จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 879

เขตเมือง สถานีตำรวจ

ภายในห้องประชุมอันกว้างขวาง มีเจ้าหน้าที่ตำรวจนั่งกันอยู่สองแถว เจียงชื่อนั่งอยู่ตำแหน่งหัวโต๊ะ

เซี่ยเมิ่งจื้อกัปตันตำรวจปิดประตู ในมือถือเอกสารบางอย่างอยู่พร้อมนั่งอยู่ตำแหน่งลูกน้องเจียงชื่อ เขาเอ่ยโดยตรงว่า: "ผู้บริหารระดับสูง จากการสำรวจสองพ่อลูกตระกูลสือแบบเฉพาะเจาะจงของพวกเรา ได้ประมาณการแผนการดำเนินงานและจุดประสงค์ของพวกเขาคร่าวๆ แล้ว"

เขายื่นเอกสารให้เจียงชื่อดู

"จากพฤติกรรมที่สือควนเข้าร่วมการกล่าวสุนทรพจน์ครั้งนี้ แถมยังแจกจ่ายยาฟรีในที่ประชุมอีกด้วย ทั้งหมดนั้นล้วนมาจากบิลที่มาจากเมืองหลวง"

"จากเบาะแสแล้ว ที่เมืองหลวงมีคุณท่านเศรษฐีผู้หนึ่งป่วยอยู่ ต้องการทำการผ่าตัดปลูกถ่ายอวัยวะ แต่ว่าอวัยวะที่เหมาะสมกับเขาทั้งในโรงพยาบาลใหญ่ๆ ในประเทศล้วนไม่มี"

"ดังนั้น คนใหญ่คนโตท่านนั้นเลยสั่งบิลกับสองพ่อลูกตระกูลสือ จุดประสงค์ก็เพื่อทำการผ่าตัดปลูกถ่ายอวัยวะ

"สองพ่อลูกตระกูลสือนิ่งเงียบไปนาน คิดว่าอุปสรรคผ่านไปหมดแล้ว ดังนั้นเลยกล้าที่จะทำการทดลองต่อหน้าผู้คนอย่างเปิดเผยแบบนั้น ไม่เห็นชีวิตของนักเรียนอยู่ในสายตาเลย"

ดังนั้นเมื่อสรุปแล้ว จุดสำคัญหลักขอเรื่องนี้ก็คือบิลนั่น

เจียงชื่อถาม: "ทางทังเจียเหวินน่าจะแจ้งตำรวจแล้วใช่ไหม? พวกคุณส่งคนไปตรวจสอบสือควนแล้วหรือยัง?"

"ตรวจสอบแล้วครับ"

"ผลเป็นยังไงบ้าง?"

เซี่ยเมิ่งจื้อมองไปยังพนักงานที่ตรวจสอบฝั่งตรงข้าม "เสี่ยวหยาง เรื่องนั้นนายเป็นคนตรวจสอบ นายรายงานกับผู้บริหารระดับสูงหน่อย"

"ครับ"

เสี่ยวหยางลุกขึ้นยืน "ผู้บริหารระดับสูง ตามการตรวจสอบของเราที่สถานที่จริง สือควนอ้างว่าสูตรยาที่เขาให้ไม่มีปัญหา แต่บริษัทที่ผลิตยาต่างหากที่มีปัญหา แล้วบริษัทผลิตยากลับผลักปัญหาให้หัวหน้าคนหนึ่งในสายผลิตยา บอกว่าหัวหน้าลดวัตถุดิบลงถึงทำให้เกินเรื่องขึ้น"

"หรือหมายความว่า ความรับผิดชอบที่ทำให้เกินเรื่องใหญ่ครั้งนี้ทั้งหมด ถูกผลักไปให้หัวหน้าคนจัดการ"

เจียงชื่อยิ้มเย็นชา

นี่มันเห็นได้ชัดว่าเป็นการวางแผนไว้แล้วอย่างดี สือควนต้องการหลบหลีกการจับกุมของทางตำรวจ ช่างลำบากเสียจริง

เสี่ยวหยางพูดต่อว่า: "แต่ตามการสืบสวนของพวกเรากับหัวหน้าคนนั้น พบว่าเขามีปัญหาใหญ่หลวงมาก พวกเรามีหลักฐานพิสูจน์ ว่าเขาเป็นแค่แพะรับบาป"

"สำหรับการพิสูจน์อีกขั้น ยังอยู่ในการตรวจสอบครับ"

เซี่ยเมิ่งจื้อเอ่ยต่อ: "ผู้บริหารระดับสูง สือควนผู้นี้จะต้องเป็นผู้ร้ายเบื้องหลังแน่นอน ตอนนี้พวกเราควรรีบสอบถามหัวหน้าคนนั้นไหม ให้เขาบอกปัญหาทุกอย่างมาให้ชัดเจน จากนั้นก็จับสองพ่อลูกตระกูลสือปิดคดีตามหลักฐานทั้งหมดที่เรามี?"

เจียงชื่อหรี่ตาลง

เซี่ยเมิ่งจื้อชะงักไป เขายังไม่ได้พิจารณาถึงประเด็นนี้

"ขอโทษครับ ยังเลย"

เจียงชื่อเอ่ยทันที: "เรื่องนี้สำคัญมาก รีบไปจัดการเดี๋ยวนี้ สองพ่อลูกตระกูลสือเมื่อจับจ้องเป้าหมายได้แล้ว ก็จะลงมือทำภายในเวลาอันสั้นที่สุด พวกคุณจะต้องคิดหาทุกวิถีทางในการปกป้องความปลอดภัยของนักศึกษาคนนั้น ห้ามเกิดเรื่องอะไรขึ้นเป็นอันขาด!"

"ครับ!"

เซี่ยเมิ่งจื้อกำลังคิดจะไป เจียงชื่อเอ่ยต่อว่า: "รอเดี๋ยว ผมคิดไปคิดมาแล้ว หลังจากที่พวกคุณสืบทราบเป้าหมายที่ชัดเจนแล้วให้แจ้งผมทันที ให้ผมออกหน้าปกป้องจะเหมาะสมกว่า ขืนทางตำรวจอย่างพวกคุณโผล่หน้าไป อาจจะทำให้สองพ่อลูกตระกูลสือระแวดระวังขึ้นมาได้"

เซี่ยเมิ่งจื้อพยักหน้า "เข้าใจแล้วครับ"

"อืม ไปจัดการเถอะ"

"รับทราบ"

การประชุมเสร็จสิ้น เซี่ยเมิ่งจื้อพาคนออกจากห้องประชุม เพื่อทำการตรวจสอบทันที

เจียงชื่อนั่งพิงเก้าอี้ พร้อมเอ่ยพึมพำ: "บิลที่มาจากเมืองหลวงงั้นเหรอ? คนใหญ่คนโตเศรษฐีร่ำรวย? เหอะ คนคนนี้คือใครกันแน่นะ?"