จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 410

ถนนกว้างขวาง ซุปเปอร์คาร์ห้อตะบึงทะยานไปด้วยความเร็วสูง

เจียงชื่อกำลังขับ รถเฟอร์รารี่ 458 อยู่บนท้องถนน อัตราความเร็วเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ กำลังขับอย่างเพลิดเพลิน ถึงขั้นเปิดหน้าต่าง สัมผัสได้ถึงเสียงหวีดหวิวของกระแสลมกระโชกแรง

ในฐานะผู้ชาย ทุกคนล้วนมีงานอดิเรกของตัวเอง

บางคนชอบเล่นเกม บางคนชอบการ์ตูน บางคนชอบบ้าน บางคนชอบเดินท่องเที่ยว

เจียงชื่อรักรถ

แม้มันจะเป็นรถเก่า แต่ดีร้ายยังไงก็เป็นรถเฟอร์รารี่ และเป็นซุปเปอร์คาร์ที่มีมูลค่ามากกว่าสองล้าน สำหรับเจียงชี่อที่ใช้บริการรถแท็กซี่มาแรมปี ได้ขับรถซุปเปอร์คาร์แบบนี้เป็นครั้งคราว มันเจ๋งจริงๆ

มันก็เหมือนกับคนที่เลิกบุหรี่มานาน จู่ๆ วันหนึ่งสามารถพ่นควันได้ ความรู้สึกจากมวนสู่มวน มันยากจะบรรยายจริงๆ

เจียงชื่อในตอนนี้กำลังสนุกกับการที่ได้ควบคุมรถอย่างเต็มที่ ใช้เทคนิคต่างๆ ตามใจชอบ ราวกับคนไร้สติราวกับภาพลวงตา

ขณะที่ขับไปเรื่อยๆ ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าทางข้างหน้าเหมือนจะมีอะไรผิดปกติ

เขาเหยียบเบรกอย่างมั่นคง รถหยุดหลังจากเลื่อนไปหลายร้อยเมตร เป็นอย่างที่คาดไว้เมื่อเห็นว่าทางข้างหน้ามีมอเตอร์ไซค์เจ็ดถึงแปดคันขวางอยู่

กลุ่มชายฉกรรจ์แต่งกายไม่สุภาพนั่งอยู่บนขอบรั้ว ในมือถือไม้เบสบอล

ดูจากท่าทาง เหมือนกับต้องการกำจัดใคร

เจียงชื่อวางมือบนพวงมาลัย มองคนเหล่านี้อย่างเย็นชา

เป็นไปตามที่คิดไว้ คนพวกนี้ทั้งหมดเดินเข้ามา แต่ละคนรายล้อมมองดูรถ ส่วนปากก็พ่นคำด่าไปด้วย

เจียงชื่อไม่แสดงสีหน้า สังเกตอยู่เงียบๆ

เขาต้องการรู้ว่าคนเหล่านี้มาหาเขาด้วยจุดประสงค์ใด หรือเป็นการดักปล้นบนท้องถนนโดยบังเอิญ ถ้าเป็นอย่างหลังก็ดี ถ้าเป็นอย่างแรก เช่นนั้นก็มีปัญหาแล้ว

ใครกันที่อยากจัดการเขา

"ลงรถ!!!" อันธพาลคนหนึ่งทุบฝากระโปรงรถ

เจียงชื่อขมวดคิ้วเล็กน้อย ที่เขาทนไม่ได้ที่สุดคือคนไม่เคารพรถของเขา

เขาดับไฟ ดึงเบรกมือ เปิดประตูรถลงมา