สรุปเนื้อหา บทที่13 มันคือรถคนละประเภท – จอมยุทธ์กบฏโลก โดย เหมยปาเหย
บท บทที่13 มันคือรถคนละประเภท ของ จอมยุทธ์กบฏโลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เหมยปาเหย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่13 มันคือรถคนละประเภท
นี้……
ทั้งเจ็ดคนอยากจะเป็นบ้า สองขาอ่อนแรง ทั้งหมดคุกเข่าลงกับพื้นทันที
ไม่ต้องพูดถึงคนนับร้อยที่แต่งตัวเหมือนกันพวกนี้เป็นใคร แค่จำนวน ก็สามารถทำให้พวกเขาตายได้ง่ายๆเลย
คุกเข่ากับพื้น ทั้งหมดมองไปที่ฉู่เทียนเจียงโดยไม่ได้นัดหมาย ผู้ชายคนนี้ คนที่นั่งรถแท็กซี่ตอนดึกเพื่อมาสุสาน เขาเป็นใครกันแน่ คนที่น่ากลัวขนาดนี้ ทำไมลูกพี่ใหญ่ถึงให้พวกเรามา……
พวกเขากลัวจนปากสั่น แม้แต่คำพูดวิงวอนขอความเมตตาก็ไม่สามารถพูดออกมาได้
และคนขับแท็กซี่คนนั้น ตกใจจนก้นบุหรี่หล่นใส่กางเกง ไหม้เป็นรูถึงรู้สึกตัว ตอนนี้เขาไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกของตัวเองยังไง
คนพวกนั้นมองไม่เห็น แต่เขาเห็นชัดเจน รถMercedes-Benzหลายสิบคันนี้ ได้จอดรอไว้ตั้งแต่แรกแล้ว เพราะว่าฟ้ามืดและไม่ได้เปิดไฟหน้ารถจึงไม่ได้สังเกตเห็นรถพวกนี้
สถานการณ์แบบนี้ ทำให้ทุกคนตกตะลึงตาค้างไปเลย
ตอนนี้ ฉู่เทียนเจียงคำนับสามครั้งแล้วยืนขึ้นมา เขาหันตัวไปมองลูกน้องที่เขาฝึกด้วยตัวเองกำลังไว้อาลัยให้กับพ่อแม่ของเขา ทำให้เขาทราบซึ่งใจมาก
“ขอบใจมาก”
คำพูดสั้นๆนี้ ทำให้หม่าเหลียงที่ยืนอยู่ด้านหน้าคนนับร้อยรู้สึกเศร้าในใจ พ่อแม่ของเขายังแข็งแรงดี แต่พ่อแม่ของท่านกลับเสียชีวิตไปแล้ว
“ท่านครับ นี้คือหนังสือที่ท่านให้ผมซื้อมาให้ครับ”
หลังจากรับถุงกระดาษที่หม่าเหลียงยื่นให้ ฉู่เทียนเจียงก็ขึ้นรถแท็กซี่ไป
“พี่คนขับแท็กซี่ เรากลับกันเถอะ”
“โอเค……ได้ครับ”
คนขับรถแท็กซี่ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ รู้สึกกังวลมากๆ คุณสุดยอดขนาดนี้ มีลูกน้องที่ขับMercedes-Benzหลายสิบคัน คุณยังจะมานั่งรถแท็กซี่ของผมอีก……
สำหรับเจ็ดคนนั้น ที่รบกวนฉู่เทียนเจียงไหว้หลุมศพพ่อแม่ คงได้รับโทษประหาร
เวลาผ่านไป ใกล้ถึงเวลาเที่ยงคืน ในร้านเหล้าแห่งหนึ่ง ฮัวว่านถงรู้สึกกระวนกระวายใจ
“ฉงจื่อ โทรไปถามหน่อยว่าสถานการณ์เป็นไงบ้าง โดยปกติ พวกมันควรโทรมาแจ้งได้แล้ว”
ฉงจื่อที่กำลังกอดผู้หญิงอยู่เมื่อได้ยินคำพูด เขาจึงนึกถึงเรื่องนี้ หัวเราะแล้วกดเบอร์มือถือโทรออกไป จากนั้นได้ยินเสียงแจ้งว่าโทรศัพท์มือถือปิดเครื่องติดต่อไม่ได้
เขาได้โทรไปอีกหลายเบอร์ ทั้งหมดปิดเครื่องติดต่อไม่ได้ ฉงจื่อนั่งตัวตรงขึ้นมาทันที รู้ว่าเกิดเรื่องไม่ดีกับลูกน้องของเขาแน่ๆ
“คุณชายฮัว คุณกลับไปก่อนเลย เดียวผมจะไปจัดการเอง ถ้ามีเรื่องอะไรผิดพลาด คุณวางใจได้ ในเมื่อผมรับเงินคุณมาแล้ว สายสุดคือพรุ่งนี้เช้า ผมจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย”
ฮัวว่านถงไม่ได้คิดอะไรมาก เขาเคยพูดกับฉงจื่อ ฉู่เทียนเจียงเคยอยู่ในกองทัพสี่ปี พอมีฝีมือ นั้นเป็นเหตุผลที่ฉงจื่อส่งลูกน้องไปเจ็ดคน และทั้งหมดได้เตรียมอาวุธไปด้วย น่าจะจัดการปัญหาได้ไม่ยาก
“ได้ งั้นฉันกลับไปก่อน พรุ่งนี้คิดว่าคงจะได้ข่าวดีจากคุณ”
เช้าของวันใหม่มาถึง ฉู่เทียนเจียงนั่งคิดอยู่ในใจ นั่งนับเวลาที่จะถึง ยังเหลืออีกสองวัน ก็จะเป็นการฉลองวันเกิดปีแรกของอีอีหลังจากที่เขากลับมา เขาให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก สิ่งที่ต้องเตรียม เขาได้เตรียมไว้หมดแล้ว เขาต้องการเซอร์ไพรส์วันเกิดครั้งใหญ่ให้กับลูกสาว
เขาตื่นนอนแต่เช้า ฉู่เทียนเจียงได้เตรียมอาหารเช้าจนเสร็จ ได้หยิบหนังสือเล่นหนึ่งชื่อว่า《อยู่กับคุณพ่อมีความสุขจริง》แล้วนั่งอ่านอย่างจริงจัง ฮัวจิ่นถิงที่กำลังลงมาด้านล่างถึงกับผงะ หันตัวกลับแล้วมีรอยยิ้ม ฉู่เทียนเจียงที่เป็นแบบนี้ เป็นคนที่สนใจจริงๆ
“ที่รัก รอลูกสาวตื่นแล้ว พาลูกไปเล่นที่สนามเด็กเล่นซานทงไหม”
ฮัวจิ่นถิงที่กำลังนั่งลงทานอาหารเช้าไม่รู้จะว่ายังไง พูดด้วยความโกรธว่า
“คุณควรอ่านหนังสือเยอะๆ อันที่จริง……สนามเด็กเล่นซานทง ไม่เหมาะกับเด็กอายุน้อยอย่างอีอี เครื่องเล่นที่สามารถเล่นได้มีไม่เยอะ ถ้าจะเล่น ก็ควรไปสนามเด็กเล่นที่เหมาะสมกับอายุของลูก คุณเข้าใจไหม?”
ฉู่เทียนเจียงผงะไปชั่วครู่ รีบยิ้มและพูดว่า
“ใช่แล้ว ที่รักพูดมีเหตุผล คุณพูดให้ไปไหนผมก็จะพาไปที่นั่น”
หลิวหลานที่อยู่ข้างๆถอนหายใจหนึ่งครั้ง
“เฮ้อ คุณน่าจะพูดตั้งแต่เมื่อวาน คุณพ่อได้ขับรถไปโรงอิฐแล้ว พวกเจ้าคงต้องต่อรถไปเอง มันไม่สะดวก”
รถรุ่นไหน……ฉู่เทียนเจียงหันหัวกลับไปถามว่า
“ที่รัก คุณชอบรถเก๋งหรือรถ SUV?”
ฮัวจิ่นถิงรู้สึกอับอาย ก้มหัวลงและพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆว่า
“คุณบ้าไปแล้วเหรอ!พวกเราจะเอาเงินจากไหนมาซื้อรถยนต์ ตอนนี้พวกเรายังไม่ได้เดินเข้าร้าน พวกเรารีบเดินออกไปกันเถอะ”
ถึงแม้เธอจะพูดเบามาก แต่พนักงานขายก็ยังได้ยิน รอยยิ้มของเขาดูไม่จริงใจ ด้วยประสบการณ์ขายของเขาหลายปีมานี้ ออร์เดอร์นี้ น่าจะขายไม่ได้ และยังต้องเสียเวลาพาไปดูรถอีก ซวยจริงๆ
“ผมมีเงินจริงๆ คุณไม่เชื่อใจผมเหรอ?คุณแค่ตอบว่าชอบรถรุ่นไหน เดียวพวกเราต้องไปซื้อของขวัญให้อีอีอีก พวกเราต้องรีบตัดสินใจ
เมื่อเห็นสายตาของพนักงานขายที่มองพวกเขาไม่ดีเชิงดูถูก ฮัวจิ่นถิงรู้สึกโกรธมาก แต่ในขณะเดียวกันก็โกรธฉู่เทียนเจียงมากกว่า ทุกอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้เพราะเธอไม่ทันได้คิด จึงทำให้ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากใจแบบนี้
“ช่างมันเถอะ อนาคตคุณก็ต้องรับช่วงดูแลโรงอิฐ งั้นซื้อรถSUVเลย”
พอเธอพูดจบ ฉู่เทียนเจียงก็เดินเข้าไปไปดูรถคันหนึ่งในห้องโชว์รูม ฮัวจิ่นถิงทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เดินตามหลัง เขาเสียใจมากๆที่พูดออกไป
และพนักงานขายก็ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยิ้มฝืนๆ อย่างไรก็ตามพนักงานทุกคนได้รับการอบรมมาเป็นอย่างดี แต่ในใจของเขากลับดูถูกดูแคลนจนไม่สามารถหาคำมาพรรณนาได้
ได้ยินคำพูดของภรรยาคุณแล้วรีบกลับไปเถอะ ช่างน่าอายจริงๆ อยากอวดรวยก็ไม่ควรทำแบบนี้ พวกเราเป็น4S Shopนำเข้าและจัดจำหน่ายรถMercedes-Benzนะ
ดังนั้นเมื่อฉู่เทียนเจียงยืนอยู่หน้ารถคันหนึ่งในห้องโชว์รูม เขายังไม่ทันเอ่ยถาม พนักงานขายก็รีบพูดออกมาทันที อยากให้ฉู่เทียนเจียงรู้ว่าตัวเองซื้อไม่ไหวและรีบออกไป อย่าทำให้เขาเสียเวลามากไปกว่านี้
“คุณผู้ชายครับ รถMercedes-Benzคันนี้คือรุ่นGLC ตัวท็อป ราคา587,800 คือ……”
“รูดบัตร! ”
เวลาต่อมา พนักงานขายรู้สึกตกใจจนไม่สามารถตอบสนองได้
เพราะฉู่เทียนเจียงได้หยิบบัตรธนาคารใบหนึ่งออกมาแล้วยื่นให้เขา ใบหน้าเฉยเมย ราวกับว่า เขากำลังซื้อรถของเล่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมยุทธ์กบฏโลก