จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 916

"นี่เป็นไอเดียที่ดีเลยล่ะ เจียงชื่อมันนั่งโง่ๆ อยู่ในบ้าน ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าความซวยกำลังไปหา"

ข่งเหลียนเซิ่งพูดต่อ "น้องซู่ คุณไม่ใช่แค่ได้กินฟรีดื่มฟรีและได้เงินตามสัญญานะ รอเสร็จธุระก่อน ผมจะให้คุณอีก 1 ล้าน ถึงเวลานั้นคุณแค่ซื้อตั๋วแล้วบินไปไหนก็ได้ แล้วใครจะหาคุณเจอล่ะ?"

หลังจากหยุดไปสักพักเขาก็พูดต่อ "ให้ไอ้เจียงชื่อคนนั้นเป็นเหมือนคนใบ้ที่กินอึ่งโน้ย ขมแต่พูดอะไรไม่ออก!"

ทั้งสองมองหน้ากันแล้วยิ้มให้กัน

"เพอร์เฟคจริงๆ"

"มา ชนแก้ว!"

ทั้งสองยกแก้วขึ้นมาชนและกินดื่มอย่างมีความสุข ในขณะที่รับประทานอาหาร ข่งเหลียนเซิ่งก็ได้เล่าแผนการที่เหลือทั้งหมดให้กับเจียงชื่อฟัง

หลังจากกินข้าวเสร็จก็ได้เวลาทำงานแล้ว

ข่งเหลียนเซิ่งรีบโทรหาติงจื่อยวี่ทันที "คุณติง ทางผมเตรียมพร้อมแล้วนะครับ แผนการทุกอย่างผมคุยไว้อย่างชัดเจนแล้ว ทางคุณพร้อมไหมครับ?"

ติงจื่อยวี่ตอบ "ไม่ต้องห่วง ฉันคุยกับหยวนไท่เจ้าของฉางเหอ จิวเวลรี่แล้ว ช่วงบ่ายเราจะไปเซ็นสัญญากัน ไอ้โง่นั่นมันยังขอบคุณฉันด้วยล่ะ!"

ข่งเหลียนเซิ่งถามต่อ "ถ้าอย่างนั้น ช่วงบ่ายคุณติงต้องจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยนะ จะทำให้หยวนไท่สงสัยไม่ได้เลยนะครับ"

"ไม่ต้องห่วง ฉันเป็นพี่สาวของเจียงชื่อ ฉันบอกว่าจะพาเจียงชื่อไป มันก็ต้องเป็นเจียงชื่อสิ หยวนไท่ไม่มีทางสงสัยหรอก แต่ว่าฉันจะเตือนคุณไว้ก่อน คนที่คุณหามาต้องไว้ใจได้นะ อย่างน้อยหน้าตาต้องคล้ายกัน และยังต้องมีความรู้เกี่ยวกับหินบ้าง อย่าหาแบบสุ่มสี่สุ่มห้ามา ถึงเวลาฉันช่วยอะไรไม่ได้นะ"

ข่งเหลียนเซิ่งตบหน้าอกของเขา "ไม่ต้องห่วงครับ คนที่ผมหาในครั้งนี้ รับรองว่าถูกใจคุณร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ! ถึงเวลาคุณเห็นแล้วจะตกใจเอง"

"อื้ม ทำดีมาก แล้วเจอกันช่วงบ่าย"

"เจอกันครับ"

หลังจากกดวางสายไป ติงจื่อยวี่รู้สึกดีใจจนนั่งไม่ติดเก้าอี้

"เจียงชื่อเอ๋ยเจียงชื่อ คอยดูว่าฉันจะจัดการกับแกยังไง!"

ติงหงเหย้าที่อยู่ข้างๆ ได้แต่ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น "เธอทำแบบนี้แล้วได้อะไร? มาสุดก็แค่ป้ายสีเจียงชื่อได้ แล้วมีอะไรมากกว่านั้นล่ะ? อีกอย่าง ด้วยความสามารถของเจียงชื่อแล้ว พี่เชื่อว่ามันจะเอาตัวรอดไปได้"

ติงจื่อยวี่ทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ "หนูรู้ว่าการที่หนูทำแบบนี้ มันไม่ได้ทำให้เจียงชื่อถึงกับปางตายหรอก แต่แค่นี้หนูก็ดีใจแล้ว! หนูจะใช้วิธีสกปรกนี่แหละ ต่อให้มันเอาตัวรอดไปได้ แต่อย่างน้อยบริษัทเหล่านั้นจะไม่ปล่อยให้มันอยู่เฉยๆ แล้วงานนี้มันต้องจบอย่างกระหืดกระหอบแน่นอน"

"ขอแค่เจียงชื่อทุกข์ใจ หนูก็จะสุขใจ"

"ต่อให้จะสร้างความเสียหายให้กับมันไม่ได้ แต่ขอแค่มันตกอยู่ในที่นั่งลำบาก ขอแค่มันเสียอารมณ์ หนูก็พอใจแล้ว"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก