จอมยุทธ์กบฏโลก นิยาย บท 11

บทที่ 11 ขอโทษลูกสาวฉัน

ถ้าฉู่เทียนเจียงจำไม่ผิด ในการประมูลครั้งที่แล้ว พิธีกรประมูลบอกว่าอีอีอายุสองปีสิบเอ็ดเดือน แต่ตอนนี้วันที่เกิดในใบสูติบัตร กลับแสดงอย่างชัดเจนว่า อีกสามวันเป็นวันครบรอบวันเกิดของอีอี

“ไร้สาระ！”

เธอแย่งใบสูติบัตรมา ฮัวจิ่นถิงแสดงสีหน้าไม่พอใจ

ฉู่เทียนเจียงไม่ได้ใส่ใจ เดินไปห้องโถงแล้วอุ้มอีอีหมุนตัวหนึ่งรอบ พูดด้วยความดีใจ

“อีอี ใกล้จะถึงวันเกิดแล้วนะ พ่อจะจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดให้ ลูกต้องการของขวัญอะไรในวันเกิด บอกพ่อมาสิ พ่อจะให้ทุกอย่างที่ลูกต้องการ”

แต่ อีอีพูดอย่างงุนงง

“คุณพ่อ คุณแม่เคยบอกว่า อีอีไม่สามารถฉลองวันเกิดได้ แต่……หนูอยากฉลองวันเกิดจริงๆ ในรายการทีวี เค้กที่เลี้ยงฉลองวันเกิดดูหวานและน่ากินมากๆ คงน่าอร่อยแน่ๆ

อะไรนะ！

ชั่วขณะ ใบหน้าของฉู่เทียนเจียงก็เปลี่ยนไป ฮัวจิ่นถิงที่อยู่ด้านหลังก็ปรากฏตัวขึ้นมาทันที สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

“ฉู่เทียนเจียง ไม่ใช่ฉันไม่ยอมฉลองวันเกิดให้อีอี แต่วันเกิดของอีอีตรงกับวันเกิดของลูกชายฮัวว่านถง เวลานี้ของทุกปี พวกเราตระกูลฮัว นอกจากคุณปู่แล้ว ทุกคนต้องไปร่วมฉลองวันเกิดให้ลูกชายเขา คุณเข้าใจความเจ็บปวดของฉันไหม？”

ฉู่เทียนเจียงปล่อยอีอีลง ให้เธอได้ลงไปเล่นต่อ ก้าวเท้าออกมาแล้วจ้องมองไปที่ฮัวจิ่นถิง

“ลูกชายของเขา กับลูกสาวของข้าเกี่ยวอะไรกัน？คุณยังเป็นแม่คนจริงๆเหรอ”

ฮัวจิ่นถิงโกรธมากๆ พูดความเศร้าที่อยู่ในใจไม่ออก หลิวหลานก็เดินเข้ามา ถอนหายใจแล้วพูดว่า

“หลานชายของอารอง ไม่มีสถานะในตระกูล เพราะคุณปู่ไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนั้น จนถึงตอนนี้ผู้หญิงที่ให้กำเนิดลูกชายของฮัวว่านถงก็ไม่ได้รับการยอมรับ เพราะเธอเป็นผู้หญิงกลางคืน คุณปู่รู้สึกอับอาย แต่อารองรักหลานชายมากๆ ทุกปีวันเกิดของหลานชายเขาจะจัดงานฉลองอย่างยิ่งใหญ่ ที่น่าตลกคือ ทุกครั้งที่ไปรวมงาน ก็จะจัดในห้องส่วนตัวที่ไม่สำคัญ แต่สามปีผ่านมา ฉันกลับไม่เคยเห็นหน้าผู้หญิงกับหลานชายหน้าตาเป็นยังไง มันเป็นเรื่องตลกจริงๆใช่ไหม？”

ตอนนี้ฉู่เทียนเจียง รู้สึกโกรธจนแน่นหน้าอก รู้ว่าตัวเองได้เข้าใจผิดในตัวภรรยา ด้วยความแข็งกร้าวของฮัวฝู้โก๋ ครอบครัวของภรรยาคงไม่กล้าผิดใจกับเขา

“ถ้า พวกเขาฉลองวันเกิดในเวลากลางคืน อย่างน้อยพวกคุณ ก็ซื้อขนมเค้กมาฉลองวันเกิดให้อีอีในตอนกลางวันก็ได้ แค่นี้ก็ไม่สามารถทำให้เธอได้เหรอ？”

เมื่อรู้ว่าลูกสาวของเขาไม่เคยกินเค้กวันเกิดเลย ฉู่เทียนเจียงเกือบจะไม่สามารถระงับความโกรธที่ปะทุได้

ได้ยินความพูดนี้ ฮัวจิ่นถิงพยายามบังคับน้ำตาไม่ให้ไหลออก น้ำเสียงของเธอเย็นชามาก

“คุณเข้ากองทัพไปสี่ปี ไม่เคยเป็นห่วงพวกเราเลย หลังจากที่อารองรู้ว่าวันเกิดอีอีตรงกับวันเกิดของหลานชายเขา เขาได้เตือนพวกเราว่าห้ามจัดงานวันเกิดให้อีอี เพราะจะแย่งความโชคดีในอนาคตของหลานชายเขาไป และส่งคนมาเฝ้าพวกเราตลอด แม้แต่ขนมเค้กยังไม่ให้พวกเราแอบไปซื้อเลย คุณคิดว่าสี่ปีที่ผ่านมา ฉันกับลูกสาว พวกเราใช้ชีวิตกันยังไง ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นตอนที่คุณเข้าตระกูลของเรา แล้วหนีการแต่งงานไปเข้ากองทัพ ที่เราเป็นอย่างนี้คุณพอใจหรือยัง？”

หายใจลึกๆหนึ่งครั้ง ฉู่เทียนเจียงพยายามระงับความโกรธที่จะไปเดินออกจากประตูเพื่อเด็ดหัวฮัวฝู้โก๋กับลูกชาย พูดอย่างช้าๆว่า

“ฉันรู้เรื่องแล้ว ตอนนี้ฉันฉู่เทียนเจียงกลับมาแล้ว วันเกิดของลูกสาวฉัน ต้องให้คนทั้งเมืองได้รับรู้！ ”

เธอไม่ได้สนใจคำพูดของฉู่เทียนเจียง ฮัวจิ่นถิงกับหลิวหลานต่างแยกย้ายกันไป เรื่องบางเรื่อง ไม่ใช่แค่พูดด้วยปากเปล่าก็สามารถทำได้

มีชั่วขณะ ฮัวจิ่นถิงจินตนาการว่า สมมุติว่าบัตรธนาคารฮัวรุ่ยที่ฉู่เทียนเจียงถืออยู่ ไม่ใช่สถานะVIPที่ธนาคารให้มา แต่เป็นบัตรVIPจริงๆ คงเป็นเรื่องที่ดีแค่ไหน พวกเขาทั้งครอบครัว จะทำอะไรก็ไม่ต้องไว้หน้าคุณปู่ อาใหญ่ อารอง

เวลาห้าโมงเย็น อีกไม่นานพระอาทิตย์จะตกดิน ด้านนอกของหมู่บ้านที่ฮัวจิ่นถิงอยู่ มีรถMercedes-Benzคันหนึ่งเข้ามาจอด บนรถฮัวฝู้โก๋กับฮัวว่านถงนั่งอยู่

“คุณพ่อ ทำยังไงดี ฉันเห็นอาสามทั้งบ้านเหมือนยอมแพ้และสิ้นหวัง แต่……แต่เราจะทำยังไงกันดี เวลาที่คุณปู่ให้เรามันเหลือน้อยลงเรื่อยๆแล้ว”

สีหน้าของฮัวฝู้โก๋ไม่ดีมากๆ ฮัวเหวินฮุยเป็นคนขี้ขลาดและไร้ความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอ？แค่ลูกเขยคนเดียวก็เอาไม่อยู่？

“ช่างมันเถอะ เราไปกันอีกรอบดีกว่า”

สุดท้าย ฮัวฝู้โก๋เลือกที่จะประนีประนอม ถ้าเรื่องเงินกู้ก็ทำล้มเหลว พวกเขากับบ้านอาสามที่ขัดขวางการกู้เงินต้องซวยแน่ๆ แต่บ้านอาสามเป็นคนขี้ขลาดอ่อนแอมาตลอด ไม่มีทรัพย์สินอะไรมาก หมดตัวก็หมดตัว แต่พวกเขาไม่เหมือนกัน ทำแบบนี้ได้ไม่คุ้มเสียจริงๆ

เมื่อพวกเขาสองคนเดินเข้าประตูบ้าน พวกเขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ใบหน้าของหลิวหลานกับฮัวจิ่นถิงแสดงอาการประหลาดใจมากๆ