จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 951

สนามบินถูกปิดตายเรียบร้อย ตำรวจมากมายได้บุกเข้ามา ทำการตรวจค้นอย่างบ้าคลั่ง ได้ตรวจดูทุกซอกทุกมุมทั้งในทั้งนอกสนามบินอย่างละเอียดรอบหนึ่ง แต่ก็หาตัวสือควนไม่เจอ

มันเป็นไปได้ยังไง?

คนเป็นๆ ทั้งคน หายไปต่อหน้าสายตามากมาย

แผนจักจั่นลอกคราบนี้มันไม่ร้ายกาจไปหน่อยเหรอ?

เซี่ยเมิ่งจื้อโมโหจนแทบบ้า ทั้งที่รับปากเจียงชื่อไว้อย่างดิบดีว่าจะจับตัวสือควนกลับไปให้ได้ แถมยังสั่งคนให้จับตาดูเอาไว้แล้ว ถ้ามีการเคลื่อนไหวอะไรก็จะทำการเข้าจับกุมทันที

แต่สุดท้ายผลกลับออกมาเป็นแบบนี้ ความผิดพลาดของเขามันใหญ่เกินไป

เซี่ยเมิ่งจื้อได้เรียกคนที่ปลอมตัวเป็นสือควนเข้ามา แล้วซักถามไปว่า "นายพูดความจริงมาซะดีๆ สรุปไอ้บ้าสือควนนั่นไปไหนแล้ว?!"

ชายคนนั้นทำหน้ามึนงง "สือควนอะไรเหรอครับ? เขาเป็นใคร? ผมไม่ได้รู้จักสักหน่อย คุณตำรวจครับ เครื่องบินของผมกำลังจะบินแล้ว คุณจะทำให้ผมเสียเวลาขึ้นเครื่องไม่ได้นะครับ ผมมีธุระด่วนต้องไปทำ"

นี่แหละคือตัวอย่างของคนที่ถึงตายก็ไม่ยอมรับ

คุณเองก็ไม่มีหลักฐานจริงๆ ว่าระหว่างเขากับสือควนมีความเกี่ยวข้องกันจริงๆ

ปล่อยไป?

ไม่มีทาง

แต่ถ้าไม่ปล่อย และไม่มีหลักฐาน ต้องทำยังไงดี?

เซี่ยเมิงจื้อร้อนรนเหมือนมดที่อยู่ในกระทะร้อน เดินวนเป็นวงกลม และกำลังจะบีบตัวเองจนเป็นบ้าแล้ว

สิบนาทีหลังจากนั้น ก็ยังไม่มีความคืบหน้าอะไร

ตำรวจนับร้อยนายได้ทำการตรวจค้นครั้งใหญ่ทั่วทั้งสนามบิน แต่ก็ยังไม่ได้คำตอบ

สือควนเหมือนมีวิชามุดดิน สาบสูญไปอย่างน่าประหลาด

ด้านนอกของสนามบินในเวลาเดียวกัน

พนักงานทำความสะอาดที่ไม่สะดุดตาคนหนึ่งได้วางไม้กวาดกับถังน้ำในมือลง จากนั้นก็เดินก้มหน้าก้มตาไปที่ชั้นB1 จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งบนรถแท็กซี่คันหนึ่ง

"ไปไหนครับ?"