จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 692

ติงเมิ่งเหยนรู้สึกอึดอัด หนึ่งคือเธอไม่ชอบกินเหล้า สองคือไม่ชอบเล่นไพ่ การอยู่ที่นี่จึงทำให้เธอรู้สึกแย่ไปทั้งตัว

แต่ติงเฟิงเฉิงกลับพูดมาว่า "น้องเล็ก เธอรู้รึเปล่าว่าปกติแล้วฉันชอบเล่นอะไรที่สุด?"

ติงเมิ่งเหยนส่ายหน้า

"สามพยางค์——ไพ่สามใบ! เล่นง่ายแต่ตื่นเต้น"

พูดไป เขาก็ดึงติงเมิ่งเหยนลงไปนั่ง โต๊ะตัวนี้ได้มีคนนั่งอยู่สี่คนแล้ว รวมกับติงเฟิงเฉิงและติงเมิ่งเหยนแล้วก็มีหกคน

"จะเล่นมั้ยคะ?" พนักงานแจกไพ่ถาม

"เล่น" ติงเฟิงเฉิงโยนบัตรใบหนึ่งออกไป "คุณรู้รหัสอยู่แล้ว เอาเงินทั้งหมดในนั้นไปแลกเป็นเหรียญชิป"

ไม่นาน ก็มีคนเอาเหรียญชิปที่แลกเสร็จแล้วมาให้

มีทั้งสิบ ห้าสิบ และร้อย

ติงเมิ่งเหยนถามไปด้วยความสงสัยว่า "มันคิดยังไงเหรอคะ?"

"ง่ายมาก สิบก็เท่ากับหนึ่งแสน ร้อยก็เท่ากับหนึ่งล้าน ง่ายมากเลยใช่มั้ย?"

ติงเมิ่งเหยนได้ยินก็ถึงกับอึ้งไปเลย มองดูชิปในมือของติงเฟิงเฉิงอย่างคร่าวๆ มันไม่น่าจะต่ำกว่าสามสิบล้านเลย! เงินมากมายขนาดนี้ เขากล้าเอาออกมาด้วย

ติงเฟิงเฉิงแบ่งเหรียญชิป 'ร้อย' มาให้ติงเมิ่งเหยนสองเหรียญอย่างไม่คิดอะไรมาก

"น้องเล็ก นี่ถือเป็น 'ทุน' ที่ฉันให้เธอยืม ถ้าชนะก็อย่าลืมเอสมาคืนฉันด้วย"

"หา? ฉันไม่......"

"หึ น้องเล็ก เธอคงไม่คิดจะทำให้ฉันเสียอารมณ์หรอกใช่มั้ย? ถ้าเธอไม่เล่น ฉันก็จะเซ็งมากเลยนะ"

"คือ......"

ติงเมิ่งเหยนรู้สึกอึดอัดมาก เธอจะไปรู้ได้ยังไงล่ะว่าติงเฟิงเฉิงจะพาเธอมาเล่นไพ่ที่นี่?

ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ เธอก็คงไม่มาตั้งแต่แรกแล้ว

ตอนนี้ขึ้นหลังเสือมันก็ลงยากแล้ว

ถ้าไม่ยอมเล่น มันก็มีแต่จะทำให้ความขัดแย้งมีมากขึ้น แต่ถ้าเล่น มือใหม่อย่างเธอจะไปเล่นชนะมือเก่าที่มากมายแบบนี้ได้ยังไง? แถมยังเล่นกันหนักมาก แพ้แค่ครั้งเดียวยังรู้สึกปวดใจเลย

จะทำยังไงดี?

เจียงชื่อในตอนนี้ มองแผนการออกแล้ว