จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 547

รถดับเพลิงวิ่งออกไปไม่ถึงสองร้อยเมตรก็จอดลง จากนั้นนักดับเพลิงก็ลงจากรถ ไม่รู้ว่ากำลังพูดอะไร

ข้างหน้ามีการจราจรติดขัดอย่างหนัก คนขับลงทยอยจากรถมามุงดูมากขึ้นเรื่อยๆ

หลายคนชี้นิ้ววิพากษ์วิจารณ์ ราวกับกำลังด่ากราด

เมื่อเห็นภาพนี้ เจียงชื่อก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย พลางเปิดประตูลงจากรถ "พวกคุณนั่งนิ่งๆ อยู่บนรถ ผมจะไปดูข้างหน้า"

เจียงชื่อเดินเข้าไป ยังไม่ถึงข้างหน้าก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

ปรากฏว่ามีรถ SUV คันหนึ่งจอดอยู่ในช่องทางฉุกเฉิน ตัวรถทั้งยาวและกว้าง ปิดกั้นช่องทางฉุกเฉินทั้งหมดอย่างไม่เหลือช่องว่าง รถดับเพลิงที่อยู่ด้านหลังไม่สามารถผ่านไปได้เลย

รถดับเพลิงกำลังจะไปดับไฟ ซึ่งเกี่ยวข้องกับชีวิตของคน แต่กลับถูกขวางไว้ผ่านไปไม่ได้ นักดับเพลิงร้อนใจ กลุ่มคนที่มุงดูเห็นเช่นนั้นก็ร้อนใจเช่นกัน

แต่เจ้าของรถ SUV รวมถึงผู้หญิงที่นั่งข้างคนขับกลับไม่สนใจ

เจ้าของรถกำลังสวมหูฟังฟังเพลงอยู่ ฝ่ายหญิงกำลังส่องกระจกเขียนคิ้ว ไม่ได้สนใจคำพูดของคนอื่นเลย จนถึงขนาดเพิกเฉยต่อคำถามของนักดับเพลิง

สุดท้ายนักดับเพลิงก็เคาะกระจกรถอย่างแรงด้วยความร้อนใจ

เจ้าของรถจึงเดินออกมาแล้วพูดว่า "เคาะอะไร? เคาะหาแม่มึงเหรอ? รู้ไหมว่ากูเป็นใคร? ถ้ามาหาเรื่องกู มึงจะได้เห็นดีกัน!"

นักดับเพลิงตะโกนใส่ว่า "พวกเรากำลังรีบไปดับไฟ รถของคุณขวางช่องทางฉุกเฉินอยู่ กรุณาเลื่อนออกไปเดี๋ยวนี้"

เจ้าของรถพ่นลมหายใจออกมา

"เลื่อนออกไป? จะเลื่อนยังไง? รถติดแน่นขนัดขนาดนี้ ไหนคุณมาเลื่อนให้ผมดูหน่อย?"

"ว่าแต่ว่า คุณมาพูดกับผมด้วยน้ำเสียงแบบนี้ได้ยังไง?"

"รู้ไหมว่าผมเป็นใคร? ผมชื่อเซี่ยหยุน เซี่ยเมิ่งจื้อ กัปตันตำรวจเขตเจียงหนานเป็นพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของผม ถ้าล่วงเกินผม เชื่อหรือไม่ว่าผมจะไล่คุณออกเมื่อไหร่ก็ได้?"