จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 513

แต่เดิมเหยาฮังที่กำลังเจ็บใจอยู่แล้ว และเมื่อได้ยินคำพูดของเจียงชื่อก็ยิ่งทำให้เขาทำตัวไม่ถูก

หมายความว่าอะไร?

พากูไปกินๆ ดื่มๆ ช้อปปิ้งซื้อของอีกมากมาย ใช้เงินของกูไปก็เยอะแยะมากมายแต่สุดท้ายบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้? นี่มึงคิดว่ากูเป็นคนโง่แล้วล้อเล่นกับกูงั้นหรือ?

แต่เขายังแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น และยังฝืนยิ้มถามว่า "คุณเจียง คุณพูดอย่างนี้หมายความว่าไงครับ?"

เจียงชื่อพูดอย่างลำบากใจว่า "เฮ้อ ถึงแม้คุณจะเป็นคนใจกว้าง แต่ผมคิดว่าคุณไม่สนใจในศิลปะเลย ตลอดทั้งคืนที่ผ่านมา คุณไม่ได้แสดงความคิดเห็นใดๆ เกี่ยวกับศิลปะเลย ต้องขออภัยด้วยนะครับ ผมไม่คบกับเพื่อนที่ไม่มีศิลปะในตัว ผมว่าเราหยุดแค่ตรงนี้เถอะ"

"ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป รบกวนคุณอย่าตามผมอีกนะครับ บาย"

เฮือก~~!!!

เคยเจอคนที่แปลกประหลาดมาก็เยอะเหมือนกัน แต่ยังไม่เคยเจอคนที่แปลกประหลาดขนาดนี้มาก่อน

ใช้เงินคนอื่นไปตั้งหลายสิบล้าน ไม่เพียงแต่ไม่มีคำขอบคุณ แต่ยังหาว่าคนอื่นไม่มีหัวใจศิลปะ?

และนี่ยังไม่ใช่ประเด็นสำคัญ

เหตุผลที่เหยาฮังยอมจ่ายเงินทั้งหมดนี้ ก็เพราะเขาเห็นทรัพย์สินมูลค่านับพันล้านของเจียงชื่อ ดังนั้นเงินพวกนี้จึงเป็นแค่การลงทุนเท่านั้น เขาจะหาวิธีเอากลับมาภายหลังอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้คุณบอกว่าเป็นเพื่อนกันไม่ได้ มันเท่ากับว่าเรื่องทั้งหมดที่ทำมาก็เปล่าประโยชน์

ถึงเวลาเจียงชื่อปัดฝุ่นแล้วหนีหายไปอย่างไร้ร่องรอย พร้อมกับออกไปจากหนานเฉิง แล้วเหยาฮังจะหาเขาได้จากที่ไหน? เงินหลายสิบล้านที่เสียไปมันจะเกิดประโยชน์อะไร?

พูดตามตรงเหยาฮังเป็นรีกัลฮันเตอร์ที่คอยหลอกเศรษฐีมากมายอยู่ในหนานเฉิงนี้มานานหลายปีแล้ว แต่เขายังไม่เคยเจอเรื่องอะไรที่แย่ขนาดนี้มาก่อนเลย!

เมื่อคิดทบทวนดีๆ แล้ว เหยาฮังถึงตระหนักได้ว่า หรือว่าเขากำลังถูกหลอกอยู่?

เจียงชื่อคิดจะล้อเล่นกับเขาตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม? จงใจใช้ตังค์เขา แต่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นเพื่อนกับเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว?

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกผิดปกติ

"เดี๋ยวๆ เดี๋ยวนะๆ มันไม่ใช่แล้ว"