บทที่ 53 การแต่งงานใหม่
เจียงชื่อได้ยินเช่นนั้นก็อดไม่ได้ที่จะพูด เขาพอรู้ว่าเงินในบัตรนั้นมีเท่าไหร่ เพียงแต่ไม่คิดว่ามันจะมากมายขนาดนี้ แม้เขาจะต่อสู้มาหลายปี เรียนรู้วิธีการไม่แสดงสีหน้าไม่ว่าจะสุขหรือโกรธก็ตาม แต่ในตอนนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะตกใจอ้าปากกว้าง
เขายิ้มอย่างประหม่าพร้อมกับพูดว่า “ผู้จัดการหยวน ขอบคุณที่ดูแลมาตลอดในหลายๆปี บอกตามตรงว่าฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องเงิน หากไม่ได้การช่วยเหลือของคุณ เงินก็ฉันก็คงจะเป็นเงินที่‘สูญเปล่า’”
หยวนเจิ้นรู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก “คุณเจียงพูดแบบนี้เหมือนเป็นคนนอกอย่างงั้นแหละ อย่าพูดถึงช่วยคุณจัดการเรื่องเงินเลย แม้จะต้องอุทิศชีวิตให้ ผมก็จะไม่ลังเลเลยครับ”
“อะแฮ่ม มันดูจริงจังแล้ว”
หยวนเจิ้นยังคงพูดต่อ “คุณเจียง คุณเก็บการ์ดใบนี้เอาไว้ อยากจะใช้อะไรยังไงก็ได้เลยนะครับ ส่วนทรัพย์สินของคุณยังคงให้ผมจัดการดูแลให้ได้ แบบนี้คุณก็จะมั่นใจได้เลยว่าจะมีเงินเข้าบัญชีอย่างไม่ขาดสาย เงินที่‘สูญเปล่า’ของคุณก็จะสามารถทำ‘ประโยชน์และต่อยอด’ได้”
เจียงชื่อถามอย่างสงสัยว่า “งั้นแบบนี้วันหนึ่งจะได้เงินประมาณเท่าไหร่เหรอ”
หยวนเจิ้นยิ้ม “ การจัดสรรเงินทุนทั้งหมด การเป็นเจ้าของหุ้น อย่าพูดถึงเงินปันผลเลย ทรัพย์สินของคุณนั้นช่างมากมาย แค่กินดอกเบี้ยธนาคาร ทุกๆวันคุณจะสามารถทำเงินได้มากกว่าห้าล้านหยวน”
“มากกว่าห้าล้าน?”
นี่เป็นเพียงแค่การกินดอกเบี้ยธนาคาร หากคุณเพิ่มช่องทางหาเงินอื่นๆ คิดดูว่ามันจะได้เงินมหาศาลมากแค่ไหน
เจียงชื่อเป็นคนที่ค่อนข้างถ่อมตน มัธยัสถ์คนหนึ่ง ดูตามวิธีการใช้เงินของเขา ใช้เงินมากมายขนาดนี้กี่ชาติก็ไม่หมด
เจียงชื่อเหลือบตาไปมองบัตรทองม่วงมังกรฟินิกซ์ในมือของเขา แล้วพูดอย่างเย้ยหยันว่า“ เงินไม่ใช่ทุกอย่าง แต่หากไม่มีเงินเลยนั้นก็เป็นไปไม่ได้ แม้แต่ตัวฉันเอง บางครั้งก็ยังต้องก้มหน้าหาเงิน”
เขาใส่บัตรลงไปในกระเป๋ากางเกง ยืนขึ้นพร้อมกับพูดว่า “ฉันยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องไปทำ เพราะฉะนั้นคงไม่อยู่นานนัก”
หยวนเจิ้นประสานมือไหว้ “อย่างงั้นเชิญครับ ถ้าคุณมีเวลามาว่างก็มาหาผมที่นี่ได้ตลอดเวลา”
“ได้เลย”
“เดินดีๆนะครับ”
หลังจากมาจากธนาคารสวิส เจียงชื่อได้เรียนแท็กซี่ ให้ขับตรงมาที่สำนักงานของผู้บริหารระดับสูงในเขตเจียงหนาน
เขาเข้าไปในลิฟท์ มาถึงชั้นที่16 ที่ห้องทำงานของผู้บริหารระดับสูง
เจียงชื่อกวักมือเรียกมู่หยางอีหา’ขวดน้ำ’ ให้หน่อย ไม่ต้องใช้ฝีมือมากมาย ขวดน้ำ ก็ได้มาที่หน้าโต๊ะของเจียงชื่อแล้ว
นี่คือชายที่ดูละเอียดอ่อน มีแว่นตาสีทอง เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนที่สุภาพบุรุษเลยทีเดียว
หากเปรียบขวดน้ำกับคนอื่นๆ เขาดูเป็นคนที่ฉลาดแต่ยังขาดอำนาจแบบทหาร
นอกจากนี้เขายังถือว่าเป็น‘มันสมอง’ที่น่าเชื่อถือที่สุดของเจียงชื่ออีกด้วย
เจียงชื่อกล่าวอย่างตรงไปตรงมา :“ขวดน้ำ ฉันต้องการให้นายทำบางอย่างให้ฉัน”
“ลูกพี่พูดมาได้เลยครับ”
เจียงชื่อวางบัตรทองม่วงมังกรนกฟินิกซ์ ไว้บนโต๊ะ
“บัตรใบนี้นายเอาไป ฉันต้องการให้นายหาตัวตนที่เหมาะสม ช่วยฉันกลับไปที่บริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง”
หลังจากพาฉันกลับไป นายจะได้เป็นประธานกรรมการของบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง แต่ความเป็นจริงนั้น ฉันยังคงเป็นผู้ที่ควบคุมบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งอยู่”
ขวดน้ำพยักหน้า จากนั้นเก็บบัตรไป
“จะให้เริ่มดำเนินการเมื่อไหร่ครับ”
เจียงชื่อยิ้มออกมาเล็กน้อย “ตอนนี้ดำเนินการได้ทันทีเลย”
“รับทราบ”
……
ขณะนี้เอง บ้านพักต่างอากาศที่หมู่บ้านอพาร์ทเม้นหมิงเยี่ยน ติงเมิ่งเหยนนั่งบนโซฟา พร้อมกับถอนหายใจออกมา
ตอนนี้ครอบครัวของเขากำลังมีหนี้เก้าร้อยล้านท่วมหัวอยู่
ในขณะที่กำลังเศร้าอยู่นั้น เขาก็ได้รับสายโทรศัพท์จากติงฉี่ซาน พ่อของเขานั่นเอง
“ฮัลโหล พ่อ มีอะไรรึเปล่า?”
“มาที่ร้านกาแฟชิงเมิ่ง เลขที่224 ถนนฉางเหอ”
“ฮะ ไปที่นั่นทำไม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...