จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 940

ผู้บริหารระดับสูงของ......เขตเจียงหนาน?

บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบงันอีกครั้ง

ไม่มีใครกล้าส่งเสียงอะไรอีก ส่วนติงหงเหย้า ติงจื่อยวี่ เผิงหย่าหลิง ทั้งสามต่างตกตะลึงอย่างที่สุด ซึ่งความตกใจในครั้งนี้ทำให้สมองของพวกเขาไม่สามารถประมวลผลได้ในทันที

พวกเขาคิดถึงความเป็นไปได้หลายต่อหลายอย่าง

แต่ไม่มีทางคิดถึงความเป็นไปได้นี้เลย

ในสายตาของพวกเขา เจียงชื่อเป็นแค่คนกระจอกคนหนึ่งที่อยากจะรังแกยังไงก็ได้ แต่เหตุผลที่เขาโชคดีมาตลอดก็เพราะมีคนคอยช่วยเหลือเขาอยู่เบื้องหลัง

ดังนั้นเผิงหย่าหลิงกำลังคิดว่าใครคือคนนั้นที่อยู่เบื้องหลังเจียงชื่อ

แต่เธอไม่คาดคิดเลยว่าไม่มีใครอยู่เบื้องหลังเจียงชื่อเลย และเจียงชื่อเองต่างหากที่เป็นผู้ทรงอิทธิพลมากที่สุด!

ผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนาน ผู้มีสถานะสูงส่งที่สุดในเขตเจียงหนาน ต่อให้เจ้าบ้านตระกูลจ้าวมาเองก็ต้องให้เกียรติเขา

เผิงหย่าหลิงไม่นึกเลยว่าเธอจะเตะแผ่นเหล็กจริงๆ

เมื่อคิดถึงสิ่งที่เธอเพิ่งพูดและกระทำต่อเจียงชื่อนั้น มันช่างตลกสิ้นดี เพราะเรื่องแย่ๆ ที่เธอทำกับเจียงชื่อมันเพียงพอที่จะทำให้เธอต้องรับโทษตายไปหลายหนแล้ว!

แน่นอนว่าสองพี่น้องตระกูลติงต้องตกใจมากกว่าคนอื่นๆ

ติงหงเหย้ามองไปที่เจียงชื่ออย่างน่าทึ่ง ไม่ว่าเขาจะพยายามสักกี่ครั้ง ลิ้นของเขาก็พันกันจนพูดอะไรไม่ออก

เขาจะจินตนาการได้อย่างไรว่าลูกเขยกระจอกของตระกูลติงกลับเป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนานได้?

แต่เมื่อย้อนคิดถึงอดีต หลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นก็ทำให้เขากระจ่าง

เพราะติงหงเหย้าเคยขอความช่วยเหลือจากคนวงในหลายต่อหลายครั้งเพื่อจะกำจัดเจียงชื่อ แต่ทุกครั้งเจียงชื่อก็พลิกผันสถานการณ์ได้หมด

เขาแค่โชคดีงั้นหรือ?

ไม่มีทางอยู่แล้ว

ที่ผ่านมาติงหงเหย้าไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้เขากระจ่างแจ้งแล้ว เพราะคนที่เขาเคยขอความช่วยเหลือล้วนเป็นลูกน้องของเจียงชื่อทั้งนั้น! หึหึ จะให้ลูกน้องพวกนั้นกำจัดหัวหน้าของพวกเขา?

เป็นไปได้หรือ?

"เจียงชื่อ แกมันซ่อนความลับได้ดีจริงๆ" ติงหงเหย้าจำเป็นต้องยอมรับในตัวเขา

บุคคลที่มีสถานะสูงส่งแต่สามารถเก็บซ่อนตัวตนได้ดีเช่นนี้ และยังทำตัวเป็นลูกเขยธรรมดาคนหนึ่งของตระกูลติง เหอะๆ นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปจะทำได้หรอก

ติงหงเหย้าถึงกับเงยหน้าแล้วหัวเราะออกมา

เขา ต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัยอีก

ติงจื่อยวี่ที่อยู่ข้างหลังตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม เธอไม่เคยคาดคิดเลยว่าเรื่องมันจะมาถึงจุดนี้ได้

เดิมทีคิดว่ามาหาเผิงหย่าหลิงแล้วอาศัยอำนาจของตระกูลจ้าวเพื่อจะเอาชนะเจียงชื่อได้ แต่ใครจะคิดว่าอำนาจของตระกูลจ้าวกลับทำอะไรเจียงชื่อไม่ได้เลยสักนิด

เมื่อเห็นว่าติงจื่อยวี่จริงจังมาก เผิงหย่าหลิงจึงไม่มีทางเลือกและตอบคำถามเธอ "ฉันก็ไม่ได้รู้รายละเอียดขนาดนั้นหรอกนะ แต่เคยได้ยินคุณชายตระกูลจ้าวพูดถึงเรื่องนี้อยู่บ้าง เทพแห่งสงครามชูร่าคือแม่ทัพสูงสุดของเวสเตอร์แลนด์ เป็นตำแหน่งที่แต่งตั้งให้กับฮีโร่ผู้ซึ่งไม่มีใครเทียบได้ และตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันมีเพียงคนเดียวเท่านั้น ผู้ทรงเกียรติที่ไม่อาจมีใครเทียบได้อีก!"

ตูม! ตูม! ตูม!

เสียงฟ้าร้องดังต่อเนื่องในจิตใจของติงจื่อยวี่

ร่างกายเธอสั่นมากกว่าเดิม

เทพแห่งสงครามชูร่า ที่แท้ก็เป็นตำแหน่งที่สูงส่งขนาดนี้เลยหรือ? เหอะๆ แสดงว่าเจียงชื่อไม่เคยพูดเรื่องไร้สาระเลย แต่พวกเขาต่างหากที่มองการณ์ตื้นเขินเอง

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ฮ่า ๆ ๆ ๆ !!!"

ติงจื่อยวี่หัวเราะออกมาเหมือนคนบ้า

เผิงหย่าหลิงยิ่งสับสนมากขึ้น "เป็นอะไรของเธอ? จู่ ๆ มาถามเรื่องของเทพแห่งสงครามชูร่ากับฉัน? แล้วหัวเราะเหมือนคนบ้า จื่อยวี่ นี่เธอบ้าไปแล้วเหรอ?"

ในขณะนี้หวางควางยี่ยิ้มจางๆ แล้วพูดว่า "คุณนายน้อยครับ ผมลืมบอกคุณเรื่องหนึ่ง นอกจากคุณเจียงจะเป็นผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนาน เขายังมีอีกหนึ่งตำแหน่งครับ"

เผิงหย่าหลิงถามว่า "ตำแหน่งอะไร?"

"ช่วงที่คุณเจียงเป็นทหารอยู่ในเวสเตอร์แลนด์ เนื่องจากกลยุทธ์การรบของเขาฉลาดแหลมคม ผลงานดีเด่นมาก ทำให้ตำแหน่งในปัจจุบันไม่คู่ควรกับเขาเลย ดังนั้นเบื้องบนจึงแต่งตั้งตำแหน่งใหม่เพื่อเป็นการยกย่องคุณเจียง เพื่อให้สมกับผลงานดีเด่นของเขา"

"และตำแหน่งนั้นก็คือ เทพแห่งสงครามชูร่า!"