มแล้ว มันไม่มีที่เหลือว่างแล้วจริงๆ ครับ”

“ ถ้าไม่งั้น เอาอย่างนี้ไหมครับ? ท่านประธานเจียง คุณรออีกสักช่วงหนึ่ง อาจจะประมาณหนึ่งเดือน หรือไม่ก็สองเดือนให้หลัง ตำแหน่งในการโปรโมตนั้น มันก็ว่างแล้ว ถ้าถึงตอนนี้ ผมรับปากคุณแน่นอน ว่าผมจะเหลือที่บนนั้นไว้ให้คุณ แบบนี้พอได้หรือเปล่าครับ? ”

เจียงชื่อหัวเราะออกมาแบบเย็นยะเยือกภายในใจของตนเอง

หนึ่งเดือน สองเดือน มันจะลากยาวแบบนี้ได้เหรอ?

ในเมื่อก็ลงทุนแบบทุ้มหมดหน้าตักไปแล้ว เงินที่ทุ่มใส่เข้าไปในโปรเจกต์นี้ มันก็ไม่ใช่น้อยๆ อีกด้วย แล้วมันยังจะมีเหตุผลให้เขาจับอยู่ในมือ โดยไม่ปล่อยลงไปอีกเหรอ?

อีกอย่างนะ เป็นใครก็ฟังออก ว่าหยวนโหย่วชางจงใจหาข้ออ้างที่จะยืดออกไปเรื่อยๆ

ถ้าเกิดว่ารอไปหนึ่งถึงสองเดือนแล้ว เกรงว่าสุดท้าย มันก็น่าจะยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเป็นแน่ มันจะยิ่งยืดยิ่งยาวไปกันใหญ่ ยืดออกไปจนทำให้เขาอยากจะละทิ้งมันไปนั่นเอง

คนอย่างหยวนโหย่วชางแบบนี้ ที่ในเมื่อก็ไม่ได้ไปทำให้คนอื่นโกรธเอา แต่ก็สามารถทำให้คนอื่นถอยออกไปเองได้ โดยใช้คำว่า ‘ รอ ’