จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 73
บทที่ 73 อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์
ระหว่างเดินทางกลับ เฉิงดันถิงได้จมอยู่ท่ามกลางความสุขมาตลอดทาง
เมื่อสติคืนกลับมา เธอพูดกับเจียงชื่อว่า “ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมาก เงินที่ติดหนี้คุณ ฉันจะพยายามจ่ายคืนโดยเร็วที่สุดนะ”
เจียงชื่อโบกมือ “ไม่ต้องคืนหรอก”
“หืม คุณใจกว้างขนาดนี้เลยเหรอ?”
“คุณเป็นหลานสาวของลุงเฉิง หลายปีมานี้ลุงเฉิงได้ทุ่มเททำผลงานมากมายให้กับบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง ทุกครั้งที่ผมอยากจะให้เงินเขา เขาไม่เคยเต็มใจยอมรับ ตอนนี้ผมจ่ายเงินให้คุณ ถือว่าผมตอบแทนลุงเฉิงก็แล้วกัน”
เฉิงดันถิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย คิดไม่ถึงเลยว่าเจียงชื่อจะเป็นคนใจสปอร์ตขนาดนี้
เธอพูดไม่ออกมาตลอดทาง เมื่อกลับมาถึงบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง เจียงชื่อก็พาเธอมาถึงด้านหน้าอาคารเฉิงไห่ จากนั้นก็จะไปทำธุระของตัวเอง
“เดี๋ยวก่อนค่ะ”
“มีอะไรอีกล่ะ?”
เฉิงดันถิงเอ่ยถามว่า “คุณไม่มีอะไรอยากจะพูดกับฉันงั้นเหรอ?”
เจียงชื่อยิ้ม “ไม่มีนี่”
“คุณจะไม่เล่าให้ฉันฟังเรื่อง…การสร้างอุตสาหกรรมบันเทิงและวัฒนธรรมเหรอ?”
“ผมไม่ชอบฝืนใจคน เรื่องที่คุณไม่อยากทำ ผมก็จะไม่บังคับให้คุณทำ”
พูดจบเขาก็ออกจากห้องโถง
เฉิงดันถิงมองดูเงาด้านหลังที่เดินจากไปของเจียงชื่อแล้วจมลงสู่ห้วงความคิด
ปู่และหลานสองคนไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว เมื่อเฉิงไห่ขึ้นมาก็ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกับเฉิงดันถิง แต่ไม่รู้ว่าทำไมดูเหมือนเฉิงดันถิงจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอยู่ตลอดเวลา
เฉิงไห่เป็นผู้อาวุโส โดยธรรมชาติย่อมมองเห็นว่างมีบางอย่างที่ผิดปกติ
เขาจงใจเอ่ยถามว่า “ใครกันนะที่ทำให้หลานสาวที่แสนดีของฉันต้องว้าวุ่นใจ?”
เฉิงดันถิงตกตะลึงแล้วจงใจเม้มปาก “ไม่มีค่ะ หนูเพียงแค่รู้สึก…ไม่ใช่ผู้ชายทุกคนที่น่ารังเกียจ ยังมีผู้ชายบางคนที่มีความรับผิดชอบมาก”
เฉิงไห่หัวเราะชอบใจ
ผู้ชายที่สามารถทำให้หลานสาวของเขาทำการประเมินออกมาได้เช่นนี้ นั่นจะต้องไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาอย่างแน่นอน เฉิงไห่เดาได้แล้วว่าเป็นใคร
“ว่ายังไงล่ะ? สนใจอยากร่วมงานกับผู้ชายคนนี้จะได้ทำความเข้าใจมากขึ้นหรือเปล่า?”
เฉิงดันถิงหน้าแดงไปแล้ว “หนูยังไม่สนใจจะทำความรู้จักผู้ชายหรอกนะคะ”
เสียงเพิ่งจะจบลง ก็มีรถคันหนึ่งมาที่ปากประตูแล้วส่งเสื้อผ้าระดับไฮเอนด์เข้ามาเซตใหญ่ ทั้งหมดคือของที่เฉิงดันถิงซื้อที่ห้างสรรพสินค้า
“ขอโทษครับไม่ทราบว่าท่านใดคือคุณเฉิงดันถิง? กรุณาเซ็นรับเสื้อผ้าของคุณด้วย”
“ฉันเองค่ะ”
เฉิงดันถิงเอาเสื้อผ้าทั้งหมดไปวางไว้บนโซฟาในห้องรับแขก มองดูเสื้อผ้าที่มีอยู่เต็มไปหมดอย่างงุนงง
เธอคิดถึงเรื่องที่ตนเองถูกคนร้ายจับตัวไว้ แล้วเจียงชื่อช่วยเธอไว้อย่างไร ยิ่งคิดถึงเรื่องที่บัตรของตัวเองหัก แล้วเจียงชื่อช่วยเหลือเธอไว้อย่างไรโดยให้อภัยและลืมเรื่องก่อนหน้านี้ทั้งหมด
แม้ว่าเจียงชื่อไม่ได้คาดหวังจะให้ตอบแทนใดๆ เฉิงไห่ก็พูดอย่างก้ำกึ่งว่า “โอ้ เสื้อผ้าเยอะขนาดนี้ นี่มันจะต้องมีราคามากกว่าหนึ่งล้านหยวนเลยใช่ไหม? ไม่ใช่ถูกๆเลยนะ”
เฉิงดันถิงมองดูเสื้อผ้าด้วยความมึนงงแล้วพูดว่า “ถึงแม้หนูจะบอกว่าไม่มีความสนใจผู้ชาย แต่หนูมีความสนใจที่จะสร้างอุตสาหกรรมบันเทิงและวัฒนธรรมนะคะ”
เฉิงไห่อดไม่ได้ที่จะเผยอมุมปากขึ้น
เรื่องนี้ สำเร็จแล้ว!
เขาตะโกนเรียกเจียงชื่อให้เข้ามาว่า “คุณชายใหญ่ครับ ยินดีด้วย ดันถิงยินดีที่จะอยู่จีนช่วยคุณสร้าง อุตสาหกรรมบันเทิงและวัฒนธรรมแล้วครับ”
เจียงชื่อรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก