ตอน บทที่ 1026 ไม่มีใครหยุดฉันได้ จาก จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1026 ไม่มีใครหยุดฉันได้ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ที่เขียนโดย จูผาซู่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ผู้บังคับบัญชาสูงสุดอุทาน “หลินชางฉอง คุณฆ่าคนไม่ได้!”
หลังจากพูดจบ เขาก็รีบกดสายโทรศัพท์ทันที
จากนั้น ยื่นโทรศัพท์ให้หลินหยุน “สายโทรศัพท์จากประธานาธิบดีจีนของพวกคุณ”
ผู้บังคับบัญชาสูงสุดรู้สึกกลุ้มใจมาก เขาคิดไม่ถึงว่าพอพูดไม่เข้าหูหลินหยุนก็จะฆ่าคน
เดิมทีเขาต้องการเจรจากับหลินหยุน ถ้าสามารถทำให้หลินหยุนล้มเลิกที่จะแก้แค้นพวกเขา เขาก็ไม่ต้องไปขอร้องชาวจีนเพื่อมากดดันหลินหยุน
เพียงแต่ว่า คาดไม่ถึงว่าความล่าช้าดังกล่าว นายพลระดับสูงคนหนึ่งจะถูกหลินหยุนฆ่า
หลินหยุนอดไม่ได้ที่จะยิ้ม “ประธานาธิบดีจีน?”
“คุณว่า มีประโยชน์เหรอ?”
“ฉันจะฆ่าคน ไม่มีใครขัดขวางได้”
หลินหยุนไม่รับโทรศัพท์ แค่สะบัดมือ และผู้บังคับบัญชาสูงสุดพร้อมกับโทรศัพท์ที่อยู่ในมือของเขา ก็ถูกกระแทกออกไปด้วยแรงมหาศาล
เสียงดัง แล้วกระแทกกับผนังด้านหลัง กระอักเลือดออกมา
ฮวา ฮวา ฮวา!
นายพลกลุ่มหนึ่งรีบดึงปืนสั้นขึ้นจากเอวทันที และเล็งปากกระบอกปืนสีดำไปที่หลินหยุน
สิบนาทีต่อมา หลินหยุนออกจากกองบัญชาการกองทัพภาคเหนือ
ยามเหล่านั้น เห็นหลินหยุนจากไป ไม่กล้าที่จะขยับเท้าแม้แต่ก้าวเดียว
หลังจากที่หลินหยุนจากไป มีคนไปตรวจดูสถานการณ์ กองบัญชาการ แล้วส่งเสียงกรีดร้องอย่างน่าสมเพชออกมา
ทุกคนในกองบัญชาการกองทัพภาคเหนือ ถูกกระบี่ปาดคอทั้งหมด
เนื่องจากความเร็วของกระบี่นั้นเร็วมาก และคมเกินไป คนเหล่านั้นจึงไม่มีเลือดไหลออกแม้แต่น้อย
เมื่อได้ยินข่าวนี้ ประธานาธิบดีรัสเซียก็คว่ำโต๊ะทันที
“ไอ้สารเลว!”
“ทำเกินไปแล้ว”
ประธานาธิบดีรัสเซียโกรธมาก
เลขารีบมาโน้มน้าว” ท่านประธานาธิบดีใจเย็นๆ!”
“สิ่งที่พวกเราต้องพิจารณาในตอนนี้คือ หลินชางฉองจะทำอะไรต่อไป?”
“เขาจะมาหาพวกเราไหม?”
ประธานาธิบดีรัสเซียตกตะลึง
กองทัพเหนือระดับสูงถูกทำลาย เป้าหมายต่อไปของหลินชางฉองจะเป็นใคร?
ไม่ต้องถาม ก็รู้ว่ามันต้องเป็นประธานาธิบดีคนนี้แน่นอน
ยิ่งกว่านั้น แผนการใช้พ่อของระเบิดทั้งหมด แม้ว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับเขาก็ตาม แต่ก็ได้รับการอนุมัติจากเขา
แม้ว่าในตอนนั้นเขาจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหลินชางฉองจะอยู่ในหุบเขาหิมะนั้น
“จะทำอย่างไร? ถ้าหากเขามา พวกเราจะมีวิธีอะไรสกัดกั้นเขา?” ประธานาธิบดีรัสเซียนั่งอยู่บนเก้าอี้ แล้วถามด้วยสีหน้าคิ้วขมวด
เลขาพูดว่า “สกัดกั้นไม่อยู่ราชาองครักษ์ลับก็ตายแล้ว และระเบิดนิวเคลียร์ก็ใช้แล้ว เราไม่มีพลังใดๆจะขัดขวางเขาแล้ว”
ประธานาธิบดีรัสเซียเบิกตากว้าง และตะวาด “คุณหมายความว่า ถ้าเขาต้องการจะฆ่าฉัน งั้นฉันก็รอตายอย่างเดียว?”
เลขาตกใจ รีบอธิบายอย่างตื่นตระหนก “ท่านประธานาธิบดีท่านอย่าเข้าใจผิด ผมแค่บอกความจริงเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เราเป็นอยู่ในตอนนี้ ไม่ได้มีความหมายอื่นใด”
ประธานาธิบดีรัสเซียทำเสียงเย็นชา ในแววตามีแสงแห่งความบ้าคลั่ง
“ในเมื่อเราไม่สามารถขัดขวางเขาได้ ถ้างั้นก็หาคนมาตายพร้อมพวกเราให้มากกว่านี้!”
“คุณหาวิธีติดต่อกับเขา ฉันขอคุยกับเขาหน่อย”
ประธานาธิบดีรัสเซียพูดอย่างเคร่งขรึม สีหน้าของเขา ดูสงบลงกว่าเมื่อกี้ ราวกับว่าในใจได้ตัดสินใจอะไรบางอย่าง
“ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้” เลขารับคำ แล้วหันหลังเดินจากไป
หลินหยุนออกจากกองบัญชาการกองทัพภาคเหนือ และไม่ได้คิดจะไปหาเรื่องประธานาธิบดีรัสเซีย
แม้ว่าเขาจะเคยมีความคิดนี้เหมือนกัน แต่เขารู้สึกว่าถ้าสร้างปัญหากับประธานาธิบดีรัสเซีย ผลกระทบจะยิ่งมากเกินไป
ประธานาธิบดีรัสเซีย สถานะของเขากองทัพภาคเหนือสิบแห่งก็เทียบเขาไม่ได้
ยิ่งกว่านั้น รัสเซียก็ไม่ใช่ประเทศเล็กๆ ประธานาธิบดีแห่งประเทศมหาอำนาจเช่นนี้ หากถูกฆ่า มันจะทำให้ทั้งโลกรวมตัวกันโจมตีหลินหยุน
หลินหยุนกำลังจะพักผ่อน แล้วก็กลับไปที่ประเทศจีน อย่างไรก็ตามมันนานมากแล้ว ทางด้านประเทศจีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
เดิมทีเขายังมีข้อสงสัยเกี่ยวกับความจริงใจกับคำขอโทษของประธานาธิบดีรัสเซีย
ตอนนี้ดูแล้ว มันดูจริงใจมาก!
หลินหยุนดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง
“โอ้ ที่ประธานาธิบดีพูดเป็นเรื่องจริงหรือ? ฉันต้องการอะไร คุณจะให้ทุกอย่างเหรอ?” หลินหยุนพูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ
ประธานาธิบดีรัสเซียตอนนี้เพียงต้องการจัดการดาวพิฆาตดวงนี้ไปให้พ้นทางโดยเร็วที่สุด
“ถูกต้อง ขอเพียงเป็นประเทศรัสเซียของฉันมี ขอเพียงมันไม่ยากเกินไป ฉันก็เห็นด้วย”
หลินหยุนครุ่นคิด “ถ้าอย่างนั้นฉันต้องคิดดีๆแล้วล่ะ ในประเทศรัสเซีย มีสิ่งไหนที่ฉันต้องการ”
“ตกลง ฉันจะรอท่าน” ประธานาธิบดีรัสเซียสุภาพมาก
หลินหยุนครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ รู้สึกว่าในประเทศรัสเซียไม่มีสิ่ไหนที่เขาสนใจจริงๆ
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา ทุกสิ่งในประเทศรัสเซียไม่อยู่ในสายตาของเขา
อย่างไรก็ตาม หลินหยุนรู้สึกว่าจำเป็นต้องนำของขวัญไปให้เจ้าหน้าที่รัฐประเทศจีน
ครั้งก่อนได้ยินหงซานเหอเคยพูดถึง เกี่ยวกับระบบการทำงานของเทคโนโลยีเครื่องยนต์ของเครื่องบินรบใหม่รุ่นที่หกของประเทศจีน ไม่สามารถโค่นล้มได้
และในโลกนี้มีเพียงสองประเทศที่มีเทคโนโลยีประเภทนี้ หนึ่งคือสหรัฐอเมริกา และอีกหนึ่งประเทศคือรัสเซีย
“ประเทศรัสเซียของคุณไม่มีอะไรที่น่าสนใจเลยจริงๆ”
“อย่างไรก็ตาม ฉันสามารถนำของขวัญการทักทายกลับไปประเทศจีน”
“ฉันต้องการให้คุณมอบเทคโนโลยีเครื่องยนต์เครื่องบินรบรุ่นS55 ให้ฉัน คุณทำได้ไหม?”
ปลายสายโทรศัพท์เงียบลง
เครื่องบินรบรุ่นที่หกนั้นเครื่องยนต์เป็นส่วนที่สำคัญที่สุด กล่าวได้ว่าเทคโนโลยีเครื่องยนต์ เป็นส่วนที่มีค่าที่สุดของเครื่องบินรบรุ่นที่หก
เมื่อหลินหยุนขอเช่นนี้ ก็เท่ากับส่งมอบเทคโนโลยีเครื่องบินรบรุ่นที่หกมอบให้กับประเทศจีน
ประธานาธิบดีรัสเซีย คาดหวังมาตลอดว่าเทคโนโลยีจะนำผลกำไรมหาศาลมาสู่รัสเซีย
“ทำไม ทำไม่ได้?” หลังจากรอสองสามวินาทียังไม่ได้รับคำตอบจากประธานาธิบดีรัสเซีย เสียงของหลินหยุนเย็นชาเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...