จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 680

เมิ่งเหวินกัดฟันโดยไม่พูดอะไรเลย บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

หยางเหวยเค่อฉลาดแกมโกงมาก เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในทันทีที่เห็นท่าทางของเมิ่งเหวิน ดังนั้นทัศนคติที่มีต่อเมิ่งเหวินจึงเย็นชาในทันที และหันมาสุภาพต่อหลัวเฟิงและคนอื่นๆ แทน

หยางเหวยเค่อเป็นนักธุรกิจจริงแท้ เขามักจะเป็นมิตรกับคนที่ให้เงินมากกว่าและโมโหโดยไม่ไว้หน้าคนที่เงินน้อยกว่าเสมอ

เขาหันมาพูดกับหลัวเฟิงด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม "น้องเรารีบเซ็นสัญญากันเถอะ นับจากนี้ไปคลับฟุตบอลหยวนเทียนจะเป็นของบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งแล้ว ขอแสดงความยินดีที่คุณได้รับตำแหน่งหัวหน้าโค้ชของทีม ยินดีด้วย ยินดีด้วยนะ! "

บรรยากาศณตอนนี้รื่นรมย์มาก

ไม่นานพนักงานก็ยื่นสัญญามาให้พวกเขา

หยางเหวยเค่อพูดต่อว่า "น้องหลัวเฟิง พวกคุณเซ็นสัญญาเหล่านี้ก่อน แล้วฝ่ายบริหารกีฬาจะส่งคนไปตรวจสอบคุณสมบัติในการรับซื้อกิจการของพวกคุณ อันที่จริง มันก็แค่ขบวนการเท่านั้น หลังจากผ่านการยอมรับแล้ว หยวนเทียนก็เป็นของพวกคุณแล้ว"

หลัวเฟิงมีความสุขมาก เขาหยิบปากกาขึ้นมาและเริ่มเซ็นสัญญา

ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรเลย แต่เมิ่งเหวินที่นั่งตรงข้ามเขาหัวเราะคิกคักอย่างกะทันหัน

เขานั่งไขว้ขาอีกครั้งและจุดบุหรี่หนึ่งมวน จากนั้นก็กล่าวในขณะที่สูบบุหรี่ไปด้วย " เซ็นสิ เซ็นเลย เซ็นไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร พวกคุณไม่มีทางเข้าซื้อคลับหยวนเทียนได้หรอก"

หลัวเฟิงหยุดปากกาในมือแล้วมองไปที่เมิ่งเหวิน " นี่คุณกินองุ่นไม่ถึงแล้วเที่ยวพูดองุ่นนั้นเปรี้ยวหรือ? หลังจากลงนามในสัญญาและผ่านการทดสอบในภายหลัง คลับหยวนเทียนก็จะเป็นของบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้ว มันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณเลย บอกตามตรง ตอนนี้คุณออกไปได้แล้ว คุณจะอยู่รออะไรอีก?"

เมิ่งเหวินพ่นควันบุหรี่ออกมา "ผมอยู่รออะไร ก็อยู่รออะไรการเซ็นสัญญาในอีกสักครู่ไง"

" นี่คุณ? " หลัวเฟิงเยาะเย้ย "เจ้านายหยาง ได้ตัดสินใจที่จะขายคลับให้กับบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งแล้ว คุณยังจะเข้าซื้อมันอีกหรือ? มันจะเป็นไปได้หรือ?"

"อาจเป็นไปได้นะ เพราะพวกคุณไม่มีคุณสมบัติในการเข้าซื้อ"

"คุณบอกไม่มีก็ไม่มีจริงๆ หรือไง? "

"ผมไม่ได้เป็นคนพูดสักหน่อย แต่เจ้าหน้าที่การบริหารงานกีฬาทั่วไปเป็นคนพูดต่างหาก"

หลัวเฟิงอยู่ในวงการนี้มานานหลายปีแล้ว จึงรู้ว่ามีความชั่วร้ายแอบแฝงอยู่ในนี้มากมาย เมื่อได้ยินคำพูดของเมิ่งเหวินเขารู้สึกผิดปกติในทันที

เขาจ้องไปที่หลัวเฟิงและพูดอย่างเย็นชา " คนที่มาทำการยอมรับมีพิรุธหรือ?"

เมิ่งเหวินพ่นบุหรี่ออกมา " นี่ คุณกล้ากล่าวหาเจ้าหน้าที่การบริหารงานกีฬาทั่วไปงั้นหรือ? มันคือการใส่ร้ายคนอื่นชัดๆ! "

ยิ่งพูดแบบนี้ก็ยิ่งมีพิรุธ

มือที่ถือปากกาเซ็นสัญญาของหลัวเฟิงเริ่มสั่นระริก เขารู้ดีว่าเรื่องนี้ซับซ้อนและลึกแค่ไหน หากมีปัญหาขึ้นมาจริงๆ ตอนนี้เซ็นสัญญาไปมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์อะไร

เมิ่งเหวินพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า " เงินทองก็ต้องใช้กับสิ่งที่จำเป็นและฉุกเฉินที่สุดสิ คุณจะเอาเงินทั้งหมดมาซื้อคลับหยวนเทียนได้อย่างไรกัน? หากมีจุดใดที่คุณจัดการได้ไม่ทั่วถึง มันก็จะกลายเป็นอุปสรรคของคุณ"

ความหมายของประโยคนี้ชัดเจนมาก หากใครยังไม่เข้าใจความหมายของมันก็เป็นคนโง่ล่ะ