จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 468

ถ้าหากเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป เจียงชื่อคงไม่สนใจ แต่นี่ซินจื่อหมินถูกลักพาตัวไป เรื่องนี้ร้ายแรงมาก

ไม่ว่ายังไง วิชาการแพทย์ของเจียงชื่อล้วนได้รับการถ่ายทอดมาจากซินจื่อหมิน ซินจื่อหมินเป็นอาจารย์ของเจียงชื่อ

เป็นครูหนึ่งวันดั่งเป็นพ่อลูกกันตลอดชีวิต

ด้วยความสัมพันธ์และเหตุผล ซินจื่อหมินถูกลักพาตัว เจียงชื่อจำเป็นต้องรีบไปช่วยแก้ปัญหาอยู่แล้ว

ติงเมิ่งเหยนเองก็รับรู้ได้ถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ เก็บนิสัยเอาแต่ใจอันน้อยนิด พูดเร่งออกไปว่า "เรื่องร้ายแรงมาก เจียงชื่อ คุณรีบไปดูเถอะ อย่าให้เกิดเหตุไม่คาดฝันเด็ดขาด"

เธอดีตรงจุดนี้นี่เอง

ไม่ว่าก่อนหน้านี้จะมีนิสัยเอาแต่ใจ หรือหึงหวงยังไง แต่พอเจอกับเรื่องที่จริงจังเป็นทางการ ติงเมิ่งเหยนก็จะเปลี่ยนเป็นคนที่จริงจังขึ้นมาทันที จะไม่เป็นภาระให้กับเจียงชื่ออย่างเด็ดขาด

เจียงชื่อหอมไปที่หน้าผากของติงเมิ่งเหยนหนึ่งที ใส่เสื้อกันหนาวแล้วเดินออกไปข้างนอก

"เจียงชื่อ"

"หืม"

ติงเมิ่งเหยนกัดที่ริมฝีปากเบาๆ มีคำพูดมากมายแต่รวมกันได้เป็นประโยคสั้นๆ "ระวังตัวด้วย"

"ผมจะระวัง"

ออกจากบ้าน ขับรถด้วยความเร็วไปบนถนนลาดยาง

ใช้เวลาไม่นาน เจียงชื่อก็มาถึงคลินิกเหรินจื้อ เพิ่งจะลงจากรถ ก็เห็นซินยุ่นเดินมาหาอย่างรีบร้อน

ทั้งสองพบหน้ากัน

ซินยุ่นพาเจียงชื่อเข้าไปในห้องข้างใน จากนั้นก็ปิดประตูหน้าต่างทั้งหมด

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น อยู่ดีๆ ทำไมคุณท่านซินจึงถูกลักพาตัวไปได้"

ซินยุ่นยื่นจดหมายที่คนร้ายส่งมาให้เจียงชื่อดู

"ก่อนหน้านี้ฉันเคยบอกกับคุณแล้ว ว่าพ่อของฉันต้องการจะไปจากเขตเจียงหนานระยะหนึ่ง ออกไปหาซื้อสมุนไพร ที่จริงที่ที่เขาไปก็คือหนานเฉิง เป็นสถานที่ที่เชื่อมต่อระหว่างธุรกิจสะอาดและธุรกิจมืด"

หนานเฉิง

หนานเฉิงอีกแล้วเหรอ

เจียงชื่อขมวดคิ้วแน่นขึ้น เห็นทีเขากับสถานที่หนานเฉิงมีปมให้ต้องแก้ซะแล้ว

ซินยุ่นพูดต่อไปอีกว่า "ก่อนหน้านี้พ่อฉันก็เคยไปมาแล้ว ทุกครั้งก็ไปสักสิบวันหรือครึ่งเดือนก็กลับมา แต่ครั้งนี้ไปนานมากแล้ว เอาแต่ทำงานตลอด"

"ฉันรู้สึกไม่ชอบมาพากล ก็เลยโทรศัพท์หาพ่อ ก่อนหน้านี้ยังรับสาย แต่หลายวันมานี้ไม่รับโทรศัพท์ "

"คืนนี้ ก็มีคนส่งจดหมายพวกนี้มาที่คลินิก ฉันเพิ่งรู้ว่าพ่อของฉันถูกคนลักพาตัวไปแล้ว"

เจียงชื่อเปิดจดหมาย อ่านอย่างละเอียด

ในจดหมายได้ระบุสถานที่และเวลาไว้อย่างชัดเจนมาก ต้องการให้ซินยุ่นทำตามข้อเรียกร้องในจดหมาย เอาเงินสดจำนวนห้าล้านส่งไปยังสถานที่ภายในเวลาที่กำหนดไว้

หลังจากอีกฝ่ายได้เงินแล้ว จะปล่อยคนออกมา

นอกจากนี้ แก๊งลักพาตัวยังส่งรูปถ่ายรวมไปถึงสิ่งของติดตัวของซินจื่อหมินมาด้วย ในรูปภาพทั้งหมดที่ส่งมาล้วนเป็นภาพที่ซินจื่อหมินถูกมัดตัวเอาไว้ มีหลายใบที่แสดงให้เห็นใบหน้าที่ถูกซ้อมจนมีเลือดไหลออกจากหางตา

ภาพถ่ายกับสิ่งของเหล่านี้ เพียงพอที่จะทำให้เชื่อได้ว่าซินจื่อหมินถูกลักพาตัวไปจริงๆ ไม่ได้เป็นการล้อเล่นแต่อย่างไร

สุดท้ายในสุดท้าย แก๊งลักพาตัวยังทิ้งคำพูดตามแบบฉบับไว้ท่อนหนึ่ง อย่าแจ้งตำรวจ ไม่อย่างนั้นตาย

ดูเนื้อหาข้อความทั้งหมดแล้ว เจียงชื่อวางจดหมายลง สูดหายใจเข้าลึกๆเฮือกหนึ่ง

ซินยุ่นถามขึ้นว่า "เจียงชื่อ ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรกันดี ฉันต้องแจ้งความ หรือต้องเตรียมเงินเพื่อเอาไปส่งดี"

ถ้าหากเป็นคนทั่วไป แน่นอนว่าต้องเลือกที่จะแจ้งความ

แต่เจียงชื่อไม่เหมือนกัน เป็นถึงเทพแห่งสงครามชูร่า เป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนาน เขาเป็นผู้บัญชาการสูงสุด

แจ้งความ

ขออภัย ฉันรับรู้ก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องแจ้งความ